همشهریآنلاین - سیدسروش طباطباییپور: اینها، انتظارهای جدید از فعالیتهای اقتصادی خُرد است که در دستهی «کسب و کارهای خانگی» تعریف میشود. تراش سنگهای قیمتی، خدمات ترجمه، گوینده کتاب صوتی، خشککردن میوه، ساخت کاغذ ابر و باد و... نمونه ای از این مشاغل کوچک؛ اما زودبازده و پردرآمد است.
حالا شاید بگویید: «خب آقای روزنامهنگار! اینها که گفتی، حرف جدیدی نیست؛ در گذشته هم برخی از خانوادهها، در خانه فعالیتهای اقتصادی انجام میدادند و محصول تولیدی خود را هم به در و همسایه و فک و فامیل هم عرضه میکردند!»
اما این روزها، کسب و کارهای خانگی، دو تفاوت عمده پیدا کرده. اول اینکه به برکت شبکههای اجتماعی، محصولی که مثلاً در تهران تولید میشود، میتواند مشتری پر و پاقرصی در بوشهر داشته باشد و برعکس. و دیگر اینکه حالا شرایط رسمیشدن و امکان دریافت مجوز برای این کارهای اقتصادی کوچک، فراهم شده.
درگاه ملی مجوزها
از سال گذشته، به همت هیأت مقرراتزدایی و بهبود محیط کسب و کار، درگاهی برخط به نام «درگاه ملی مجوزها» به آدرس « www.mojavez.ir» راهاندازی شده تا شرایط، مدارک، مجوزهای پیشنیاز، هزینه و زمان صدور مجوزهای خانگی و غیرخانگی را شفاف و قابل فهم کند.
روش کسب مجوز
۱. قبل از هر چیز، باید با توجه به تواناییهای خود، نیاز جامعه و امکانات خانه و خانواده، فعالیتی را انتخاب کنید؛ فعالیتی که محصول آن، قابل عرضه و رقابت در بازار باشد و در طول زمان، مشتری هایی برای خود دستوپا کند.
۲. پس از ورود به درگاه ملی مجوزها، شرایط لازم برای صدور مجوز خانگی شغل مورد نظر خود را مطالعه کنید و در صورت دارا بودن شرایط، اطلاعات شخصیتان را تکمیل نمایید. مرحلهی آپلود مدارک، مرحلهی بعدی است.
۳. ذهنیت اشتباه دربارهی مشاغل خانگی، آن است که اینگونه فعالیت را تنها زنان خانهدار اداره میکنند؛ اما در دنیای امروز، برخی از مردان یا زنان مختصص و کارآفرین، سرآمد ادارهی این فعالیتهای خانگی پردرآمد هستند.
۴. طبق اعلام مرکز ملی بهبود محیط کسب و کار، شما میتوانید حداکثر ۱۰ مجوز برای ۱۰ شغل خانگی متفاوت درخواست کنید و مجوزهای بعدی، صادر نخواهد شد؛ اما پیشنهاد کارشناسان کسب و کار، این است که با یک دست نمیتوان چند هندوانه را برداشت! پس پیش به سوی درآمدهای رسمی و حرفهای خانگی.