به گزارش همشهری‌آنلاین، همه به جان همه افتاده‌اند و هر روز یکی علیه دیگری حرف می‌زند. وسط این آشوب و یارگیری‌ها، بعضی‌ها هم ادعاهایی را به نام افشاگری منتشر می‌کنند؛ این وضعیت امروز والیبال ایران است. محمدرضا داورزنی یک ماه بیشتر مهمان والیبال نیست و شاید این بار با شکست در انتخابات برای همیشه از ریاست این رشته کنار برود. در این شرایط مهم‌ترین مسئله برای او حفظ یاران و بالا بردن تعداد آرا در مجمع است و ترجیح می‌دهد با ترسیم آینده روشن برای والیبال، سیاهی‌ها را بپوشاند. اما تلاش او بی‌فایده است چرا که سرمربی مستعفی تیم ملی و بازیکنان با حرف‌هایی که علیه هم می‌زنند، نشان می‌دهند مدیریت او چه وضعیتی داشته است.
میلاد عبادی‌پور که دوره‌ای کاپیتانی تیم را به‌عهده داشت، در لایو اینستاگرامی از بهروز عطایی، سرمربی سابق تیم ایراد گرفته بود که چرا عملکرد او در مسابقات قهرمانی آسیا را زیر سؤال برده است؛ عملکردی که برخلاف ادعای عبادی‌پور خیلی هم قابل دفاع نبود. حالا هم عطایی در گفت‌وگو با رادیو علیه میلاد حرف زده. عطایی مدعی شده است که میلاد حرفه‌ای نیست چون وسط مسابقه علیه اعضای کادر فنی صحبت کرده بود. اشاره او به مصاحبه میلاد علیه محمود افشاردوست، مربی تیم بود. عطایی جمله عجیبی گفته: «توقع داشتم وقتی عبادی‌پور علیه افشاردوست مصاحبه کرد، کمیته فنی به من اجازه دعوت از این بازیکن را نمی‌داد.» سرمربی تیم ملی با اجازه کمیته فنی بازیکن دعوت می‌کرد؟ بقیه بازیکنان با نظر خود او دعوت می‌شدند یا اجازه دیگران؟
عطایی در بخش دیگری و با اشاره به هفته دوم لیگ ملت‌ها گفته: «اتفاقاتی در آمریکا برای تیم ملی رخ داد که اگر بگویم چهارستون بدن همه می‌لرزد. اما کسی حرفی نزد، چون رسانه‌ها در اختیار روابط‌عمومی فدراسیون بودند.» چرا خود عطایی آن موقع چیزی درباره آن اتفاقات نگفت و چرا به‌عنوان نفر اول تیم ملی آن اتفاقات را مدیریت نکرد، اگر اشاره او به افشاگری‌های حامیانش است که گفته‌اند بعضی از بازیکنان ویپ به‌دست و با لباس‌های غیرمتعارف سر تمرین بوده‌اند، باز هم این نقد به خود او وارد است که چطور بازیکنانی با این نوع رفتار را در تیم حفظ می‌کرده و با آنها برخورد نمی‌کرده است. شاید بهتر باشد عطایی، دوستانش و حتی فدراسیونی‌ها سکوت کنند، چون هر حرف آنها بیشتر ضعف‌هایشان را نشان می‌دهد.