جمله «فوتبال از سیاست جداست» بارها از زبان اهالی فوتبال جاری شده، اما رویارویی ایران و رژیم صهیونیستی در فینال مهم‌ترین تورنمنت فوتبال آسیا هیچ ارتباطی به کلیشه‌های ذهنی ندارد.

همشهری آنلاین- حمیدرضا رسولی: ۲۹ اردیبهشت سال ۱۳۴۷ روزی بود که بازیکنان تیم‌ملی فوتبال ایران برای لمس نخستین جام قهرمانی در مسابقات جام ملت‌های آسیا خودشان را برای رویارویی با صهیونیست‌ها آماده کرده بودند. تیم رژیم صهیونیستی با غلبه بر همه تیم‌ها به فینال آمده بود تا برای همه مدعیان آسیایی خط و نشان بکشد و تیم‌ملی ایران هم به‌عنوان میزبان مسابقات و با حمایت انبوه تماشاگرانی که سکوهای امجدیه را تسخیر کرده بودند می‌خواست نخستین قهرمانی در فوتبال آسیا را تجربه کند.

قصه‌های خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید

چنین معادلاتی برای فوتبال‌دوستان تهرانی معنای چندانی نداشت و برای زمینگیر کردن صهیونیست‌ها در امجدیه به اتفاقات خارج از متن فوتبال هم فکر می‌کردند. نفرت و انزجار تهرانی‌ها از صهیونیست‌ها، رویارویی دو تیم را به‌شدت تحت تأثیر قرار داده بود و این موضوع برای حکومت شاه، یک چالش اساسی به حساب می‌آمد.

حسن روشن درباره حواشی پررنگ این بازی تاریخی می‌گوید: «وقتی ایران و رژیم صهیونیستی در امجدیه بازی کردند در ورزشگاه حضور داشتم. آن روز بازار شایعات حسابی داغ بود. عده‌ای می‌گفتند بهودی‌های مقیم ایران بلیت‌های بازی را خریده‌اند و عده‌ای دیگر می‌گفتند حبیب القانیان، سرمایه‌دار معروف یهودی و صاحب ساختمان پلاسکو، ۱۰ هزار قطعه بلیت خریده تا بین یهودی‌ها توزیع کند.»

حاشیه‌ها اما مردم را از سکوهای تب‌دار امجدیه دور نکرد و سوت شروع بازی که زده شد ۴۰ هزار تماشاگر علیه صهیونیست‌ها شعار می‌دادند. این بازی یک سال بعد از جنگ ۶روزه اسرائیل و اعراب برگزار می‌شد و حس تنفر تماشاگران تهرانی از صهیونیست‌ها در فاصله چند ساعت مانده به شروع نبرد دو تیم، به وضوح قابل مشاهده بود.

بازیکن سال‌های دور تیم‌ملی می‌گوید: «عده‌ای از تماشاگران برای به سخره گرفتن موشه دایان، وزیر امور خارجه وقت رژیم اشغالگر، با یک چشم‌بند وارد ورزشگاه شدند و عده‌ای دیگر چشم‌بندها را روی صورت سگ بستند و به ورزشگاه آمدند. بعد از بازی هم مردم از امجدیه تا چهارراه مخبرالدوله را بستند و به جشن و پایکوبی پرداختند. اغراق نیست اگر بگوییم آن شب تهران تا صبح بیدار بود.»

شکست تاریخی صهیونیست‌ها در تهران صرف‌نظر از همه حاشیه‌های غیرفوتبالی که داشت برای فوتبال نوپای ایران که می‌خواست بین غول‌های فوتبال آسیا قد علم کند سکوی پرتاب بود و به یکی از مهم‌ترین رویدادهای تاریخ پایتخت تبدیل شد. روشن شکست صهیونیست‌ها در امجدیه را بهترین روز تاریخ فوتبال تهران می‌داند: «ایران با شکست اسرائیلی‌ها برای نخستین بار روی بام فوتبال آسیا ایستاد. بعد هم تاج با شکست‌ هاپوئل اسرائیل، قهرمان باشگاه‌های آسیا شد و نوبت به قهرمانی‌های متوالی تیم‌ملی جوانان در مسابقات آسیایی رسید. به همین دلیل شکست صهیونیست‌ها در امجدیه را بهترین روز تاریخ فوتبال تهران می‌دانم.»