همشهری آنلاین: برای یک آدم همیشه بدبخت، آفتاب ملایم صبح بهار، بیش از آنکه فکر می‌کنید گرم و آزار دهنده‌است و آواز سرخوشانه پرنده‌ها هم حاصلی جز کلافه‌تر کردنش ندارد. اگر شما هم لکه‌های تاریکی را در زندگی‌تان ببینید، گپ زدن با یک فرد بدبخت می‌تواند گوشه‌های سفید زندگی‌تان را هم سیاه کند؛ اما اگر میانه‌ای با بدبینی نداشته باشید، بودن در کنار این آدم‌ها می‌تواند آزار دهنده باشد و شما را از انرژی خالی کند. چه شما در گروه اول جا بگیرید و چه عضوی از گروه دوم باشید، بد نیست راهنمایی را که در این صفحه آورده‌ایم بخوانید. ما شما را با خطرهای همنشینی با بدبخت‌ها آشنا می‌کنیم و می‌گوییم که چطور باید با آن‌ها برخورد کنید.
ربطی به شما ندارد
آدم‌های شاکی، همیشه و از همه‌چیز شکایت می‌کنند. فرقی ندارد که این آدم‌ها در چه موقعیت و در کنار چه کسانی قرار دارند. آن‌ها وقتی سر سفره‌ی شما نشسته‌اند، از غذایی که پخته‌اید، شکایت می‌کنند و وقتی سرکار هستند از رفتار رئیسشان شاکی هستند. اگر با چنین آدم‌هایی برخورد کردید، فکر نکنید که شما مسئول ناراحتی‌شان هستید و بپذیرید که آن‌ها در هر زمان و هر مکان، آماده شکایت کردن و غرولند کردن هستند.
وارد بازی نشوید
حالا که فهمیدید شما باعث‌وبانی شکایت کردن‌هایشان نیستید، وقت آن است که یک گوشتان را در و یک گوشتان را دروازه کنید. وقتی با بدبین‌ها روبه‌رو می‌شوید، نباید خودتان را گرفتار بازی آن‌ها کنید. اگر یک فرد بدبین می‌گوید که امروز سخت‌ترین روز زندگی‌اش بوده، مطمئن باشید که فردا و فرداهای دیگر هم حرف مشابهی را تحویلتان می‌دهد، پس با شنیدن حرف ناامیدکننده و بدبینانه‌اش، در زندگی‌تان برای پیدا کردن نقاط تاریک کندوکاو نکنید. سکوت کردن، یکی از بهترین واکنش‌هایی است که می‌توانید به بدبین‌ها نشان بدهید.
همدل باشید
درست است که نباید وارد بازی بدبین‌ها شوید و حرفتان را با آن‌ها یکی کنید، اما می‌توانید با آرامش و همدلی به حرفشان گوش کنید و با تنها گذاشتنشان دلیل دیگری به دلایل بدبخت بودنشان اضافه نکنید. گاهی همین همراهی ساده‌ی شما، می‌تواند آن‌ها را از گیر افتادن در یک روز سخت و آزاردهنده‌ی دیگر نجات دهد.
پس اگر نمی‌توانید به آن‌ها زندگی بهتری هدیه کنید، لااقل با گوش کردن به حرف‌هایشان و قضاوت نکردنشان حال این بدبین‌ها را بهتر کنید. مراقب باشید که از زبانتان طعنه‌ای بیرون نیاید و آن‌ها را به سیاه‌بین بودن متهم نکنید. هیچ‌کس به‌اندازه‌ی یک بدبین، از قضاوت شدن فراری نیست.
پنجره‌ی جدیدی باز کنید
شاید نصیحت‌های خوش‌بینانه‌ی شما به خرج بدبین‌ها نرود، اما شما می‌توانید با راه‌های دیگری، دریچه‌های تازه‌ای را در زندگی‌شان باز کنید. مثلاً می‌توانید وقتی‌که با آن‌ها قدم می‌زنید، به نکته‌های مثبتی که آن‌ها هرگز نمی‌بینند، توجه کنید و آن‌ها را به زبان بیاورید. مطمئن باشید یک بدبین شاخه‌ی پر از شکوفه‌ای را که تازه روی درخت خودنمایی می‌کند، نمی‌بیند و حواسش نیست که پشت پنجره‌ی بالای سرش، چه گلدان زیبایی گذاشته شده. یک بدبین یادش می‌رود از نسیم خنکی که آلودگی هوا را با خودش می‌برد، لذت ببرد و کمتر پیش می‌آید که بازی بچه‌ها در پارک را تماشا کند و از شادی‌هایشان شاد شود. شما به‌عنوان کسی که مجبور به بودن در کنار یک بدبین هستید، می‌توانید تمام این شادی‌های کوچک را با صدای بلند با او در میان بگذارید و آرام‌آرام، او را هم همراه خودتان بکنید.
صادق باشید
اگر بدبین بغل‌دستی‌تان می‌گوید همسرش یک بی‌عقل به تمام معناست و همه مردها مثل هم هستند، دلیلی ندارد برای کم کردن فشاری که احساس می‌کند، از همسرتان شکایت کنید و بگویید از ازدواجتان متأسفید. شما باید با او روراست باشید و بگویید شاید حرفی که می‌زند، حاصل فشاری است که تحمل می‌کند و اگر به زندگی مشترکش سروسامانی بدهد، دیگر چنین قضاوتی نخواهد کرد. بد نیست در مقابل بدبین‌ها از ویژگی‌های مثبت آدم‌های اطرافتان صحبت کنید. مطمئن باشید آدم‌های اطراف بدبین‌ها هم از ویژگی‌های مثبت خالی نیستند و اگر آن‌ها چشم‌هایشان را باز کنند و سپر دفاعی‌شان را کنار بگذارند، چشمشان روی این نقاط مثبت باز می‌شود.
