به گزارش همشهری آنلاین: حرف گردشگری و توریسم که می شود، بی شک یاد گشت و گذار در شهرها و کشورهای زیبایی می افتیم که اصلا انگار ساخته شده اند برای گردشگری. اما صنعت توریسم و گردشگری شاخه ها و حوزه های متنوعی دارد و تنها به خوشگذرانی در طبیعت یا گشتن لابهلای آثار تاریخی منتهی نمی شود. «گردشگری سلامت» یکی از حوزههایی است که اتفاقا میتواند تاثیر زیادی در توسعه گردشگری داشته باشد. این شاخه از صنعت گردشگری، جدید نیست و اولین نمونه ثبت شده از مهاجرت مردم برای درمان، به هزاران سال قبل برمیگردد؛ زمانی که مسافران یونانی از مدیترانه شرقی به منطقه کوچکی در خلیج سارونیک به نام اپیداریا سفر کردند، چون اعتقاد داشتند که این منطقه آسکلوپویس باعث درمان بیماری هایشان میشود.
با وجود قدمت این حوزه از صنعت گردشگری، امروزه گردشگری سلامت از توجه ویژهای برخوردار است. گردشگری سلامت یا توریسم پزشکی شاخهای از گردشگری است که فرد برای استفاده از امکانات پیشرفته پزشکی و بهبود بیماری به سایر کشورهای دیگر سفر میکند. این پدیده زمانی به وجود آمد و مورد توجه قرار گرفت که خیلی از بیماران در کشور خود امکان استفاده از تجهیزات درمانی و پزشکی را نداشتند یا افراد با هدف کمتر شدن هزینههای درمانی به کشورهای دیگر سفر کردند. ایران هم از جمله کشورهایی است که پذیرای بیماران از ۱۶۴ کشور جهان برای درمان بیماریهای مختلف است و در حال حاضر ۲۵۰ مرکز درمانی مجوز گردشگری سلامت دارند و اتفاق خوب این است که روند صدور مجوز بیمارستانهای پذیرای گردشگر سلامت در ایران رو به افزایش است.
در بین کشورها، افغانستان، عراق، عمان، بحرین، پاکستان، کویت، آذربایجان، هند، تاجیکستان و عربستان کشورهایی هستند که بیشترین اعزام بیمار به ایران را داشته اند و در رتبه بندی جهانی که توسط یک مؤسسه آمریکایی در خصوص گردشگری درمانی صورت گرفته، ایران به عنوان رتبه چهل و ششم در بین کشورهای جهان معرفی شده است. یکی از زمینه هایی که ایران ظرفیت بالایی برای پذیرش گردشگران سلامت دارد، پیوند اعضا است و یکی دیگر از زمینه های پذیرش گردشگران سلامت در ایران، درمان سرطان است که با حضور بهترین پزشکان و پیشرفته ترین مراکز درمانی در ۱۵ قطب درمان سرطان انجام می شود.
با همه اینها، فعالیت متمرکز ایران بر روی جذب بیماران خارجی علاوه بر افزایش قدرت کشور در حوزه توریسم سلامت، می تواند از نظر جذب منابع مالی و افزایش تولید ناخالص داخلی و همچنین اشتغال زایی در شاخه های مختلف تاثیر زیادی داشته باشد و لازم است که این فعالیت ها جدیتر و گسترده تر پیگیری شود.