شهریار حیدری_ نایبرئیس کمیسیون امنیتملی و سیاستخارجی مجلس: وحدت میان قوا یکی از راهبردهای محوری بهحساب میآید که همواره ازسوی رهبرمعظمانقلاب مورد تأکید قرار گرفتهاست؛ موضوعی که تحقق آن نقش بیبدیلی در استمرار حرکت کشور و نظام در دستیابی به قلههای توسعه و پیشرفت دارد. ایندرحالی است که همواره باید درنظر داشت کشور دشمنانی را در مقابل خود میبیند که مترصد فرصتی بهمنظور تخریب همگرایی میان قوای مختلف، ازجمله مجلس و دولت هستند.
واقعیت این است که هماهنگی و همگرایی میان مجلس و دولت، بهعنوان ۲ رکن اساسی کشور، ضرورتی راهبردی است که ایجاد خلل در آن، کارکردهای ثمربخش در ارکان مختلف کشور را با چالشهای اساسی مواجه میکند. نکته اینجاست که اگر تعامل مجلس و دولت براساس نظم و چارچوب مشخصی نباشد، انسجام درونی درگیر آفتهایی میشود. توجه به چنین آسیبی، یکی از نکات مهمی است که رهبرمعظمانقلاب همواره در دیدار با مسئولان مختلف نظام مورد تأکید قرار دادهاند. بنابراین وحدت، اصلی محوری در موفقیت قوای مختلف کشور در رسیدن به چشمانداز ترسیم شده و اهداف مدنظر است، اما باید به این راهبرد اساسی توجه کرد که «وحدت عملی» است که میتواند در حلوفصل بسیاری از مشکلات و بنبستهای احتمالی ثمربخش باشد.
اگرچه همواره شاهد بودهایم که مسئولان قوا در دورههای مختلف بر ضرورت وحدت و همگرایی تأکید کردهاند، اما در مقاطعی شاهد بودهایم بیشاز آنکه «وحدت عملی» مدنظر باشد، «وحدت شعاری» در دستورکار قرار گرفته و نتوانسته گرهی از مشکلات مختلف گریبانگیر جامعه بگشاید؛ آسیبی که در برخی از مقاطع، زمینهساز ایجاد اختلافهای عمیقی درمیان دولت و مجلس شد که درنهایت دود آن به چشم جامعه میرود.
بنابراین باید توجه داشت آنچه همواره مورد تأکید رهبرمعظمانقلاب قرار گرفته و ایشان تحقق عینی آن را از مسئولان قوا مطالبه کردهاند، «وحدت عملی» است و مردم باید نمود عینی آن را در زندگی خود ببینند. ترسیم چنین راهبردی ازسوی رهبرمعظمانقلاب راهگشای بسیاری از چالشها خواهد بود. در سایهسار وحدت است که اقتدار کشور بیشاز پیش نمایان خواهد شد و به تبع آن، افزایش روزافزون قدرت ملی میتواند به تامین حداکثری منافع ملی منجر شود.
دراین میان باید به این نکته مهم نیز اشاره کرد که گاهی اوقات، اختلافها ازسر دلسوزی برای رفع مشکلات موجود در کشور است، اما در برخی مواقع نیز شاهد وحدتشکنیهای تعمدی هستیم که آسیبهای بسیاری برای کشور بههمراه خواهد داشت. بروز اختلافها ازسر دلسوزی، طبیعی است. گاهی ممکن است مجلس بر اجرای طرحی اصرار کند، چراکه معتقد است آن طرح میتواند باری را از دوش کشور بردارد، اما دولت مخالف است.
درچنین شرایطی همافزایی قوا به کمک میآید و تقویت همگرایی سبب میشود دولت و مجلس با همپوشانی یکدیگر، راهبردهای مدنظر را به پیش ببرند. برخی اوقات نیز مجلس بر اجرای طرحی اصرار دارد، اما امکان اجرا برای قوه مجریه فراهم نیست. در چنین شرایطی مجلس باید با مدیریت اختلافهای احتمالی، به دولت درمسیر اجرای مناسب قانون کمک کند. دراین میان گاهی اوقات موضوعهایی مطرح میشود که ضرورت مدیریت تعاملها ازسوی دوطرف را دوچندان میکند. بهعنوان مثال شاهد بودیم در هفتههای اخیر حواشی ایجاد شده در زمینه ابلاغیه معاونت سیاسی وزارت کشور، زمینهساز بروز اختلافها و تنشهایی در روابط دولت و مجلس شد. اگر در همان ابتدای امر همافزایی مناسبی میان دو قوه شکل میگرفت، برخی حاشیهها ادامه نمییافت. با وجود این اما تعاملی که دراین زمینه میان مجلس و دولت شکل گرفت، به تقویت وحدت میان این دو رکن حیاتی کشور انجامید. درنهایت سخن، شرایط کنونی کشور و اینکه در آستانه برگزاری انتخابات مجلس دوازدهم در اسفندماه ۱۴۰۲ هستیم و در عرصه سیاستخارجی نیز با وجود دشمنیها، موفقیتهای شایان توجهی بهدست آوردهایم، میطلبد قوا با درایت بیشتری به مدیریت اختلافهای فیمابین بپردازند و کاستیهای یکدیگر را پوشش دهند. دشمنان همواره میکوشند به اختلافها دامن بزنند و در ارکان مختلف کشور تنش و حاشیه بهوجود آورند، اما باید مراقب بود به وحدت موجود میان دولت و مجلس خدشهای وارد نشود.