تاریخ انتشار: ۱۱ خرداد ۱۳۸۸ - ۰۷:۵۶

حضرت فاطمه صرفا دخت یک پیامبر نیست که برای خاطر ارتباط فرزندی با پیامبر، ارج و ارزشی داشته باشد. ایشان خود وارسته از هرگونه تعلقی، انسانی بزرگ است که ابعاد شخصیتی‌اش همواره تحلیل می‌آفریند و همگان را مجذوب خویش می‌کند. درباره حضرت فاطمه (س) بزرگان بسیاری اظهار نظر کرده و در بیاناتی به گوشه‌ای از عظمت و بزرگی ایشان پرداخته‌اند.

 فخر رازى

فخر رازى صاحب تفسیر بزرگ و معروف فخر رازى، در تفسیر آیه‏ شریفه‏ «کوثر»، وجوه متعددى را نقل کرده است. یکى از این وجوه آن است که مراد و هدف از «کوثر»، فرزندان پیامبر اسلام(ص) باشد.  وى مى‏گوید: «شأن نزول این آیه، در رد تعییر و شماتت دشمنان پیامبر اسلام(ص) بود.

که مى‏گفتند پیامبر «أبتر» (یعنى بدون فرزند و بى‏دنباله و مقطوع‏النسل) است و هدف از این آیه آن است که خداوند متعال آنچنان نسل پربرکت بر آن حضرت عنایت مى‏کند که با گذشت زمان و سپرى شدن ایام و اعصار، همچنان باقى مى‏ماند. نگاه کن که چه تعداد از خاندان اهل‏بیت، کشته شده‏اند، ولى باز جهان پر است از اولاد و فرزندان خاندان رسالت.

 ولى از بنى‏امیه با آن همه کثرت تعداد و نفرات، اکنون هیچ فردى که قابل اعتنا، اهمیت و توجه باشد وجود ندارد. ولى بر آنان (فرزندان و اعقاب رسول خدا(ص) نگاه کن چه شخصیت‌هایى از علما و دانشمندان بزرگ مانند باقر(ع)، صادق(ع)، کاظم(ع)، رضا(ع) و امثال آنان، از خاندان رسالت، باقى مانده است».

توفیق ابوعلم 

 استاد توفیق ابوعلم که یکى از نویسندگان معاصر از پژوهشگران مصر است، کتابى تحت همین عنوان و نام زیباى «فاطمه الزهرا» نوشته است که یکى از آثار قابل توجه در این زمینه است و خوشبختانه توسط  آقاى صادقى به فارسى نیز ترجمه شده است.  وى در این کتاب مى‏نویسد: «فاطمه یکى از سازندگان تاریخ اسلام است.

 در عظمت شأن و رفعت مقام ارجمند او همین بس که او تنها دختر بزرگوار پیامبر بزرگ‌(ص) و همسر امام على بن ابى‏طالب‌ (ع) و مادر حسن و حسین‌(ع) است. در حقیقت او، آرام جان و سرور دل پیامبر خدا(ص) بود. زهرا، همان بانویى که میلیون‌ها آدمى را چشم و دل به سوى اوست و نام گرامى‏اش بر زبان ایشان است، بانویى که پدرش او را «مادر پدر» مى‏خواند. تاج کرامتى که پدر بر تارک دختر خویش نهاد، مستوجب تکریم است». 

 لوئى ماسینیون 

 مستشرق و پژوهشگر معروف فرانسوى، لویى ماسینیون که مدتى از عمر خود را وقف شناخت حضرت فاطمه‏ زهرا‌(س) ساخته، در زمینه‏ شناخت آن حضرت، با گام‏هاى تحقیق پیش رفته و تلاش و کوشش بسیار به عمل آورده است.

وى رساله‏ محققانه‏اى در مورد مباهله‏ مسیحیان نجران  با پیامبر اسلام(ص)، که در سال دهم هجرى در مدینه صورت گرفت، نوشته‌ای که در آن نکته‏هاى جالب توجه فراوانى مطرح شده است. در آن رساله مى‏گوید: « اوراد و دعاهاى ابراهیم‌(ع) از وجود دوازده نور که منشعب از فاطمه هستند خبر مى‏دهد... تورات موسى(ع) از آمدن محمد‌(ص) و دختر پربرکت او، و دو آقازاده به مانند اسماعیل و اسحق (حسن و حسین) نوید مى‏دهد...  و انجیل‏هاى عیسى‌(ع) از آمدن احمد‌(ص) نوید مى‏دهد و نیز بشارت مى‏دهد که دختر پربرکتى خواهد داشت که دو پسر به دنیا مى‏آورد... »

سلیمان کتانی

نویسنده‏ مسیحی به نام سلیمان کتانی، درباره‏ شخصیت زهرا(س)، شعر و حماسه به کار مى‏برد، سمفونى احساساتش اوج مى‏گیرد و بهترین شورها و عواطف شاعرانه را نثار او مى‏کند...  او در آغاز یکی از کتاب‌هایش مى‏نویسد: «فاطمه‏ زهرا‌(س) مقامى والاتر از آن دارد که سندهاى تاریخى و روایتى به سوى او اشاره کنند و گرامى‏تر از آن است که شرح حال گونه‏ها به جانب وى راهنما باشند.

