آیا افراد نابینای مادرزاد هم خواب می‌بینند؟

به گزارش همشهری آنلاین، شاید برای شما هم این سوال پیش آمده باشد که آیا افراد نابینای مادرزاد هم خواب می‌بینند؟ آیا خواب آنها هم مثل خواب‌ها و رویاهای ما تصویر دارد؟  آیا در خواب رنگ‌ها را هم می‌بینند؟

درواقع افراد نابینا هم خواب می‌بینند اما رویاهای آنها با رویاهای افراد عادی متفاوت است. خواب افراد نابینا پر از حس لامسه، صدا، بویایی و چشایی است.

روانشناسان می‌گویند: حتی نابینایان هم‌خواب می‌بینند اما خواب و رویا برای آنها بستگی به نوع نابینایی‌شان دارد. این افراد در خواب و رویا دیدن به۳ گروه تقسیم می‌شوند:

* گروه اول؛ نابینایانی که از بدو تولد نابینا نبوده‌اند و بعدها بینایی خود را ازدست‌ داده‌اند. این افراد هنوز خاطره مناظر و تصاویر را دارند و همان‌ها را در خواب می‌بینند.

* گروه دوم؛ افرادی که نابینای مادرزاد هستند اما بخش تجسم بینایی آنها در مغزشان دست‌نخورده باقی مانده است. این‌ها هم این توانایی را دارند که اجسام را در خواب تصویرسازی ‌کنند.

* گروه سوم؛ اما افرادی هستند که علاوه بر چشم‌ها و مسیر بینایی، بخش بینایی در مغزشان هم کار نمی‌کند، در خواب چیزی نمی‌بینند و فقط مطالب را احساس می‌کنند. ضمن اینکه حواس شنوایی، بویایی و لامسه آنها در خواب و رویا فعال‌تر است.

نابیناهای مادرزاد هم چیزی به نام خواب و رؤیا دارند، اما این افراد و کسانی که پیش از ۵ ‌سالگی بینایی‌شان را از دست داده‌اند، در خواب‌های خود تصویری را نمی‌بینند. گرچه رؤیاهایشان از نظر جزئیات، احساسات و روایت، دست‌کمی از رؤیاهای افراد بینا ندارد.

به گفته محققان، افرادی که در ۷ سالگی یا بعد از آن نابینا شده‌اند، برخی از خاطرات بصری را حفظ می‌کنند که می‌تواند به عنوان عناصر بصری در رویاهای آنها در بقیه عمرشان ظاهر شود که البته به مرور زمان مثل عکس‌های یک آلبوم قدیمی، وضوح خود را از دست می‌دهد.

 روانپزشکان می‌گویند: همه افراد در خواب شب خود حداقل ۲ ساعت را مشغول خواب‌دیدن هستند. همچنین بسیاری از افراد در زمان خواب چند رویای متفاوت را تجربه می‌کنند که هرکدام ممکن است ۵ تا ۲۰ دقیقه طول بکشد.

به گفته آنها، نابینایان مادرزادی هم می‌توانند خواب و رویا بینند، کابوس ببینند اما رویاهای آنها براساس تجربیات منحصر به فرد و اطلاعات حسیِ در دسترسِ آنها شکل می‌گیرد. از آنجا که آنها هرگز ورودی بصری را تجربه نکرده‌اند، رویاهایشان معمولاً حواس دیگری مثل لامسه، صدا، بویایی و احساسات عاطفی را شامل می‌شود. این رویاها اغلب به صورت واضح و شفاف توصیف می‌شوند و بر حواس دیگرشان نیز تمرکز دارند.

روانپزشک‌ها معتقدند: برای کسی که از بدو تولد نابینا بوده است، رویا دیدن یک تجربه بصری نیست. چون فاقد مرجع بینایی است اما ممکن است شامل تجربیاتی باشد که حول حواس باقیمانده آنها می‌چرخد. این رویاها می‌توانند به اندازه رویاهای بصری معنادار و تاثیرگذار باشند و اغلب منعکس‌کننده تجربیات عاطفی و حسی فرد در زندگی بیداری هستند. البته نکته مهم در این رابطه این است که تجربه رویا دیدن نابیناها از فردی به فرد دیگر، صرف نظر از توانایی‌های بصری آنها متفاوت است.