این در حالی است که اورژانس بیماران روانی در تهران تنها 10تخت دارد.رئیس بیمارستان روانی روزبه اواخر سال گذشته اعلام کرده بود که اورژانس این بیمارستان توانایی پاسخگویی به مراجعین را ندارد.
ضریب اشغال تخت های ویژه بیماران روانی در سراسر کشور100درصد اعلام شده است.تعداد این تخت ها در یک برآورد 10 هزار اعلام شده است که در یک نظر به هر 4و نیم نفر بیمار روانی یک تخت می رسد.
این در حالی است که بیماران روانی مزمن نیازمند مراقبت های کامل شبانه روزی اند.
وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در واکنش به ضریب 100درصدی اشغال تخت های روانی گفته است: «این موضوع نشان دهنده پایین بودن سرانه تخت روانی در کشور است نه به معنای وجود تعداد بیمار روانی بیشتر.»
باقری لنکرانی از تبدیل تخت های مازاد به تخت روانی و سوختگی خبر داده و گفته است: «تخت روانی، تختی است که نیازمند دریافت یارانه دولتی است و بخش خصوصی علاقه ای به سرمایه گذاری مگر با حمایت های دولتی در این بخش ندارد.»
مهدی عبدوس، معاون پشتیبانی سازمان بهزیستی اعلام کرد: در سال جاری بالاترین میزان یارانه سازمان بهزیستی به نگهداری بیماران روانی مزمن تعلق می گیرد.
وی با اشاره به افزایش یارانه ها گفت: «هزینه نگهداری بیماران روانی در مراکز روزانه از 30هزار تومان در ماه به 50هزار تومان افزایش یافته و هزینه نگهداری آنان در مراکز شبانه روزی از 70به 125 هزار تومان در ماه افزایش یافته است.»
فرید براتی سده، رئیس ستاد ساماندهی بیماران روانی مزمن بهزیستی نیز گفت: «اعتبار مرتبط به ساماندهی بیماران روانی مزمن در سال جاری نزدیک به 11میلیارد تومان تعیین شده که نسبت به سال قبل رشد 105درصدی داشته است.» بیماران روانی روی دست خانواده ها مانده اند و گروه زیادی از آنها نیز سرگردان خیابان هستند.
از سوی دیگر چندی پیش یک تحقیق و پژوهش سازمان بهداشت جهانی ادعا کرد یک میلیون و 200هزار نفر از ایرانیان مبتلا به بیماری های شدید روحی اند. رقم اعلام شده از سوی سازمان بهداشت جهانی تفاوت فاحشی با تعداد اعلام شده از سوی مسئولین دولتی دارد.
کاهش درصد تختهای بیمارستانی روانی به کل تختهای بیمارستانی نشان از آن دارد که هیچ برنامه ای متوجه بهبود شرایط بیماران روانی نبوده و حتی کم توجهی سبب از بین رفتن امکانات بیماران روانی شده است.
براساس آمار به ثبت رسیده در این باره 10درصد تعداد تختهای بیمارستانها در سال 1346به بیماران روانی اختصاص داشت حال آن که با وجود توسعه بیمارستانها و افزایش ظرفیت تختها، در حال حاضر فقط 6درصد کل تختهای بیمارستانی به بیماران روانی اختصاص دارد.
در این شرایط تصریح قانون برنامه چهارم توسعه فقط می تواند شرایط را به 10درصد برساند.