به گزارش همشهری‌آنلاین، در فاصله کم‌تر از یک هفته دومین رکورددار تاریخ فوتبال که هم به عنوان سرمربی هم بازیکن فاتح جام جهانی شده بود در گذشت. ابتدا ماریو زاگالوی برزیلی و حالا فرانتس بکن‌باوئر، اسطوره و قیصر فوتبال آلمان که در ۷۸ سالگی پس از طی کردن دوره کوتاهی بستری در بیمارستان دار فانی را وداع گفت. حالا تنها دیدیه دشان باقی مانده که با فرانسه به‌عنوان بازیکن و کاپیتان و سرمربی فاتح جام جهانی شده که او هم فعلا در بستر بیماری است. بکن‌باوئر یک بار به همراه گرد مولر فقید و تیم بایرن مونیخ به تهران سفر کرده و با تیم منتخب ایران و تیم پاس بازی کرده بود. بازی اول روز جمعه ۹ تیر ۱۳۵۱ در ورزشگاه آزادی برگزار شد که ۶ بر ۳ به سود تیم منتخب ایران به پایان رسیدبازی با تیم پاس هم ۱-۱ شد. بکن باوئر در مصابحه با روزنامه اطلاعات این دو نتیجه ناامیدکننده را به خستگی سفر و بازی قبلی با شالکه و همچنین برخورد سرد تماشاگران ایرانی با تیم میهمان ربط داده بود.
- فرانتس بکن باوئر برای بایرن مونیخ، کاسموس نیویورک (همبازی با آندرانیک اسکندریان و پله) و هامبورگ بازی کرد. ۱۰۳ بار در سطح بین المللی برای آلمان بازی کرد که ۵۰ بار به عنوان کاپیتان بود و در سال ۱۹۷۴ قهرمان جهان و در سال ۱۹۷۲ قهرمان اروپا شد. سه قهرمانی لیگ فوتبال آمریکای شمالی را به دست آورد. دو بار در سال‌های ۱۹۷۲ و ۱۹۷۶ توپ طلای اروپا را برد. بین سال های ۱۹۹۴ تا ۲۰۰۹ رئیس بایرن مونیخ بود و پس از آن به عنوان رییس افتخاری منصوب شد.
- افتخارات دوران بازیکنی: یک قهرمانی جام جهانی (۱۹۷۴)، یک قهرمانی یورو، ۲ بار کسب عنوان توپ طلا، ۵ قهرمانی بوندسلیگا، ۴ قهرمانی جام حذفی آلمان، ۳ قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا، ۲ قهرمانی سوپرکاپ اروپا.
- افتخارات دوران مربیگری: یک قهرمانی جام جهانی (۱۹۹۰) و یک نایب‌قهرمانی (۱۹۸۶)، یک قهرمانی جام یوفا، یک قهرمانی لوشامپیونه با مارسی، یک قهرمانی بوندسلیگا با بایرن.
- در ۱۱سپتامبر۱۹۴۵ چشم به جهان گشود؛ یعنی دقیقا ۹روز پس از اعلان پایان جنگ جهانی دوم. یازده سپتامبر هم بعدها یک روز تاریخی شد. بکن‌باوئر که دو دهه بعد با قدرت‌های بزرگ فوتبال جنگ جهانی راه انداخت و در دنیای موازی فوتبال، این‌بار آلمان بود که بر متفقین پیروز می‌شد.
- بهترین مدافع تاریخ فوتبال در پست دفاع میانی صاحب سبک بود. او بود که لیبرو را معنا کرد.
- ابتدا برای تیم جوانان اس‌سی در مونیخ بازی می‌کرد. باشگاه بایرن مونیخ باید مرهون یکی از همبازیان بکن‌باوئر در آن تیم باشد که درگیری درست کرد و باعث خروج فرانتس جوان به مقصد تیم دوم شهر مونیخ یعنی بایرن شد. بایرن آن زمان در دسته دوم حضور داشت و در اولین فصل حضور فرانتس در تیم بزرگسالان مثلث بکن‌باوئر، سپ مه‌یر و گرد مولر این تیم را تا بوندسلیگا بالا آورد و سه بار قهرمان اروپا کرد.
- دو سال بعد در انگلیس و در خاک متفقین در ترکیب تیم ملی آلمانغربی حاضر شد و ۴گل زد که برای یک مدافع رکوردی عالی بود. در کل مدافع گلزنی بود. دوست داشت از عقب زمین بازیسازی کند و توپ را بگیرد ببرد به سمت دروازه حریف. برای همین در ۴۳۹بازی ۶۴گل به ثمر رساند و ۱۴گل در ۱۰۳بازی ملی. به‌خاطر قدرت رهبری و شخصیت کاریزماتیکی که داشت به او لقب امپراتور و قیصر دادند.
- امپراتوری بایرن با او از سال۱۹۷۲ آغاز شد و قیصر برای بالای سر بردن جام جهانی دو سال دیگر صبر کرد. در فینال به زیباترین هلند تاریخ برخوردند و مقابل یاران کرویف یک گل عقل افتادند. پیش از آن‌که با دو گل گرد مولر حریف را شکست دهند، صحنه کلیدی فینال سال۱۹۷۴ ثبت شد؛ زمانی که او یک‌تنه مقابل حمله خطرناک دو نفره نارنجی‌ها ایستاد و توپ را از کرویف گرفت.
- سال۱۹۷۷ و در ۳۲سالگی به مدت چهار فصل به لیگ فوتبال حرفه‌ای آمریکا رفت. آن زمان کاسموس ستاره‌های جهان را جمع کرده بود. پله هم بود. سپس در اواخر فوتبالش به آلمان برگشت و به تیم رقیب یعنی هامبورگ رفت و این تیم را هم قهرمان بوندسلیگا کرد و سپس بازنشسته شد.
- پس از پایان دوران بازی در سال۱۹۸۴ بدون دریافت مدارک لازم مربیگری هدایت تیم ملی آلمانغربی را در دست گرفت. دو سال طول کشید تا این تیم را به فینال جام جهانی برساند اما در مکزیک فینال را به مارادونای جادویی آن دوره واگذار کرد. چهار سال بعد در ایتالیا نوبت انتقام از مارادونا رسید و قیصر توانست به‌عنوان سرمربی هم جام جهانی را بالای سر ببرد.
- سال۱۹۹۳ در مارسی و سپس در بایرن مونیخ هم مربیگری کرد اما دیگر مربیگری او را راضی نمی‌کرد. در ۵۳سالگی رییس باشگاه بایرن شد. در تدارکات آلمان برای میزبانی جام جهانی۲۰۰۶ نقشی کلیدی داشت و منظم‌ترین جام جهانی ادوار را هدایت کرد. قیصر موسسه‌ای خیریه نیز برای کمک به نیازمندان و افراد توان‌خواه و کم‌توان به راه انداخت.
- صحنه به یاد ماندنی جام جهانی ۱۹۷۴ بازی با ایتالیا بود که به بازی قرن شهرت یافت. آلمان از دو تعویض مجاز خودش استفاده کرده بود که در یک برخورد کتف قیصر از جا در رفت اما او پس از مداوا با شانه‌های بانداژ شده به زمین برگشت. آلمانغربی در وقت اضافه ۴-۳ باخت و فینال را از دست داد، اما تصویر بکن‌باوئر با آن بانداژ در خاطره‌ها ثبت شد. او یک امپراتور واقعی بود، امپراتورتر از رایش سوم.