همشهری- پریسا نوری: غار دربند میراث طبیعی به جامانده از دوره سوم زمین‌شناسی است و علاوه بر قندیل‌های آهکی چشم‌نواز، جذابیت‌های بسیاری دارد که توجه بازدیدکنندگان را جلب می‌کنند، این غار در ۱۵ کیلومتری شهر سمنان، شهرستان مهدی‌شهر واقع شده، ۱۱۴ مترطول، ۲ تا ۳۰ متر عرض و ۲ هزار متر از سطح دریا ارتفاع دارد. عریض‌ترین قسمت آن ۳۶ متر و بلندترین نقطه سقف آن به ارتفاع حدود ۳۰متر است. غار دهانه‌ای به عرض ۲.۷۵ و ارتفاع ۱.۳۵ متر دارد.
مسیر دسترسی
ابتدا باید خود را به مهدی‌شهر استان سمنان برسانید و از آنجا به سمت شهمیرزاد رانندگی کنید. در مسیر حدود ۲ کیلومتر جلوتر جاده‌ای وجود دارد که در ابتدای آن تابلوی غار دربند به چشم می‌آید. بعد از رسیدن به دامنه کوه خودرو را پارک کنید و حدود ۴۰۰ متر به سمت دهانه کوهپیمایی کنید. در پای کوه لُهر مسیر پلکانی با ۶۲۰ پله ساخته شده که تا دهانه غار ادامه دارد.
غار با قدمت
در داخل غار مقداری استخوان متعلق به حیوانات بزرگ از قبیل اسب و گاو دیده می‌شود که با توجه به ارتفاع کم در این ناحیه، به‌نظر می‌رسد این جانوران توسط حیوانات درنده شکار شده و به این قسمت آورده شده‌اند. یک گردن‌بند عقیق کوچک، دو قطعه شانه چوبی، ابزاری درفش مانند، یک قطعه ته کاسه لعابی، یک فک بسیار بزرگ و سالم انسانی که حجم و اندازه آن قابل توجه است، چندپاره استخوان یک طفل و تکه‌ای مهره لعابی ازجمله اشیای به‌دست آمده متعلق به دوره‌های مختلف تاریخی در غارآهکی دربند است. همچنین سکه‌های طلایی به خط کوفی مربوط به دوره سلجوقی و اوایل حمله مغول از این غار کشف شده است.
جان پناه امن
در کنار دهانه غار آثار سنگ‌چین محکمی به چشم می‌آید که قسمتی از آن ریزش کرده، این سنگ‌چین به‌منظور مسدود ساختن شکافی است که از کنار دهانه به داخل غار راه دارد و نشانگر آن است که ساکنان و پناهندگان غار برای جلوگیری از نفوذ دشمنان آن را بسته‌اند. غار دربند برای نخستین بار در سال ۱۳۲۷ توسط یک گروه ۴ نفری که متشکل از کوهنوردان بود کشف شد. در تابستان همان سال محمود دانشور، جهانگرد ایرانی موفق شد قبل از آنان به انتهای غار برسد. این غار شهریور ۹۸ در فهرست آثار طبیعی ملی کشورمان ثبت شده است.