فاصله‌تان را حفظ کنید
درست است که شما با گوش کردن به حرفهای فرد بدبینی که سر درددلش باز شده، می‌توانید به او کمک کنید؛ اما یادتان باشد که شما ناجی زندگی هیچ‌کس نیستید و به خاطر بهتر کردن زندگی یک بدبین، لازم نیست چند ساعت از روزتان را وقف گوش کردن به حرف‌هایش کنید.
بهترین خدمتی که به خودتان می‌توانید بکنید، حفظ فاصله‌تان با این آدم‌هاست. اگر با بدبین‌ها زیاد صمیمی شوید، بعید نیست که خیلی زود خودتان هم به یکی از آن‌ها تبدیل شوید؛ چراکه از نظر محققان، بدبینی و افسردگی واگیردار است و از دیگران به شما منتقل می‌شود.
روی نکات مثبت تأکید کنید
بدبین‌ها نه‌تنها نگاه مثبتی به آدم‌های اطرافشان ندارند، بلکه نسبت به خودشان هم دید خوبی ندارند و هیچ‌وقت توانایی‌هایشان را نمی‌پذیرند و فرصت‌های پیش رویشان را نمی‌بینند.
برای نجات آن‌ها از این زندگی سخت، می‌توانید روی ویژگی‌های مثبتشان تأکید کنید و به آن‌ها یادآوری کنید که هنوز راه‌های بهتری هم برای زندگی کردن وجود دارد و به یادشان بیاورید که در همین زندگی فعلی‌شان به‌اندازه کافی دلیل برای شاد بودن وجود دارد.
پازل را درست بچینید
تا جایی که می‌توانید، بدبین‌ها را در موقعیتی که نگاه منفی‌شان را نسبت به خودشان تقویت می‌کند، قرار ندهید. اگر می‌دانید که یک بدبین، چه نقطه‌ضعف‌هایی دارد، با بی‌توجهی او را در موقعیتی که ضعف‌هایش را به رخش می‌کشد، قرار ندهید. این آدم‌ها همیشه آماده ناامید شدن و سیاه‌بینی هستند و اگر مراقب کارهایی که به آن‌ها می‌سپارید، نباشید، می‌توانید به‌راحتی از زندگی خاکستری‌ای که برای خودشان ساخته‌اند، یک زندگی سیاه بسازید.
داستان را پیچیده نکنید
فکر نکنید به همه‌ی جملاتِ سراسر منفی‌بافی این افراد باید پاسخ مثبت یا منفی بدهید. شما نمی‌توانید همه‌ی این فکرهای آزاردهنده را با یک جمله مثبت یا منفی از ذهن این افراد بیرون کنید و گاهی هیچ‌چیز مثل یک سکوت، نمی‌تواند به شما و آن‌ها برای بیرون آمدن از این شرایط کمک کند.
وقتی یک بدبین از ترافیک و باعث‌وبانی‌هایش شکایت می‌کند، حرفش را پی نگیرید و بحث را ادامه ندهید. شاید او تنها یک واکنش گذرا به شرایط موجود نشان می‌دهد و اگر موضوع را کش بدهید، به جای بهتر کردن شرایط، ممکن است باعث ریشه دواندن این ناراحتی و خشم در وجودش شوید.
از خودتان زیاد انتظار نداشته باشید
همه‌ی ما گاهی رگه‌هایی از بدبینی را در نگاه و تفکراتمان نشان می‌دهیم، اما وقتی بدبینی از حدی بالاتر می‌رود، احتمال اینکه فرد به افسردگی یا دیگر اختلالات روانی دچار باشد هم بیشتر می‌شود، پس تصور نکنید اگر همه‌ی نکات گفته‌شده را رعایت کنید، می‌توانید بدبین‌های دوروبرتان را خوش‌بین و شاد کنید.
گاهی آدم‌ها به کمک‌های یک متخصص حرفهای نیاز دارند و اگر دیرتر از آنچه باید، این کار را بکنند، مسیر درمان و بهبود شرایطشان را طولانی‌تر می‌کنند، پس به‌جای اینکه همه مسئولیت تغییر نگاه آن‌ها را به عهده بگیرید، در این مورد از یک روان‌شناس کمک بگیرید.
شاید علاوه بر حضور در جلسات مشاوره، فرد بدبینی که در کنارتان زندگی می‌کند، نیاز به دارودرمانی و مراجعه به روان‌پزشک داشته باشد، بنابراین تصور نکنید اشتباهات تربیتی‌ای که والدینش مرتکب شده‌اند یا سختی‌هایی که در زندگی‌اش اتفاق افتاده، دلیل داشتن چنین باورهایی است. بدبینی گاهی نتیجه‌ی ابتلا به برخی اختلالات روانی است. اما ممکن است فرد از بیماری‌اش بی‌خبر باشد یا آن‌را انکار کند، پس به او کمک کنید تا مراحل درست درمان را طی کند و از این وضعیت آزاردهنده خلاص شود.