به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، سید «حسن نصرالله» دبیرکل حزب‌الله در سخنرانی خود طی دو هفته گذشته به مناسبت سالگرد شهادت سردار حاج قاسم سلیمانی و ابومهدی المهندس، فرماندهان پیروزی، از جنگ نامحدود و «بدون سقف» با دشمن اشغالگر صحبت و اعلام کرد: تاکنون صدها عملیات ضد صهیونیستی توسط رزمندگان مقاومت لبنان انجام شده است. ما اگر قدرت نداشتیم حتی یک عملیات نمی‌توانستیم انجام دهیم. ترور شیخ «صالح العاروری» یک تجاوز خطرناک است ولی موضوع دیگر این است که این ترور در ضاحیه بیروت انجام شده است.
دبیرکل حزب‌الله با اخطار به دشمن صهیونیستی درباره ادامه و تشدید تجاوزات آن ضد لبنان و غزه تاکید کرد: ما در جبهه خود با محاسبات دقیق عمل می‌کنیم و بهای آن را هم می‌پردازیم، اما اگر دشمن فکر کند می‌تواند جنگ علیه لبنان را آغاز کند نبرد ما بدون سقف و نامحدود و بدون هیچ موازنه‌ای خواهد بود. الان من بیشتر نمی گویم، اما تاکید می‌کنم که ما از جنگ هیچ هراسی نداریم و اگر از جنگ می‌ترسیدیم عملیات خود را آغاز نمی‌کردیم. آمریکایی‌ها و فرانسوی‌ها پیام دادند که جنگ را متوقف کنید، اما ما این کار را انجام ندادیم. جنگ ضد لبنان برای دشمن بسیار هزینه بر و پشیمان کننده خواهد بود و اگر منافع لبنان در معرض هدف قرار گیرد ما بدون هیچ ملاحظه‌ای وارد جنگ خواهیم شد.
منظور سید حسن نصرالله از «جنگ بدون سقف» چیست؟
بر همین اساس بسیاری از ناظران معتقدند که منظور سید حسن نصرالله از جنگ بدون سقف آن است که در مرحله جدید اگر صهیونیست‌ها به تجاوزات خود و تشدید آنها ادامه دهند، حزب‌الله در حملات ضد مواضع این رژیم در هر کجا به ویژه عمق فلسطین اشغالی هیچ خط قرمز و محدودیتی را در نظر نخواهد گرفت. اصطلاح «جنگ بدون سقف» یادآور جمله‌ای است که سید حسن نصرالله چند ماه قبل در یکی از سخنرانی‌های خود در پاسخ به تهدیدات واهی صهیونیست‌ها علیه لبنان به کار برده و تاکید کرد که «اسرائیل را به عصر حجر برمی‌گردانیم».
بنابراین می‌توان گفت منظور از این اصطلاحات و جملات آن است که در مرحله آینده، مقاومت، حیاتی‌ترین تاسیسات اسرائیل را در بانک اهداف خود قرار می‌دهد.
ما پیشتر در چند مقاله درباره مواضع حساس رژیم صهیونیستی که در تیررس موشک‌های مقاومت هستند صحبت کرده‌ایم؛ از فرودگاه‌ها و پایگاه‌های مهم نظامی تا زیرساخت‌های حیاتی و مجتمع‌های پتروشیمی و بنادر و ...
در اینجا قصد داریم چند مورد از تاسیسات هسته‌ای رژیم صهیونیستی را که از تاسیسات فوق حیاتی این رژیم به شمار می‌روند معرفی کنیم که در تیررس موشک‌های حزب‌الله هستند. هدف قرار دادن این تاسیسات و انبارهای تسلیحات هسته‌ای رژیم اشغالگر توسط حزب‌الله در مرحله آینده یکی از بارزترین ویژگی‌های یک «جنگ بدون سقف» خواهد بود؛ به ویژه اگر اسرائیلی‌ها قصد ارتکاب جنایت علیه غیرنظامیان لبنانی را داشته باشند.
مهمترین تاسیسات هسته‌ای و انبار تسلیحات هسته‌ای اسرائیل
اینکه رژیم صهیونیستی سال‌های طولانی است تحت حمایت و پوشش‌های آمریکا تسلیحات هسته‌ای در اختیار دارد موضوع پوشیده‌ای نیست؛ هرچند که این رژیم سیاست «ابهام هسته‌ای» یا «سانسور هسته‌ای» را در پیش گرفته و از اعتراف علنی به داشتن سلاح هسته‌ای خودداری می‌کند.
اما با این وجود طرف‌های بین‌المللی زیادی هستند که از سال ۱۹۹۷ تاسیسات هسته‌ای اسرائیل را کشف کرده‌اند، مانند سازمان بین‌المللی محیط زیستی صلح سبز یا موسسه تحقیقات صلح بین‌المللی استکهلم و ...
برجسته‌ترین اطلاعات مربوط به تسلیحات هسته‌ای رژیم اشغالگر در اکتبر ۱۹۸۶ توسط «مردخای وانونو» مهندس اسرائیلی افشا شد که در مصاحبه با روزنامه انگلیسی ساندی تایمز اسناد محرمانه مرتبط با پرونده هسته‌ای اسرائیل را فاش کرد. او سپس توسط عوامل موساد ربوده و به ۱۸ سال زندان محکوم شد.
تقریبا ۱۲ سال بعد از این افشاگری‌ها «شیمون پرز» نخست‌وزیر وقت رژیم صهیونیستی در سال ۱۹۹۸ بدون افشای جزئیات اعلام کرد که اسرائیل قدرت هسته ای خود را توسعه داد. در سال ۲۰۰۶ نیز «ایهود اولمرت» نخست وزیر اسبق رژیم اسرائیل اعتراف کرد که این رژیم سلاح هسته‌ای در اختیار دارد.
