همشهری آنلاین - مریم ورشو: در سال ۱۳۸۴ باستان‌شناسی به نام دکتر ولی جهانی در جنوب روستای رشی در بخش رحمت‌آباد و بلوکات شهرستان رودبار استان گیلان موفق به شناسایی غاری می‌شود که در آن بقایای استخوان‌های جانوران و انسان و همچنین قطعاتی سفال که مربوط به هزاره اول قبل از میلاد است، کشف شد. همچنین در این غار بقایای سنگواره جانوران، ابزارهایی سنگی شامل یک ساطور و ضایعات تراش سنگ از سطح رسوبات گردآوری شد که مربوط به دوره پارینه سنگی است.
طبق این یافته‌ها مشخص شد که غار دربند رشی قدیمی‌ترین سکونتگاه تاریخ‌گذاری شده بشر در ایران و قدمت وجود انسان در این مکان ۲۰۰ هزار سال قبل از میلاد است که این موضوع را از روی چند دندان کشف شده در غار مشخص کردند.
قدمت این غار و طبیعت بی‌نظیر اطراف آن سبب شد تا این روزها دربند رشی یکی از مقاصد گردشگری و جاهای دیدنی استان گیلان محسوب شود.
چگونه به غار دربند رشی برویم؟
برای رسیدن به غار دربند رشی باید به سمت رودبار و سپس توتکابن حرکت کنید. پس از حدود ۱۰ کیلومتر از جاده توتکابن، راهی جاده سی‌دشت شوید. مسیر اصلی را ادامه دهید تا پس از روستای رشی و قبل از سی دشت، به تابلوی غار دربند رشی در سمت راست جاده برسید. گاهی این تابلو مورد دستبرد قرار می‌گیرد، بنابراین می‌توانید از چوپانان یا عابران در مسیرتان هم نشانی را بپرسید.
وقتی خودروی خود را در کنار جاده پارک کردید باید از دامنه کوه تا غار حدود ۲۰تا ۲۵ دقیقه پیاده‌روی کنید. مسیر پیاده روی نسبتا هموار با شیب کم است. اما آنچه شما را حیران می‌کند مناظر و دره‌های بسیار زیبای این مسیر است که سبب می‌شود بارها توقف کنید.
در نهایت به دهانه غار نزدیک می‌شوید. طول غار چندان زیاد نیست و برای همین نیاز به هدلایت یا وسیله خاصی ندارید. می‌توانید از نور چراغ قوه گوشی همراهتان هم استفاده کنید. اما وقتی وارد غار شدید به محض اینکه رویتان را به سمت دهانه غار برگردانید منظره زیبای مقابل غافلگیرتان می‌کند. چشم‌اندازی بی‌نظیر که مجبورتان می‌کند چند دقیقه همان‌جا بنشینید و به بهشت زیبا و رویایی روبه‌رویتان خیره شوید.
برای دیدن چنین منظره‌ای هم باید بهترین زمان سفر به غار دربند رشی را که نیمه اول سال است، در نظر بگیرید. شما می‌توانید از دهانه غار بخشی از سی‌دشت، کوه‌های پوشیده از درختان و صخره‌ها و دره‌هایی عمیق را مشاهده کنید و از عکاسی در این منطقه نیز لذت ببرید.
نظر شما