در این نشست دکتر صالحی امیری، معاون اجتماعی فرهنگی این مرکز، دکترمحمد سلطانیفر رئیس گروه ارتباطات دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، دکتر امیدعلی مسعودی رئیس گروه ارتباطات دانشگاه سوره، دکتر علیاصغر محکی مدیرمسئول روزنامه همشهری، دکترحسن نمکدوست استاد دانشگاه، دکتر نعمتی استاد دانشکده صدا و سیما، دکتر حمیدرضا حسین معاون پژوهشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد دماوند، دکتر مهدی محسنیانراد و جمعی از اصحاب رسانه حضور داشتند.
دکتر امیدعلی مسعودی گفت: در مورد تعریف بحران و تعریف قانون توافق نظر وجود ندارد. همچنین بهدلیل اینکه ایران به اقتصاد جهانی وابسته نیست، لذا بحران اقتصادی جهان نیز تاثیری هم روی ما ندارد.
وی افزود: ما ارتباط رسانهای نیز با جهان نداریم البته مشکل زبان هم داریم حتی در تاجیکستان که زبان فارسی دارد هم روزنامه قابل طرحی نداریم. مشکل اعتماد هم داریم.
دکترمسعودی گفت: مطبوعات ایران نمیتواند از سرمایهگذاری خارجی استفاده کند. حتی 3 نفر نمیتوانند شریک شوند و روزنامه درآورند با این حال یک صاحب روزنامه میتواند نشریهاش را اجاره بدهد.
وی اضافه کرد: با آمدن روزنامهنگاری سایبر و وبلاگنویسی، روزنامهها هم انعطافپذیرتر شدهاند.
وی در پایان اظهار داشت: اگر چه ممکن است بحران اقتصادی در مطبوعات ما اثر بگذارد ولی این تاثیر بر سایبر ژورنالیسم خیلی کمتر است.
دکتر حمید رضا حسین نیز در این نشست گفت: همیشه نگران هستیم که اگر بحران به ما رسید چه کنیم؟ پاسخ این است که چون مطبوعات و رسانههای ما دولتی هستند خیلی نگران نیستیم.
اما رسانههای کوچکتر ضرر میبینند. در غرب هم آنهایی که در ردههای بالا هستند کمتر ضرر کردهاند و آنهایی که رده2 بودهاند بیشترین آسیب را دیدهاند.
در خود مطبوعات ایران هم الگوهایی هست که میتواند ما را نجات بدهد. در داخل ایران هم حبابی در بازار مسکن ایجاد شده بود که ترکید. همین وضعیت باعث شده در دنیا نشستهایی بگذارند و پولهایی را به صنایع بدهند.
وی افزود: گروه 20 به 2 دسته تقسیم شدهاند و برخی آمریکا را نشانه گرفتهاند و برخی میخواستند افزایش حمایتهای مالی را در جهان ادامه بدهند.
با بررسی تحلیلها میتوان نتیجهگیری کرد که کشورهایی که بهدنبال گره زدن خودشان به اقتصاد جهانی بودند در حال عقبنشینی هستند اما جهانی شدن فرهنگی در حال گسترش است.وی به نقل از یک مدیر صندوق بینالمللی پول گفت: جهانسومیها بیشتر به این نوع بحرانها عادت دارند.
از شرکتهای بزرگ که بگذریم، باید گفت یک تحلیل نسبت به مطبوعات غربی در آینده وجود دارد که میگوید: روزنامههای چاپی در حال مرگ هستند مانند کریستین ساینس مانیتور که فقط مجازی منتشر میشود.
این دسته تقصیر را به گردن مالکان و آگهی دهندگان میاندازند. در کنترل بحران 2دسته هست: بعد عمومی، که هنوز نسخه تکمیلی برای حل بحران وجود ندارد. در بعد رسانهای معتقدند رسانههایی که هنوز هم بتوانند ابتکار عمل را نگه دارند میتوانند به آینده امیدوار باشند. لذا همه آنها وضعیت بحرانی ندارند.
دکتر حسین اضافه کرد: در داخل ایران هم ممکن است رسانههای ما از نسخه چاپی به مجازی رو بیاورند. باید قوانین دست و پاگیر بر سر راه سایبر ژورنالیسم را تسهیل کنیم.
باید بیمهها از جمله بیمه بیکاری را گسترش دهیم. باید در برخی حوزهها مثل بازار آیتی نوآوریهای جدید داشته باشیم. هنگام بحران، فناوری جدید میتواند مشکلات را کاهش دهد. باید در اینجا هم از نوآوری استفاده کنیم.
باید قدرت رقابت بینالمللی رسانهها را از طریق کمک به نوآوری حوزه چاپ افزایش دهیم. دکتر مهدی محسنیانراد نیز با اشاره به مدل نیازهای مازلو گفت: در غرب یک نیاز را جایگزین نیاز دیگر میکنند.
ما 3 تحقیق از سال 1373 تاکنون انجام دادیم و هر 5 سال یکبار آن را تکرار کردهایم. نتیجهای که به دست آمده این است که یک اتفاق نظر در دولتمردان ایران در باب رسالت و کارکرد مطبوعات وجود ندارد. لذا نیاز ما شکل نگرفته است. مثلا وقتی یک روزنامه بسته شد روزنامه دیگری با همان تیراژ آمد.
در ایران به 2 جنس نیاز داریم: یکی از نگاه ارتباط گران و دیگری ارتباطگیران. اگر قرار است نگرانی از سوی ارتباطگران باشد با یارانه نفت حلش میکنند.
مقاله دکتر علی اصغر محکی با عنوان بررسی آثار بحران اقتصادی بر مطبوعات نیز در این نشست ارائه شد. در پایان این نشست به سؤالات حاضران پاسخ داده شد.
حمید ضیاییپرور