به گزارش همشهری آنلاین، اوتیسم، اختلالی عصبی- رشدی است که در ۳ سال اول زندگی بروز می‌کند و مادام العمر است. براساس آمارهای جهانی، اوتیسم تقریبا از هر ۱۵۰ کودک یک نفر را درگیر می‌کند. این اختلال روی توانایی برقراری روابط اجتماعی اثرگذار است و ارتباط شفاهی و غیره را در کودکان تحت‌تأثیر قرار می‌دهد.
این بیماری در نخستین گام، آگاهی و پذیرش اجتماعی می‌خواهد. آنچه خانواده‌های کودکان مبتلا به اوتیسم بر آن تأکید دارند، پذیرش این کودکان به‌عنوان شهروندی متفاوت است که باید بنا بر همان تفاوت‌هایی که دارند با آنها رفتار شود تا بتوانند آینده‌ای روشن داشته باشند.
بیشتر بخوانید:
-
۱۰ نشانه اوتیسم در کودکان که هر پدر و مادری باید بداند
-
اوتیسم چیست؟ | مهم‌ترین نکات در رفتار با یک فرد مبتلا به اوتیسم
اهمیت آگاه‌سازی جامعه در مورد اوتیسم تا آنجاست که یک‌ماه در سال (از ۱۵ فروردین تا ۱۵ اردیبهشت) به آن اختصاص دارد تا با تولید محتواهای دقیق و تأثیرگذار، بخشی از خواسته‌های خانواده‌های دارای کودک مبتلا به اوتیسم محقق شود؛ نوعی از آگاهی که بر پذیرش تفاوت‌ها تأکید دارد تا این کودکان زندگی آرام و شادتری را سپری کنند.
علاوه بر آن، بزرگسالان اوتیسم هم نیاز دارند تا از تمامی حقوقی که یک شهروند دارد، بهره‌مند باشند. حقوق شهری و شهروندی، بهداشت و درمان، ورزش، تفریح، مهارت، اشتغال و نهایتا نگهداری موقت و شبانه روزی. این افراد نیازمند فضایی هستند که حس کنند آن فضا برای آنهاست و نگاه خیره‌ای آنها را دنبال نمی‌کند. اما متأسفانه هنوز هیچ متولی برای رسیدگی به نیازهای بزرگسالان اوتیسم وجود ندارد و شاید این یک‌ماه که به آگاه‌سازی جامعه در مورد اوتیسم اختصاص داده شده، باعث شود مسئولان بیش از پیش برای این قشر از جامعه تلاش کرده تا زندگی راحت‌تری داشته باشند.