به گزارش همشهری آنلاین، یک استارتآپ در حوزه علوم اعصاب و مهندسی زیستپزشکیبه نام «برین بریج» (BrainBridge) که معنی آن به فارسی «پل مغز» میشود، مفهوم علمی-تخیلی خود را در یک ویدیوی ۸دقیقهای، همراه با افکتهای صوتی وحشتناک منتشر کرده است.
جابجایی
در این طرح ارائهشده، سامانه کاملا روباتیک بهطور همزمان سرهای بدنهای اهداکننده و گیرنده را جدا میکند و سپس یکی را به دیگری وصل میکند. به غیر از بیماران، هیچ انسانی در صحنه دیده نمیشود، زیرا بازوهای روباتیک و طیف گستردهای از لیزرها کار خود را آغاز میکنند و از هوش مصنوعی برای هدایت این عملیات فوقالعاده پیچیده و درحال حاضر صرفا نظری، استفاده میشود. این استارتآپ میگوید که سامانهاش امید جدیدی به بیمارانی که از شرایط غیرقابل درمان مانند سرطان پیشرفته، بیماریهایی مانند آلزایمر، پارکینسون و فلج رنج میبرند، میدهد.
معضل اصلی اینجاست
یکی از موانع اصلی که باید بر آن غلبه کرد، ناتوانی پزشکی در ترمیم مناسب آسیبهای عصبی و نخاعی است. بدون این، هر گیرنده پیوند سر خود از گردن به پایین فلج خواهد شد. «برین بریج» میگوید: «در کوتاهمدت، انتظار داریم این پروژه به یک پیشرفت در بازسازی نخاع و پیوند کل بدن منجر شود. اما در بلند مدت، پروژه به حوزههایی گسترش خواهد یافت که به تحول مراقبتهای بهداشتی همانطور که میشناسیم، منجر خواهد شد.»
فرایند
برای پیوند، اهداکننده یک بیمار مبتلا به مرگ مغزی خواهد بود که بدنی کارآمد و اندامهای حیاتی در وضعیت خوبی دارد. با این حال، فرآیند به اینجا ختم نمیشود و باید یک اهداکننده نیز در این میان باشد. در بیانیهای از سوی شرکت آمده است: «این فرآیند از سیستمهای روباتیک پیشرفته با سرعت بالا استفاده میکند تا از تخریب سلولهای مغزی جلوگیری کرده و اطمینان از سازگاری بینقص را فراهم کند. کل روش توسط تصویربرداری در سطح مولکولی به صورت بلادرنگ و الگوریتمهای هوش مصنوعی هدایت میشود تا اتصال دقیق نخاع، اعصاب و رگهای خونی را تسهیل کند.» در این بین، عمل پیوند صورت نیز شاید ضروری باشد و صورتها نیز جابجا شوند که این امر نیز کاری دشوار خواهد بود.
با توجه به اینکه این فرآیند هنوز در مرحله مفهومی قرار دارد، اطلاعات دقیقی در مورد نحوه عملکرد بخشهای مختلف عمل وجود ندارد، اما ویدیوی تبلیغاتی شامل جزئیاتی درباره چگونگی خنککردن بدنها و چسباندن ستون فقرات بود. پس از عمل، توانبخشی فیزیکی قابل توجه و حمایت روانی ارائه خواهد شد، پس از چهار هفته در کمای مصنوعی تا محلهای پیوند بهبود یابند.
نمونههای مشابه
اولین تلاش ثبتشده برای پیوند سر در سال ۱۹۰۸ روی یک سگ انجام شد، اما موفقیتآمیز نبود. در دهه ۱۹۷۰، دکتر رابرت وایت یک پیوند سر را روی یک میمون انجام داد. گفته شده است که این حیوان به مدت ۸ روز زنده ماند و قادر بود ببیند، بشنود، بو کند، اما قادر به حرکت بدن جدید خود نبود، زیرا تیم نتوانست نخاع را دوباره متصل کند. اما جدیترین موضوع، جراحی اخیر و بحثبرانگیز دکتر «سرجیو کاناورو» بود که اعلام کرد، یک پیوند سر انسانی را با موفقیت انجام داده است. با این حال، هم اهداکننده و هم گیرنده متوفی بودند که این اهمیت کار را به میزان قابلتوجهی کاهش داد.