فاطمه (س) را همین چهارچوب کافى است که وى دختر محمد‌(ص) و همسر على‌(ع) و مادر حسن و حسین‌(ع) و بزرگ بانوى جهان است» و در پایان کتابش مى‏گوید:  «فاطمه، اى دخت مصطفى! اى روشن‏ترین چهره‏اى که زمین به خود دیده است تو جز دو نوبت براى زمین لبخند نزدى: یک بار در سیماى پدر، آن دم که در بستر آرمیده بود و تو را مژده‏ قرب وصل مى‏داد، لبخند زدى و لبخندى دیگر، بدان هنگام گرداگرد لبان تو مى‏گردید که جان بر لب داشتى و واپسین دم خویش را فروفرستادى...

تو همیشه با محبت زیست کردى، تو با پاکى و پاکدامنى زیستى، براى پاکیزه‏ترین مادرى که دو ریحانه زادى و پروردى و بر قامت آن دو جامه‏اى از بخشندگى پوشاندى... تو زمین را همراه با لبخندى استهزاآمیز رها کردى و به ابدیت پیوستى، اى دختر پیامبر! اى همسر على! اى مادر حسن و حسین و اى بزرگ بانوى بانوان همه جهان‌ها و اعصار .»

قندوزى 

قندوزى نویسنده کتاب  ینابیع‏الموده است و در این کتاب با اسناد خویش از  ابن مالک روایت کرده است که: «پیامبر اسلام هر صبح موقع نماز به در خانه‏ فاطمه مى‏آمد و آنان را به نماز فرامى‏خواند و آیه‏ «إنما یرید اللَّه لیذهب عنکم الرجس اهل البیت و یطهرکم تطهیرا» را تلاوت مى‏کرد و این کار 9 ماه ادامه داشت. این خبر از سیصد تن از صحابه نقل شده است.»

عباس محمود عقاد مصرى 

 عباس محمود عقاد مصرى از متفکران عرب هم می‌گوید: در هر دیانتى چهره‏اى از زن کامل و ارزنده وجود دارد که معتقدان به آن دیانت در مقابل او تعظیم مى‏کنند و او را بسان آیتى از خدا در بین آفریدگانش از زن و مرد مى‏ستایند، وقتى در بین مسیحیان چهره حضرت مریم عذراء، مقدس است، در اسلام صورت فاطمه زهرا باید مقدس باشد.

 احمد بن حنبل 

 احمد بن حنبل امام و پیشواى فقه اهل سنت، در جزء سوم مسند خود، با اسناد خاص خویش از مالک بن انس نقل کرده است:  «شش (در جایی دیگر 9 ماه آمده است) ماه بود که پیامبر اسلام، هر روز هنگامى که به نماز صبح مى‏رفتند، از درب خانه‏ فاطمه عبور مى‏کردند و مى‏فرمودند: «نماز! نماز! اى اهل‏بیت»... و آنگاه آیه‏ «انما یرید اللَّه لیذهب عنکم الرجس اهل البیت و یطهرکم تطهیرا» را تلاوت مى‏فرمودند». 

 خطیب بغدادى 

خطیب بغدادى، احمد بن على مورخ و محقق سنی مذهب  قرن پنجم، در تاریخ معروف خود، «تاریخ بغداد او مدینه الاسلام» در قسمت شرح حال حسین بن معاذ، با سندهاى خاص خود از عایشه نقل مى‏کند که از پیامبر اسلام‌(ص) نقل کرده است:  «هنگامى که هنگامه‏ روز محشر برپا مى‏گردد، ندا درمى‏دهند که اى انبوه مردم!

 سرهاى خود را پایین‏تر بگیرید تا فاطمه، دختر پیامبر اسلام عبور کند.»  و در نقل دیگرى آورده است: ندادهنده‏اى در روز محشر ندا درمى‏دهد: «چشمان خود را بپوشانید تا فاطمه دختر محمد‌(ص) عبور کند. »

دکتر على ابراهیم حسن 

دکتر على ابراهیم حسن از دیگر متفکران عرب هم می‌گوید: زندگانى حضرت فاطمه(س) صفحه‏ برجسته‏اى از صفحات تاریخ را تشکیل داده است، در آن صفحه چهره‏هاى گوناگونى از بزرگى و عظمت را مشاهده مى‏کنیم، او همچون بلقیس یا ... نیست که عظمت خود را از تخت بزرگ و ثروت کلان و زیبایى کم‏نظیر خود داشته‏اند و شهامتش در اعزام و رهبرى لشکرها و فرماندهى بر مردان است،

 بلکه ما در مقابل شخصیتى قرار گرفته‏ایم که توانسته است هاله‏اى از حکمت و شکوه را بر پهنه‏ گیتى بگستراند، حکمتى که به کتاب‌ها و فلاسفه و دانشمندان برنمى‏گردد، بلکه تجربه‏هایى است از روزگار مملو از دگرگونی‌ها و پیش‏آمدهاى ناگهانى، شکوهى که از فرمانروایى و ثروت برنخاسته بلکه از درون روح و اعماق جان او نشأت گرفته است...

همشهری جمعه