همشهری آنلاین- ابوذر چهل‌امیرانی: مصداق یکی از اشعارش است که: «همه هستم تولای حسین است.» مردی از جنس ایمان و معرفت که از ۱۲سالگی راه خدمت به اهل‌بیت(ع) را در پیش گرفت، اما همه‌چیز به همین سادگی نبود. حاج غلامرضا سازگار می‌گوید: «شغلم نانوایی بود و دوست داشتم این کار را رها کنم و فقط به مدح ائمه(ع) مشغول شوم. برای رفتن به در خانه اهل‌بیت(ع) و رها کردن شغلم، ۴۰هفته به حرم حضرت عبدالعظیم(ع) رفتم. در هفته چهلم، حاج احمد رحیم‌زادگان که نانوا و از سخنرانان مذهبی بود، نزد من آمد و عبایی جلویم گذاشت. به من گفت: تو برای خدمت به اهل‌بیت(ع) ساخته شده‌ای و دیگر نباید به نانوایی بروی.»
خواندنی‌های بیشتر را اینجا دنبال کنید
مدیون پدر و مادرم هستم
او قدم گذاشتن در مسیر اهل‌بیت(ع) را مدیون پدر و مادرش می‌داند و می‌گوید:«ما در قم زندگی می‌کردیم. پدرم کاسب و مادرم خانه‌دار بود. آنها بسیار مقید و ارادتمند به اهل‌بیت(ع) بودند و هر وقت به روضه می‌رفتند، مرا با خود می‌بردند. علاوه بر روضه، هر شب به نمازجماعت می‌رفتیم و روزهای جمعه نیز در نمازجمعه شرکت می‌کردیم. در واقع خانواده‌ام تلاش زیادی کردند تا با حضور در فضاهای معنوی، من هم مثل خودشان بار بیایم.»
قدردان همسرم هستم
سازگار از بین مداحی و شاعری هم که هر دو خدمت به اهل‌بیت(ع) است، شاعری را بیشتر دوست دارد. او از همسرش خانم منصوری قدردانی می‌کند که در این سال‌ها همیشه همراه او بوده است. می‌گوید: «همسرم از خادمان اهل‌بیت(ع) است و خیلی خوب مرا درک می‌کند. به همین‌خاطر هر گاه می‌خواهم شعر جدیدی بگویم، محیط مناسبی را برایم فراهم می‌کند تا در آرامش به کارم برسم.»
بهترین منبر
سازگار بی‌استادی، بی‌سوادی و بی‌تقوایی را از آفت‌های مداحی می‌داند و می‌گوید: «مطمئن باشید که اگر در این ۳کوچه را ببندیم، هیچ آفتی وارد مداحی نمی‌شود.» از نظر استاد سازگار، ۴نوع منبر وجود دارد و در این‌باره می‌گوید: «منبری داریم که مردم می‌پسندند و خدا نمی‌پسندد. منبری که خدا می‌پسندد و مردم نمی‌پسندند. منبری که نه خدا می‌پسندد و نه مردم و نهایتاً منبری که هم مردم می‌پسندند و هم خدا که بهترین منبر همین است. در این منبر، هم هنر به‌کار رفته، هم علم، هم مطالعه و هم صدای خوب.»
ارادت خاص به میثم تمار
«میثم» تخلص استاد سازگار است و در این‌باره می‌گوید: «این تخلص را به‌خاطر علاقه زیاد به جناب میثم تمار انتخاب کردم.» او متولد سال۱۳۲۰ در محله «آلوچو» قم است و نخل میثم، آتش مهر، یک‌ماه خون‌گرفته، بهار امامت، صدف نبوت، مرآت ولایت، نخلستان، شعله‌های نخل، نخل ماتم، آوای مجمع، دو دریا اشک و از صیام تا قیام، برخی از آثار او است که منتشر شده‌اند.
به حاج‌آقا نمره۲۰می‌دهم
روابط استاد سازگار و همسرش خانم منصوری، نشان از محبتی عمیق میان این زوج دارد. همسرش درباره نحوه آشنایی‌اش با استاد سازگار می‌گوید: «از سخنرانان روضه‌های اهل‌بیت(ع) هستم و با توجه به شرایط کاری‌ام، با خواهر حاج‌آقا آشنا شدم و از همین طریق شرایط ازدواج‌مان مهیا شد.حاج آقا آنقدر خوش‌اخلاق و خوش‌رفتار هستند که گاهی فکر می‌کنم اصلاً به این دنیا تعلق ندارند.» با این توصیف، وقتی از او می‌خواهیم نمره‌ای به استاد سازگار بدهد، می‌گوید:«۲۰تنها نمره‌ای است که شایسته ایشان است. حاج‌آقا در اخلاق و زندگی حرف ندارد و همیشه رضایت خانواده را جلب کرده‌اند.»
شعر باید مثل شعر آقای سازگار باشد
غلامرضا سازگار از مداحان و شاعرانی است که بارها افتخار شعرخوانی در محضر رهبر معظم انقلاب را داشته و خاطراتی هم از این دیدارها دارد.او می‌گوید: «در یک ملاقات خصوصی که همراه جمعی از مداحان با حضرت آقا داشتیم، به ایشان عرض کردم دیگر پیر شده‌ام و صدای جوانی را ندارم تا بتوانم در محضر شما از عهده مجلس بربیایم. ایشان هم فرمودند: عوضش از برکات اشعار شما، همه مداحان استفاده می‌کنند.» او در ادامه به یکی از سخنرانی‌های رهبر معظم انقلاب اشاره می‌کند و می‌گوید: «حضرت آقا فرمودند: شعر باید مثل شعر آقای سازگار باشد که هنرمندانه عرش و فرش را به هم متصل کند. فرمایشات آقا برایم بسیار ارزشمند است و باعث دلگرمی من می‌شود.»