به گزارش بی‌بی‌سی الزیدی در دادگاه گفته بود که واکنشش علیه رهبر کشوری که نیروهایش وطن او را اشغال کرده‌اند همانند هر عراقی دیگری طبیعی بوده است. پرتاب کفش در جهان عرب بزرگ‌ترین توهینی است که می‌توان به یک میهمان کرد. در فرهنگ عراقی، پرت کردن کفش به کسی، نشانه‌ای از اعتراض است.
پس از اعلام حکم الزیدی وکلای مدافع او اعلام کردن این حکم بسیار تلخ است و علیه آن فرجام‌خواهی خواهند کرد. مسئول تیم وکلای الزیدی در باره حکم گفت که این حکم هماهنگی با قانون ندارد چون منظور الزیدی از پرتاب کفش‌ها صدمه وارد کردن به بوش نبوده است. هنوز دولت عراق و نخست‌ویز این کشور نوری المالکی که گفته بود از این کار الزیدی خجالت‌زده شده است واکنشی به این حکم نشان نداده‌اند.
آن کفش‌ها هنوز در دنیای سایبر پرتاب می‌شوند
طرفداران الزیدی هنگام برگزاری دادگاه به محل دادگاه رفته بودند و با شعارهایی خواستار آزادی او شدند. هنگامی که قاضی دادگاه از الزیدی درباره گناهکار یا بی‌گناهکار بودن او از وی پرسید پاسخ داد: من بی‌گناهم. کاری که من کردم واکنش طبیعی به اشغال بود.
دادگاه آمریکایی
برادر منتظر الزیدی خبرنگار عراقی در خلال برگزاری این دادگاه فریاد زد " این یک دادگاه امریکایی است ".
برخی از اعضای خانواده منتظر الزیدی که با عصبانیت در مقابل دادگاه در انتظار اغاز محاکمه بودند درحالیکه زانو زده بودند دعا می کردند ساختمان این دادگاه در یک لحظه ویران شود.
دنیا که یکی از خواهران منتظر الزیدی است درحالیکه گریه می کرد با عصبانیت فریاد می‌زد " این یک دادگاه امریکایی است . هیچ آدم درست و حسابی میان انها نیست " .
اعضای خانواده زیدی که اکثر آنها زن بودند و چادر سیاه برسر کرده بودند درحالیکه گریه و ناله می‌کردند دائما مقابل ساختمان دادگاه درحال قدم زدن بودند و بیقراری می کردند.
قاضی عبدالامیر حسن الربیعی محاکمه زیدی را با این امید که بتواند اتهام حمله به یک رئیس دولت خارجی را علیه وی کاهش دهد، اغاز کرد.
اما این قاضی افزود بوش سرگرم سفر رسمی به عراق بود و به همین علت زیدی به علت پرتاب کفش به طرف بوش با اتهامی جدی روبرو است.
قاضی دادگاه درحالیکه شمار زیادی از خبرنگاران، وکلا و اعضای خانواده منتظر الزیدی در سالن دادگاه حضور داشتند از زیدی پرسید ایا او بیگناه است . زیدی نیز در پاسخ گفت " بله . واکنش من طبیعی بود، واکنشی که هر کدام از مردم این کشور ممکن است انجام دهند .
منتظر الزیدی پس از قرائت حکم خود در دادگاه فریاد زد " زنده باد عراق ".
الزیدی در حین کنفرانس خبری مشترک بوش با نخست‌وزیر عراق، نوری المالکی، دو کفشش را – یکی پس از دیگری- به سوی او پرتاب کرد و فریاد زد: "این هم آخرش!".
این آخرین سفر بوش پیش از پایان دوران ریاست‌جمهوری‌اش به عراق بود.[تصاویر بدرقه بوش با لنگه کفش در عراق]
دادگاه رسیدگی به اتهام الزیدی اواخر ماه فوریه برگزار شد اما دادگاه سپس محاکمه الزیدی را تا 12 مارس به تعویق انداخت و گفت باید برای بررسی این موضوع که آیا سفر رئیس جمهور سابق آمریکا به عراق رسمی بوده است یا نه از کابینه دولت عراق تحقیق کند.[در همین رابطه]
این اقدام الزیدی با واکنش‌های متفاوتی روبه‌رو شد. در حالی‌که مقامات رسمی عراق این اقدام او را تقبیح کردند هزاران نفر در سراسر جهان و به خصوص کشورهای عربی از او حمایت کردند و خواستار آزادی فوری او شدند.[خبرنگار عراقی به خاطر کفش‌هایش قهرمان شد]