همشهری آنلاین- هادی خانیکی، استاد علوم ارتباطات: البته نه احمدآقا و نه من هیچ کدام نتوانســتیم از دانشگاه شیراز فارغ التحصیل شــویم. به‌دلیل فعالیتهای سیاسی به زندان افتادیم و بعد به این بهانه که به‌موقع ثبت‌نام نکردیم حکم اخراج ما را دادند. ۵۰ ســال پیش، همبند شــدن در زندان کریمخان شیراز خاطرات مشترکی را برای ما رقم زد که همواره از آن یاد می‌کنیم. ما با فردی به نام عبدالرسول عدلو همبند بودیم. این فرد بیســواد بود و در زندان کنار من و احمدآقا خواندن و نوشتن را یاد گرفت. عدلو نجار بود و به مبارزه و پیشبرد اندیشه‌های امام(ره) اعتقاد داشت. زمانی که من و آقای توکلی همبند شده بودیم عدلو تجربه زندان هشتم را داشت و بعد از آن هم باز دستگیر شد و به زندان افتاد.
دغدغه‌های مشترک با رویکردی متفاوت
ارتباط من و احمدآقا بعد از انقلاب هم ادامه داشــت. هر چند دیدگاه‌های سیاســی ما تفاوت‌هایی هم داشت، اما این تفاوت مانع از ادامه دوستی ما نشــد. تقدیر این بود که بعدها محل زندگی من و آقای توکلی در یک خیابان و در ۵۰۰ متری یکدیگر باشد. هر دو ما در مســیرهایی با دغدغه‌های مشترک و حتی در مقاطعی با رویکردهای متفاوت کنار همدیگر بودیم. خانواده ما همواره با خانواده آقای توکلی رفت‌وآمد داشــته است. من و آقای توکلی به‌رغــم تفاوت‌ها و نگرش های سیاســی مختلفی که داریم، توانســته‌ایم همنگری‌ها و همدلی‌هایی داشته باشیم.
در ابراز نظر انتقادی تردید ندارند
آقای توکلی بســیار به اعتقادات خودشان پایبند هســتند، چه در جنبه‌های سیاسی و چه جنبه‌هــای مرجعیتــی و به‌نظر من بارزترین خصوصیت ایشان پایبند بودن به باورهایشان اســت. همین پایبندی است که باعث شــده در مجموعه مسئولیت‌های اجرایی و سیاسی که داشــته، در ابراز نظر انتقادی تردید نکند. حساسیت نسبت به وجوه مختلف فساد چه در زمینه اقتصادی و چه در زمینه سیاسی ویژگی دیگر آقای توکلی اســت؛ کاری که به‌رغم بیماری تاکنون ادامه یافته اســت. متأســفانه ابتلای آقای توکلــی به بیماری دایره فعالیت‌هــای او را محدود کرده، اما از حساسیت او نسبت به موضوع مبارزه با فساد کم نکرده است. برای آقای توکلی، بازیابی سلامت و اثربخشی بیشتر به‌خصوص در این شرایط پیچیده و حساس کشور را آرزو دارم.