همشهری آنلاین: مریم یکتا(مشاور خانواده) دراین‌باره می‌گوید: «بسیاری از نوجوانان تمایل دارند در مراوده با همسالانشان آزاد باشند و بدون نظارت والدین، ساعاتی را به تفریح و سرگرمی با دوستانشان بگذرانند.»
این‌روانشناس کودک و نوجوان به طبیعی بودن این تمایلات در نوجوانان اشاره می‌کند و توضیح می‌دهد: «اهمیت ندادن به این خواسته و نیاز نوجوانان از سوی بزرگترها، سبب می‌شود آنها والدینشان را افرادی سختگیر و غیرمنطقی بدانند و حتی برای دست یافتن به خواسته خود به رفتارهای نادرستی مانند پنهانکاری متوسل شوند.»
یکتا ادامه می‌دهد: «والدین می‌توانند با رعایت نکاتی خواسته نوجوانان را برآورده کنند و با نظارت بر تفریحات و سرگرمی‌های فرزندانشان زمینه معاشرت سالم آنها با همسالانشان را به وجود آورند.»
قانون تعیین کنید
این مشاور خانواده به والدین توصیه می‌کند در قدم اول با فرزندشان گفتگو و برای آنها شرح دهند که پدر و مادر دوست دارند به فرزندشان خوش بگذرد و لحظات شادی را تجربه کنند، ولی به‌دلیل خطراتی که در جامعه در کمین نوجوانان است، نمی‌توانند به آنها آزادی بدون قیدوشرط بدهند.»
یکتا می‌افزاید: «شاید نوجوانان دلیل محتاط بودن والدین را درک نکنند، اما اگر بزرگترها زبان گفتگوی موثر با فرزندشان را پیدا کنند، حتما فرزندشان برای ویژگی‌ها و نظرات والدینشان اهمیت قائل می‌شوند.»
او تعیین چهارچوب برای رفت‌وآمد فرزندان را برای قاعده‌مند کردن معاشرت نوجوانان ضروری عنوان می‌کند و ادامه می‌دهد: «وجود نظم در رفتار نوجوانان باعث آسودگی‌خاطر والدین می‌شود. بهتر است والدین قوانینی مشخص کنند تا بر رفت‌وآمد فرزندشان نظارت داشته باشند. مثلا به فرزندشان بگویند هر موقع با دوستانشان بیرون می‌روند، حتما تا ساعت مشخصی به‌خانه برگردند و تاکید کنند در هر شرایطی به این قانون پای‌بند باشند.» این مشاور خانواده داشتن انعطاف در اجرای قوانین را برای والدین لازم می‌داند و می‌افزاید: «بهتر است والدین با دوستان فرزندانشان آشنا شوند و با خانواده آنها ارتباط صمیمانه‌ای برقرار کنند تا در جریان مراودات فرزندانشان قرار بگیرند.»
مهارت نه گفتن
او آموزش مهارت «نه» گفتن به نوجوانان را ضروری می‌خواند و می‌گوید: «نوجوانانی که در محیط خانواده بی‌اموزند تسلیم مطالبات و پیشنهادهای نادرست دوستانشان نشوند، می‌توانند خود را از آسیب‌های اجتماعی مختلف حفظ کنند.»
یکتا توضیح می‌دهد: «ممکن است نوجوانان به اقتضای سن و روحیات دوران نوجوانی خیلی زود تسلیم خواست همسالانشان شوند و در زمان تفریح و سرگرمی پیشنهادهای مختلف و حتی نامعقول و نامناسب دوستانشان را بپذیرند تا از جمعشان طرد نشوند و به آنها برچسب‌هایی مانند «بچه مثبت، بچه‌ننه و... و.» زده نشود. والدین وظیفه دارند بدون آن که نوجوان را برای داشتن این‌روحیات نکوهش کنند، به آنها بی‌اموزند که رد کردن تفریحات پرخطر نشانه شجاعت آنها و اطاعت بی‌چون و چرا از همسالانشان نشانه ضعف شخصیت و وابسته بودن آنها است.»