فخر رازى
فخر رازى صاحب تفسیر بزرگ و معروف فخر رازى، در تفسیر آیه شریفه «کوثر»، وجوه متعددى را نقل کرده است. یکى از این وجوه آن است که مراد و هدف از «کوثر»، فرزندان پیامبر اسلام(ص) باشد. وى مىگوید: «شأن نزول این آیه، در رد تعییر و شماتت دشمنان پیامبر اسلام(ص) بود.
که مىگفتند پیامبر «أبتر» (یعنى بدون فرزند و بىدنباله و مقطوعالنسل) است و هدف از این آیه آن است که خداوند متعال آنچنان نسل پربرکت بر آن حضرت عنایت مىکند که با گذشت زمان و سپرى شدن ایام و اعصار، همچنان باقى مىماند. نگاه کن که چه تعداد از خاندان اهلبیت، کشته شدهاند، ولى باز جهان پر است از اولاد و فرزندان خاندان رسالت.
ولى از بنىامیه با آن همه کثرت تعداد و نفرات، اکنون هیچ فردى که قابل اعتنا، اهمیت و توجه باشد وجود ندارد. ولى بر آنان (فرزندان و اعقاب رسول خدا(ص) نگاه کن چه شخصیتهایى از علما و دانشمندان بزرگ مانند باقر(ع)، صادق(ع)، کاظم(ع)، رضا(ع) و امثال آنان، از خاندان رسالت، باقى مانده است».
توفیق ابوعلم
استاد توفیق ابوعلم که یکى از نویسندگان معاصر از پژوهشگران مصر است، کتابى تحت همین عنوان و نام زیباى «فاطمه الزهرا» نوشته است که یکى از آثار قابل توجه در این زمینه است و خوشبختانه توسط آقاى صادقى به فارسى نیز ترجمه شده است. وى در این کتاب مىنویسد: «فاطمه یکى از سازندگان تاریخ اسلام است.
در عظمت شأن و رفعت مقام ارجمند او همین بس که او تنها دختر بزرگوار پیامبر بزرگ(ص) و همسر امام على بن ابىطالب (ع) و مادر حسن و حسین(ع) است. در حقیقت او، آرام جان و سرور دل پیامبر خدا(ص) بود. زهرا، همان بانویى که میلیونها آدمى را چشم و دل به سوى اوست و نام گرامىاش بر زبان ایشان است، بانویى که پدرش او را «مادر پدر» مىخواند. تاج کرامتى که پدر بر تارک دختر خویش نهاد، مستوجب تکریم است».
لوئى ماسینیون
مستشرق و پژوهشگر معروف فرانسوى، لویى ماسینیون که مدتى از عمر خود را وقف شناخت حضرت فاطمه زهرا(س) ساخته، در زمینه شناخت آن حضرت، با گامهاى تحقیق پیش رفته و تلاش و کوشش بسیار به عمل آورده است.
وى رساله محققانهاى در مورد مباهله مسیحیان نجران با پیامبر اسلام(ص)، که در سال دهم هجرى در مدینه صورت گرفت، نوشتهای که در آن نکتههاى جالب توجه فراوانى مطرح شده است. در آن رساله مىگوید: « اوراد و دعاهاى ابراهیم(ع) از وجود دوازده نور که منشعب از فاطمه هستند خبر مىدهد... تورات موسى(ع) از آمدن محمد(ص) و دختر پربرکت او، و دو آقازاده به مانند اسماعیل و اسحق (حسن و حسین) نوید مىدهد... و انجیلهاى عیسى(ع) از آمدن احمد(ص) نوید مىدهد و نیز بشارت مىدهد که دختر پربرکتى خواهد داشت که دو پسر به دنیا مىآورد... »
سلیمان کتانی
نویسنده مسیحی به نام سلیمان کتانی، درباره شخصیت زهرا(س)، شعر و حماسه به کار مىبرد، سمفونى احساساتش اوج مىگیرد و بهترین شورها و عواطف شاعرانه را نثار او مىکند... او در آغاز یکی از کتابهایش مىنویسد: «فاطمه زهرا(س) مقامى والاتر از آن دارد که سندهاى تاریخى و روایتى به سوى او اشاره کنند و گرامىتر از آن است که شرح حال گونهها به جانب وى راهنما باشند.