این نهادهای بین‌المللی اعلام کردند که علاوه بر رآکتورهای هسته‌ای در سورک و دیمونا، اسرائیل چندین انبار تسلیحات هسته‌ای نیز دارد:
-انبار سلاح‌های هسته‌ای تاکتیکی در منطقه یالبون در شمال فلسطین اشغالی: این یک مرکز ذخیره‌سازی تسلیحات هسته‌ای تاکتیکی در شرق الجلیل در نزدیکی شهرکی در غرب دریاچه «طبریه» است. گزارش‌های مختلف خارجی حاکی از آن است که رژیم اشغالگر در این انبار، گلوله‌های توپخانه‌ای هسته‌ای، مین‌های زمینی هسته‌ای و شمار دیگری از سلاح‌های هسته‌ای تاکتیکی را ذخیره می‌کند.
-تاسیسات مونتاژ سلاح‌های هسته‌ایی شرکت رافائل در منطقه یودفات: این تاسیسات یک مرکز زیرزمینی محسوب می‌شود که ویژه مونتاژ و جداسازی تسلیحات هسته‌ای در یودفات در شرق حیفاست. «مردخای وانونو» کسی که اولین بار برنامه هسته‌ای رژیم صهیونیستی را فاش کرد در این زمینه می‌گوید که «پلوتونیوم» را از دیمونا به یودفات منتقل می‌کنند.
-تاسیسات ذخیره‌سازی سلاح‌های هسته‌ای راهبردی در منطقه تیروش: موسسه تحقیقات صلح بین‌المللی استکهلم در سال ۲۰۰۲ و چندین منبع دیگر در این زمینه گزارش دادند که سلاح‌های هسته‌ای استراتژیک اسرائیل احتمالا در انبار «تیروش» باشد که بخشی از مجموعه مکان‌های ذخیره‌سازیِ واقع در مرکز فلسطین اشغالی است. این مجموعه شامل پایگاه‌های هوایی تل نوف و سدوت میخا است.
تاسیسات مذکور همچنین شامل شبکه‌ای از جاده‌هاست که حدودا ۷۰ مخفی‌گاه را به هم وصل می‌کند و این مخفی‌گاه‌ها هرکدام حدود ۲۳ متر از هم فاصله دارند. گزارش‌ها نشان می‌دهد که تسلیحات هسته‌ای رژیم صهیونیستی در ۵ مخفی‌گاه بزرگ این مرکز نگهدای می‌شود و این مرکز توسط یک جاده و حصارهای امنیتی احاطه شده است. این مرکز در نزدیکی پایگاه هوایی «تل نوف» و مقر یگان‌های موشکی در جنوب تل‌آویو قرار دارد و تحت تدابیر شدید امنیتی است.
-تاسیسات نگهداری و پرتاب موشک‌های هسته‌ای در شهرک کفر زکریا: گزارش‌ها نشان می‌دهد که نیروی هوایی ارتش رژیم صهیونیستی ۳ اسکادران مجهز به موشک‌های هسته‌ای در نزدیکی شهر کفر زکریا در ۴۵ کیلومتری جنوب تل‌آویو دارد.
روزنامه نیویورک تایمز در گزارشی تحقیقی اعلام کرد که مقاومت فلسطین در نوار غزه در ۷ اکتبر در جریان عملیات طوفان الاقصی این تاسیسات را هدف قرار داد.
-تاسیسات ذخیره موشک‌های هسته‌ای در پایگاه دریایی حیفا: این مرکز، ۳ زیردریایی از نوع دلفین ساخت آلمان را در خود جای داده که قابلیت پرتاب موشک‌های هسته‌ای را دارند.
ـ مرکز رافائل: این مرکز با نام رسمی هیئت توسعه تسلیحات اسرائیل یکی از بزرگترین مراکز ساخت و توسعه سیستم‌های تسلیحات دریایی، هوایی و زمینی در جهان است. مرکز رافائل در شهر حیفا قرار دارد و از جمله مهمترین تأسیسات آن می‌توان به بخش شماره ۲۰ اشاره کرد که به عنوان آزمایشگاه طراحی سلاح‌های هسته‌ای از آن استفاده می‌شود. بخش شماره ۴۸ آن نیز شامل آزمایشگاه توسعه موشکی است.
صهیونیست‌ها ابراز نگرانی می‌کنند که هرگونه هدف‌گیری تأسیسات هسته‌ای در داخل «اسرائیل» (فلسطین اشغالی) می‌تواند منجر به خساراتی شود که قابل جبران یا کنترل نیست. آنگونه که گزارش آژانس انرژی اتمی آمریکا نشان می‌دهد اسرائیل به شدت نگران است که اگر مثلا رآکتوری مانند دیمونا هدف حمله موشکی قرار بگیرد، آب سنگین داخل رآکتور پراکنده شده و انفجارها و آتش‌سوزی‌هایی رخ می‌دهد که اجزای سوخت هسته‌ای آن را نیز در برمی‌گیرد و مواد رادیواکتیو از آن ساطع می‌شود.
در گزارش آژانس انرژی اتمی آمریکا آمده که هرگونه حادثه نشت یا انفجار در رآکتور دیمونا خسارات زیادی را در مناطق اطراف آن به وجود می‌آورد که از منطقه النقب در جنوب اسرائیل (فلسطین اشغالی) شروع می‌شود و تا تل‌آویو در مرکز اراضی اشغالی ادامه خواهد داشت؛ یعنی مناطقی که ۵ میلیون اسرائیلی در آن زندگی می‌کنند.