بارها برای افراد مختلفی که سفارش غذا داده‌اند، پیش آمده که مأمور ارسال غذا متأسفانه در مسیر دچار سانحه شده باشد که در بیشتر مواقع غذای شما از دست می‌رود و پیک، آسیب چندانی نمی‌بیند. اما در یکی از مدرن‌ترین روش‌ها، سانحه برای پیک ارسال غذا ممکن است، به قیمت جانش هم تمام شود.

ماجرای یک پرنده عجیب
چند روزی می‌شود که در پلتفرم‌های رسانه‌های اجتماعی بحث‌هایی در مورد یک ویدئو شکل گرفته که منبع اصلی انتشار آن «تیک‌تاک» است. در این ویدئو یک تحویل‌دهنده غذا در امارات نشان داده می‌شود که بسته‌ای را از طریق هوا با وسیله‌ای به نام «جت پک» به مشتری تحویل می‌دهد.

این روش انقلابی جدید در تحویل بسته، بحث‌هایی را ایجاده کرده و کنجکاوی‌هایی را برانگیخته است که آیا این روش می‌تواند در سایر نقاط جهان نیز کار کند؛ به‌ویژه در آفریقا که روش‌های تحویل زمینی معمول دشواری‌های خاص خود را دارد. شرکت خدمات و تحویل هوایی «نون» مدعی شده است که خدمات خود را در شهرهای ابوظبی، دوبی و سایر شهرهای امارات با زمان تحویل تنها ۱۵دقیقه ارائه می‌دهد. با این حال به‌نظر می‌رسد که چنین بلندپروازی‌هایی نگرانی‌هایی را نیز در پی داشته است.

آیاحرکت چنین وسایلی بالای سر شهر می‌تواند اختلالی در ترافیک هوایی آن محسوب شود؟ یا اینکه در مورد مباحث مربوط به حریم خصوصی آیا قوانینی برای این پرندگان درنظر گرفته شده است؟ پیش‌تر اما چنین وسایلی برای تفریح در مکان‌های محدود وجود داشته و البته همچنان نیز وجود دارد، ولی کاربردی‌شدن آنها باز شدن یک بحث دیگر را در پی خواهد داشت. از همه این موارد که بگذریم، بازهم پرسش‌های فراوانی پیش‌روی ما خواهد بود. شرایط فرود و پرواز آسان و بدون خطر در مناطقی که دارای کوچه‌ها و خیابان‌های باریک هستند، چگونه است و وضعیت جوی تا چه اندازه روی حرکت آنها تأثیرگذار خواهد بود. در کشوری مانند فنلاند و بسیاری دیگر از کشورهای سردسیر، استفاده از «جت پک» طبیعتا نشدنی است و مقرون به‌صرفه
نخواهد بود.

هزینه
درحال حاضر قیمت پایه یک دستگاه «جت پک» ۴۰۰هزار دلار است. تا شما مشغول ضرب کردن هستید، این را هم اضافه کنیم که با ۴۰۰هزار دلاری که برای خرید چنین وسیله نقلیه‌ای پرداخت می‌شود، آیا ارزش دارد از آن برای ارسال یک پیتزا استفاده کرد؟ این تازه بدون درنظر گرفتن دستمزد راکب یا خلبان چنین وسیله‌ای است که آن هم طبیعتا از دستمزد یک پیک موتوری بیشتر خواهد بود.

تاریخچه
جت پک یا کوله‌جِت(Jet pack) که می‌شود آن را کوله‌پشتی پرتابی یا کوله‌پشتی جهشی هم نام نهاد بیش از ۷۰سال سابقه دارد و برای نخستین بار از مدل‌هایی از آن در جنگ جهانی دوم استفاده شد. این وسیله‌ای است که بیشتر اوقات مانند کوله‌پشتی به پشت بسته می‌شود و توسط فشار گاز به پرواز درمی‌آید. نخستین «جت پک» تجاری بین سال‌های ۱۹۵۰ تا ۱۹۶۰ ساخته شد و مورد آزمایش قرار گرفت. با این حال به‌دلیل هزینه‌های بالا به مراحل بعدی نرسید و در مراحل آزمایشی باقی ماند. این «جت پک» می‌توانست ۱۰متر از سطح زمین بلند شود و با سرعت ۱۰ کیلومتر در ساعت پرواز کند. البته در آزمایش انجام‌شده، تنها ۳۳ متر را طی کرد.

بیشتر بخوانید:


انواع مدرن
شرکتJetPack Aviation در روز سوم نوامبر ۲۰۱۵ نخستین پرواز رسمی این دستگاه را در نیویورک رقم زد و یک مربی پرواز با مجوز اداره فدرال هواپیمایی آمریکا توانست با این دستگاه پرواز کند و بدین‌ترتیب از مدل JB-۹ به‌صورت رسمی رونمایی کرد. مدل جدید معرفی شده که برای فروش در دسترس عموم قرار خواهد گرفت، JB-۱۰ نام داشت و ۲ موتور آن طبق گفته سازنده در مقایسه با مدل پیشین حدود ۷درصد قدرتمندتر بودند.

«جت‌پک» جی‌بی-۱۰قادر بود تا کاربر خود را تا ارتفاع ۳۰۰متری از سطح زمین بالا ببرد و برای ۱۰دقیقه او را همان‌جا نگه دارد! این وسیله می‌تواند یک دستاورد مهم در حمل‌ونقل به‌حساب بیاید، اما آیا واقعا می‌تواند به اندازه‌ای که می‌نماید، مفید و کارآمد هم باشد؟‌

ساسان شادمان منفرد