به گزارش همشهری آنلاین و به نقل از میل‌آنلاین، اخترشناسان عکس تماشایی جدیدی از سحابی حلقه به اشتراک گذاشته‌اند که توسط تلسکوپ فضایی جیمزوب گرفته شده است. این عکس با دوربینی متفاوت از دوربینی که در این ماه تصویر مشابهی گرفته بود، گرفته شده و ویژگی‌های جدیدی از این سحابی را به ما نشان می‌دهد.
این تصویر الهام‌بخش، مراحل پایانی زندگی یک ستاره دور را به تصویر می‌کشد و می‌توان گفت توصیفی از آینده خورشید در ۵ میلیارد سال آینده است. این تصویر توسط تلسکوپ فضایی جیمزوب ناسا گرفته شده و ویژگی‌های جدیدی از ساختار تماشایی دونات‌مانند گاز درخشان معروف به سحابی حلقه را نشان می‌دهد.
این سحابی مسحورکننده که با نام مسیه ۵۷ نیز شناخته می‌شود، در فاصله ۲۶۰۰ سال نوری از زمین قرار دارد و از ستاره‌ای در حال مرگ که لایه‌های بیرونی خود را بیرون رانده، متولد شده است. این بیرون راندن مواد ستاره‌ای به فضا است که به شاهکار کیهانی ساختار متمایز و رنگ‌های پر جنب وجوش داده است.
تصویر مشابهی که توسط جیمزوب گرفته شده در اوایل این ماه منتشر شد، اما تصویر جدید که با دوربینی متفاوت توسط رصدخانه ۱۰ میلیارد دلاری گرفته شده، جزئیاتی از مناطق بیرونی حلقه را نشان می‌دهد که قبلا دیده نشده بود.
مسیه ۵۷ یا سحابی حلقه یکی از و زیباترین سحابی‌های سیاره‌ای است که دمی‌شناسیم. در میان عکاسان نجومی بسیار محبوب است، زیرا از دید ما زاویه مطلوبی دارد و می‌توان با یک تلسکوپ کوچک هم از آن عکس گرفت. این سحابی در جنوب ستاره درخشان وگا قرار دارد که آن را به صورت ستاره‌ای درخشان در مثلث معروف تابستانی می‌بینیم.
پروفسور مایک بارلو، استاد دانشگاه کالج لندن، دانشمند ارشد پروژه سحابی حلقه جیمزوب گفت: «این تصویر قابل توجه از دوربین مادون قرمز میانه (MIRI) جیمزوب جزئیات و کمان‌های بیرونی جدیدی را نشان می‌دهد که ما نمی‌توانستیم با دوربین فروسرخ نزدیک (NIRCam) مشاهده کنیم. این جزئیات در مرحل تبدیل شدن ستاره مرکزی به غول سرخ، قبل از اینکه بیشتر مواد خود را به بیرون پرتاب کند و به ستاره کوتوله سفید داغ فعلی تبدیل شود، شکل گرفته‌اند. تحلیل اولیه نشان می‌دهد که یک ستاره همراه کم‌جرم با مداری غیرعادی، هنگامی که ستاره در حال مرگ هر ۲۸۰ سال یک‌بار از نزدیک آن می‌گذرد، باعث آزاد شدن بیشتر مواد از آن می‌شود و این کمان‌ها را ایجاد می‌کند.»
حلقه اصلی سحابی از ۲۰ هزار توده گاز هیدروژن مولکولی متراکم تشکیل شده که هر کدام جرمی به اندازه زمین دارد، اما درست فراتر از این لبه بیرونی حلقه اصلی، تصویر MIRI (ابزار مادون قرمز میانی) جیمزوب برای اولین بارحدود ۱۰ کمان متحدالمرکز را نشان داد. ستاره‌شناسان می‌گویند که این حلقه‌ها باید حدودا هر ۲۸۰ سال یک‌بار شکل گرفته باشند.
با این حال، هیچ فرآیند شناخته‌شده‌ای که در تکامل یک ستاره به سحابی دخیل است، چنین دوره زمانی را ندارد، بنابراین اعتقاد بر این است که کمان‌ها از برهم‌کنش غول سرخ در حال مرگ با یک ستاره همراه شکل گرفته‌اند.
با تجزیه و تحلیل تصاویر مختلف از سحابی حلقه، محققان امیدوارند که فرآیندهای پیچیده پشت تشکیل و تکامل چیزهایی مانند آن را بهتر درک کنند. مسیه ۵۷ که در صورت فلکی لیرا یا شلیاق قرار دارد، در میان ستاره‌نگاران محبوب است، زیرا حتی با یک تلسکوپ کوچک نیز می‌توان ساختار دونات‌مانند گاز درخشان آن را مشاهده کرد.
چیزی که سحابی‌های سیاره‌ای را بسیار جذاب می‌کند، اشکال و الگوهای متنوع آن‌هاست. آن‌ها اغلب شامل حلقه‌های ظریف و درخشان، حباب‌های در حال انبساط یا ابرهای درهم‌پیچیده و نازک هستند. درست مانند آتش‌بازی، عناصر شیمیایی مختلف در سحابی، نورهایی با رنگ‌های خاص ساطع می‌کنند. این نورها به اخترشناسان امکان بررسی تکامل شیمیایی سحابی را می‌دهد.
دانشمندان فکر می‌کنند خورشید ما پنج میلیارد سال بعد، به یک غول سرخ تبدیل خواهد شد که بیش از ۱۰۰ برابر بزرگتر از اندازه فعلی آن است.در نهایت، گاز و گرد و غبار را بیرون پرتاب می‌کند و هسته به یک ستاره کوتوله سفید کوچک تبدیل خواهد شد که برای هزاران سال می‌درخشد تا یک سحابی سیاره‌ای حلقه‌ای‌شکل مانند سحابی حلقه ایجاد کند. در این فرآیند احتمالا هر شکلی از حیات در سیاره ما از بین خواهدرفت، اما اینکه هسته سنگی زمین باقی بماند یا خیر مشخص نیست.
بیشتر بخوانید:
جیمزوب در روز کریسمس ۲۰۲۱ از مرکز فضایی گویان با هدف نگاه کردن به گذشته کیهان در زمان طلوع جهان پرتاب شد. اخترشناسان امیدوارند که جیمزوب بتواند آنچه را که تنها چندصد میلیون سال پس از انفجار بزرگ اتفاق افتاده، به ما نشان دهد.