ترس در دل اماکن سیاه شهر

همشهری - سعیده مرادی: مکان‌های ترسناک اغلب تاریخچه‌ای را در دل خود دارند که بازگوی اتفاقات وحشتناک و گاه وقایع تلخ تاریخی است که با تراژدی و مرگ همراه بودند.

موزه عبرت

معرفی: از مقاصد گردشگری ســیاه و هدفش تفریح و خوشگذرانی نیست و بازدید از آن حال شــما را دگرگون و به‌نوعی بد می‌کند. این موزه که قبلا زندان و شکنجه‌گاه سرویس اطلاعاتی پهلوی (ساواک(بود؛ اکنون با تغییر کاربری، حال و روز زندانیان سیاســی آن زمان را روایت و بازدیدکنندگان را با برشی از تاریخ معاصر کشور آشنا می‌کند. این زندان در دوره پهلوی دوم به عنوان زندان موقت شهربانی، زندان زنان و بعد زندان کمیته مشترک ضدخرابکاری فعالیت داشت و توسط ساواک برای بازداشت، بازجویی و شکنجه زندانیان سیاسی استفاده می‌شد؛ به همین دلیل، به عنوان مخوف‌ترین زندان کشور شناخته شد. معماری اینجا به‌گونه‌ای بود که هیچ صدایی وارد یا از آن خارج نمی‌شد، برای همین تا سال‌ها کســی از وجود چنین مکانی خبر نداشت. این ساختمان که مخوف‌ترین شکنجه‌گاه دوران پهلوی به شمار می‌رود و بازدیدکنندگان را با گوش‌های از تاریخ این مرز و بوم آشنا می‌کند تا درک بهتری از اتفاقات آن روزگار داشته باشند. این موزه رنج زندانیان زیر شکنجه را روایت می‌کند. یکی از روش‌های بسیار وحشتناک ساواک، آویزان کردن زندانی از سقف بود و زندانی را از مچ دست یا پا به وسیله ریسمان، زنجیر یا طناب محکم می‌بستند و به وسیله حلقه داخل سقف او را آویزان می‌کردند. زندانی برای مدتی به این حالت باقی می‌ماند، بعد بازجوها شروع به شلاق زدن به تن برهنه و آویزان او می‌کردند و با کارهایی چون خاموش کردن سیگار روی بدن، آتش‌زدن بخش‌هایی از بدن به وسیله الکل و کشیدن گوشت بدن به وسیله انبردست و زدن با دمپایی به‌صورت و کشیدن ناخن دست و پا او را شکنجه می‌دادند.

نشانی: ابتدای خیابان فردوسی جنوبی، خیابان کوشک مصری، خیابان شهید یارجانی، پلاک ۱۱

روزهای فعالیت: هر روز از ۹تا ۱۲ ظهر و ۱۳تا ۱۶

مناسب رده سنی: افراد بالای ۱۵ سال

پارکینگ: دارد

موزه قصر

معرفــی: دوره قاجار و در سال ۱۱77 به دستور فتحعلی‌شاه به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین قصرهای شاهنشاهی پایتخت ساخته شد. این قصر، در دوره پهلوی و در سال 1308 به دستور رضاخان تغییر کاربردی پیدا کرده و به زندان قصر تبدیل شد. علت این تغییر کاربری، ظرفیت ناکافی دیگر زندان‌های کوچک تهران بود. نخستین زندانی آن، سازنده آن یعنی سرتیپ درگاهی بوده است! او تنها دو روز پس از افتتاح زندان توسط رضاشاه، در زندانی که خود ساخته بود گرفتار شد. افرادی مانند قوام‌السلطنه، صارم‌الدوله، تیمورتاش، بزرگ‌علوی و علیمردان‌خان بختیاری به همراه 53 نفر، برخی دیگر از زندانیان مشهور محبوس شده در زندان قصر هســتند. در یک سوی سالن اصلی زندان سابق درهای آهنی و سنگی تنها راه ورودی به سلول‌های سه در سه زندان هستند؛ سلول‌هایی که در روزگار شلوغ زندان، 4 انقلابی را در خود جای می‌دادند، سلول‌هایی که پیش از انقلاب پر از شکنجه و درد بودند. در سوی دیگر نزدیک سالن ملاقات زندان، صدای گریه و همهمه به گوش می‌رسد، صدای ضبط شده‌ای از زمانی که ملاقات‌کنندگان برای دیدار عزیزانشان به زندان می‌رفتند. در راهروی| «شب آخر» هم می‌توان سرنوشت زندانیان محکوم به مرگ را دید که پس از دریافت حکم به این راهرو منتقل می‌شدند، مدت زمان استقرار هر زندانی محکوم به مرگ در این راهرو بین یک تا چهل شب متغیر بود.

نشانی: خیابان شهید مطهری، خیابان شهدای ناجا، میدان پلیس

روزهای فعالیت: شنبه تا چهارشنبه از ۸:۳۰ تا ۱۵و پنجشنبه‌ها از ساعت ۸:۳۰ تا ۱۳:۳۰

مناسب بازدید: گروهی یا انفرادی

پارکینگ: دارد

سلول ۱۶

معرفــی:مکانی اســت که با ورود به آن چند نفر شــبیه زندان‌بان‌ها به پیشوازتان می‌آیند و در چشم بر هم زدنی درحالیکه لباس راه راه زندان به تن‌تان می‌کنند، خودتان را داخل ســلول زندان می‌بینید. به خیال اینکه از شدت خستگی و گرسنگی چشم‌هایتان درست نمی‌بیند یا از فرط آلودگی هوا توهم زده‌اید با ترس و لرز دور و برتان را نگاه می‌کنید و وقتی زندانیان سلول‌های کناری را می‌بینید که بیخیال دور میزهای‌شان نشسته‌اند و با خوشحالی پیتزا و قارچ ســوخاری میل می‌کنند کمی ترســتان می‌ریزد. اینجا جایی نیمه‌مخوف درست شبیه زندان واقعی است که چند سلول دارد و کارکنان زندان با لباس زندانبانان از دریچه‌ای آهنی که روی دیوار سلول تعبیه شده برای مشتریان یا همان زندانیان غذا می‌برند.

نشانی: تهرانپارس

روزهای فعالیت: هر روز

مناسب رده سنی: همه سنین

پارکینگ: دارد