همشهری‌آنلاین - سیدسروش طباطبایی‌پور: در این دوره از جشنواره که بعد از چهار سال وقفه، برگزار شد، دوباره فیلم‌هایی که برای کودکان و نوجوانان ساخته شده‌اند، در قاب نگاه بچه‌ها و داوران قرار گرفت و به همه‌ی ما یادآوری کرد که بچه‌ها هم به فیلم‌های گروه سنی خودشان نیاز دارند؛ فیلم‌هایی که پر از عشق، امید، سادگی و هیجان کودکانه و نوجوانانه است. البته از نگاه کارشناسان، ۶۲ اثر کوتاه و بلند سینمایی این دوره، با نقدهایی هم همراه بود، اما برپایی این جشنواره و رونق‌بخشیدن به سینمای کودک و نوجوان، نعمتی است که باید آن را بزرگ داشت و به احترامش ایستاد. در این شماره‌ی دوچرخه، به سی‌وپنجمین جشنواره‌ی بین‌المللی کودک و نوجوان، نیم‌نگاهی می‌اندازیم و بخش‌های مختلف آن را بررسی می‌کنیم:
***
ملکه آلیشون، فیلمی برای قدردانی از طبیعت!
پروانه‌ی زرین ویژه‌ی هیأت داوران، به فیلم «ملکه آلیشون» رسید؛ فیلمی که در دسته‌ی فیلم‌های تخیلی بود و «ابراهیم نوآور»، کارگردان آن، بیش از هشت سال برای ساختش وقت گذاشت. نوجوان‌هایی که دلشان برای محیط‌زیست پر می‌کشد، احتمالاً از تماشای این فیلم لذت می‌برند. داستان ملکه آلیشون، داستانی تخیلی و براساس تقابل میان خیر و شر است.
نوآور گفت: «این، نخستین فیلمی بود که ساختم. بازیگرهایی هم که انتخاب کردم، نخستین تجربه‌ی بازیگری را داشتند. موضوع دیگر این بود که چون بازیگران این فیلم، از سراسر کشور و با لهجه‌هایی متفاوت انتخاب شده بودند، مجبور شدیم برای یکدست‌شدن فیلم، آن را دوبله کنیم.»
نکته‌ی قابل توجه در این فیلم برگزیده، آن است که نوآور، همه‌ی کارهای فیلم را خودش انجام داده. از فیلم‌نامه و دکور و گریم گرفته تا صدابرداری و تدوین و موسیقی. درواقع از صفر تا صد فیلم را خودش انجام داده. در روزهای جشنواره و در دومین روز اکران این فیلم، در جلسه‌ی نشست با کارگردان این فیلم، یکی از نوجوانان از نوآور پرسید: «آیا هشت سال، ارزش ساختن این فیلم را داشت؟» و او پاسخ داد: «بله، صد درصد ارزش داشت. هدف من کودک و نوجوان است و ان‌شاءالله اگر عمری باشد، فیلم ساختن برای این گروه سنی را ادامه می‌دهم. برای بچه‌ها جان بدهیم کم است. من کار کودک را خیلی دوست دارم.»
***
سرمایه‌ی جامعه، بچه‌های من!
«مجید زین‌العابدین»، دبیر سی‌وپنجمین جشنواره‌ی فیلم کودک و نوجوان اصفهان بود. همشهری، با او هم گفت‌وگویی را ترتیب داد که در این‌جا به نکات مهم سخنانش اشاره می‌کنیم:
- این جشنواره، از طرفی، مخاطب را با سینمای کودک و نوجوان آشتی می‌دهد و از طرف دیگر، محل تجلی توانایی فیلم‌سازان ما در حوزه‌ی کودک و نوجوان و تصحیح نگرش‌های آن‌ها به فیلم کودک و نوجوان است.
- من خودم با برخی بچه‌هایی که در سینما بودند، گفت‌وگو کردم. بچه‌ها خیلی زلال و شفاف و فنی، درباره‌ی فیلم‌ها و حتی درباره‌ی پلان‌ها و سکانس‌ها نظر می‌دهند. اگر فیلمی تلخ و غمگین باشد، اعلام می‌کنند که دوستش ندارند؛ چون با دنیای شاد و آزاد آن‌ها تناقض دارد و اگر فیلمی شاد باشد و پیام داشته باشد، شاد می‌شوند و پیامش را دریافت می‌کنند.
- به‌نظرم این جشنواره، تولیدات سینمای کودک و نوجوان را در سال‌های آینده ارتقا خواهد داد.
- من فیلم‌هایی را به فرزندانم توصیه می‌کنم که به بچه‌های من به‌عنوان بخشی از سرمایه‌های جامعه‌ی بزرگ و آینده‌سازان ایران، انگیزه‌ی موفقیت بدهد و انرژی نهفته‌ی آن‌ها را برانگیخته کند، نه این‌که آن‌ها را مأیوس و ناامید کند.
- به هر حال تولید برای سینمای کودک و نوجوان باید پشتوانه اقتصادی هم داشته باشد و این نیازمند حمایت همه‌ی نهادهای فرهنگی متولی در حوزه‌ی کودک و نوجوان است. امیدوارم همه‌ی نهادها، احساس مسئولیت کنند.