فاطمه (س) را همین چهارچوب کافى است که وى دختر محمد(ص) و همسر على(ع) و مادر حسن و حسین(ع) و بزرگ بانوى جهان است» و در پایان کتابش مىگوید: «فاطمه، اى دخت مصطفى! اى روشنترین چهرهاى که زمین به خود دیده است تو جز دو نوبت براى زمین لبخند نزدى: یک بار در سیماى پدر، آن دم که در بستر آرمیده بود و تو را مژده قرب وصل مىداد، لبخند زدى و لبخندى دیگر، بدان هنگام گرداگرد لبان تو مىگردید که جان بر لب داشتى و واپسین دم خویش را فروفرستادى...
تو همیشه با محبت زیست کردى، تو با پاکى و پاکدامنى زیستى، براى پاکیزهترین مادرى که دو ریحانه زادى و پروردى و بر قامت آن دو جامهاى از بخشندگى پوشاندى... تو زمین را همراه با لبخندى استهزاآمیز رها کردى و به ابدیت پیوستى، اى دختر پیامبر! اى همسر على! اى مادر حسن و حسین و اى بزرگ بانوى بانوان همه جهانها و اعصار .»
قندوزى
قندوزى نویسنده کتاب ینابیعالموده است و در این کتاب با اسناد خویش از ابن مالک روایت کرده است که: «پیامبر اسلام هر صبح موقع نماز به در خانه فاطمه مىآمد و آنان را به نماز فرامىخواند و آیه «إنما یرید اللَّه لیذهب عنکم الرجس اهل البیت و یطهرکم تطهیرا» را تلاوت مىکرد و این کار 9 ماه ادامه داشت. این خبر از سیصد تن از صحابه نقل شده است.»
عباس محمود عقاد مصرى
عباس محمود عقاد مصرى از متفکران عرب هم میگوید: در هر دیانتى چهرهاى از زن کامل و ارزنده وجود دارد که معتقدان به آن دیانت در مقابل او تعظیم مىکنند و او را بسان آیتى از خدا در بین آفریدگانش از زن و مرد مىستایند، وقتى در بین مسیحیان چهره حضرت مریم عذراء، مقدس است، در اسلام صورت فاطمه زهرا باید مقدس باشد.
احمد بن حنبل
احمد بن حنبل امام و پیشواى فقه اهل سنت، در جزء سوم مسند خود، با اسناد خاص خویش از مالک بن انس نقل کرده است: «شش (در جایی دیگر 9 ماه آمده است) ماه بود که پیامبر اسلام، هر روز هنگامى که به نماز صبح مىرفتند، از درب خانه فاطمه عبور مىکردند و مىفرمودند: «نماز! نماز! اى اهلبیت»... و آنگاه آیه «انما یرید اللَّه لیذهب عنکم الرجس اهل البیت و یطهرکم تطهیرا» را تلاوت مىفرمودند».
خطیب بغدادى
خطیب بغدادى، احمد بن على مورخ و محقق سنی مذهب قرن پنجم، در تاریخ معروف خود، «تاریخ بغداد او مدینه الاسلام» در قسمت شرح حال حسین بن معاذ، با سندهاى خاص خود از عایشه نقل مىکند که از پیامبر اسلام(ص) نقل کرده است: «هنگامى که هنگامه روز محشر برپا مىگردد، ندا درمىدهند که اى انبوه مردم!
سرهاى خود را پایینتر بگیرید تا فاطمه، دختر پیامبر اسلام عبور کند.» و در نقل دیگرى آورده است: ندادهندهاى در روز محشر ندا درمىدهد: «چشمان خود را بپوشانید تا فاطمه دختر محمد(ص) عبور کند. »
دکتر على ابراهیم حسن
دکتر على ابراهیم حسن از دیگر متفکران عرب هم میگوید: زندگانى حضرت فاطمه(س) صفحه برجستهاى از صفحات تاریخ را تشکیل داده است، در آن صفحه چهرههاى گوناگونى از بزرگى و عظمت را مشاهده مىکنیم، او همچون بلقیس یا ... نیست که عظمت خود را از تخت بزرگ و ثروت کلان و زیبایى کمنظیر خود داشتهاند و شهامتش در اعزام و رهبرى لشکرها و فرماندهى بر مردان است،
بلکه ما در مقابل شخصیتى قرار گرفتهایم که توانسته است هالهاى از حکمت و شکوه را بر پهنه گیتى بگستراند، حکمتى که به کتابها و فلاسفه و دانشمندان برنمىگردد، بلکه تجربههایى است از روزگار مملو از دگرگونیها و پیشآمدهاى ناگهانى، شکوهى که از فرمانروایى و ثروت برنخاسته بلکه از درون روح و اعماق جان او نشأت گرفته است...
همشهری جمعه