همشهری آنلاین- علی‌الله سلیمی: دومین مجموعه شعر شاعر جوان، پانیذ پارسا با عنوان «مهمانم نور آورده» ترکیبی از عکس‌ها و شعرهای این شاعر جوان است که متنها و تصاویر همپوشانی لازم را دارند. هفده شعر این مجموعه با عناوین: «ترافیک»، «ویلون‌زن»، «دنیای سایه‌ها»، «پَر زمان»، «زیرگذر تاریکی»، «سرنوشت»، «با تو»، «برف»، «قفس»، «جلوه خداوند»، «به وقوع می‌پیوندد»، «نور»، «فصل تازه»، «عقد»، «شک»، «خدا»، «باران»، «چهار فصل»، «نگاهت»، «انتظار»، «غبور»، «دنیا»، «سرما»، «تو آمدی»، «وطنم! کیست نگهدار تو»، «ایمان»، «نکند»، «تلاطم»، «پاییز» و «این شهر» همگی به نوعی الهام گرفته از عکس‌هایی است که شاعر در قاب تصاویر ثبت کرده است. مخاطب در کنار مطالعه اشعار کتاب، تصاویر انتخابی شاعر برای هر یک از شعرها را هم می‌بیند و به نوعی قرینه‌سازی ذهنی از متن و تصویر به شکل همزمان اتفاق می‌افتد. پانیذ پارسا شاعر نوگرایی است که می‌کوشد از سیالیت جاری در عکس‌هایی که اغلب از طبیعت و چرخه زندگی به ثبت رسانده، برداشت‌های ذهنی خود را هم در قالب متن‌های شاعرانه مکتوب و ماندگار کند.
در شعر «نور» که عنوان کتاب هم برگرفته از مضمون آن است، می‌خوانیم:« پنجره را باز می‌کنم/ خورشید چه تنهاست/ او را به خانه‌ام دعوت می‌کنم/ مهمانم نور آورده/ نور را به تن می‌کنم/ خودم را در گرمایش رها می‌کنم/ حال می‌دانم/ خورشید آن روز به من پشت نکرد.» (ص 30)
از ویژگی‌های کتاب «مهمانم نور آورده» زمینه‌سازی شاعر برای خلق تصاویر ذهنی متعدد توسط هر یک از مخاطبان آثار است که برای این منظور، تصاویری که در کنار شعرها قرار گرفته، فضاهای خیال‌انگیزی را فراهم کرده است.
چاپ اول(1402) کتاب «مهمانم نور آورده» سروده پانیذ پارسا در 69 صفحه: مصور(رنگی) از سوی انتشارات شاکر چاپ و منتشر شده است.