به گزارش همشهری‌آنلاین، یک نفر به شوخی نوشته بود مصاحبه‌های جواد نکونام طوری است که می‌توانی هر کدام را به‌عنوان مصاحبه جدید پلی کنی و مردم هم ببینند و متوجه نشوند که تازه نیست! همه شکل هم، همه کپی‌شده از روی قبلی، همه طلبکارانه و پرخاشگرانه... عجیب اینجاست که حتی حجم انبوه انتقادات و دل‌آزردگی خودی‌ها هم باعث تغییر رویه نکونام نشد. به‌عنوان مثال، این هفته دوست قدیمی‌اش، عادل فردوسی‌پور هم بالاخره لب به انتقاد از او گشود و گفت این رویکرد نکونام قابل دفاع نیست، اما اصلا انگار جواد توجهی به این مسائل ندارد. او مستقیم راه خودش را می‌رود؛ چنان که در نشست خبری پیش از بازی با پیکان هم دست از این رفتارش برنداشت و دوباره همان اظهارات قبلی را به زبان آورد؛ اینکه برنامه‌ریزی‌ها علیه استقلال بوده، اینکه بازی هفته پایانی نباید بدون تماشاگر برگزار می‌شد، اینکه پرسپولیس یک میلیون دلار خرج خرید بازیکن کرده و سایر قضایا. آنقدر تکراری که هواداران خودی هم کامنت می‌دادند: «خدایا بس است دیگر.»
شاید پربازتاب‌ترین جمله کنفرانس اخیر نکونام آنجا بود که گفت: «نایب‌قهرمانی هم برای استقلال خوب است. مگر آرسنال که دوم شد، بد بود؟» گذشته از اینکه خیلی‌ها گفتند تیمی به بزرگی استقلال نباید به مقام دومی لیگ مباهات کند، یک نقد رایج دیگر هم این بود که چطور سرمربی آبی‌ها توانست فوتبال دفاعی و ضعیف تیمش را با یکی از درخشان‌ترین تیم‌های یک دهه گذشته فوتبال اروپا مقایسه کند؟ بچه‌های جوان آرتتا در لندن طوری فوتبال بازی می‌کردند که غیرفوتبالی‌ها هم از تماشای نمایش‌های این تیم لذت می‌بردند؛ یک اثر هنری به تمام معنا. استقلال اگرچه خوب نتیجه گرفت، اما حتی هواداران خود این تیم هم معترف بودند سبک کاری آنها به‌شدت اقتصادی و محافظه‌کارانه بود. چطور می‌شود سبک بازی تیمی را که در ۲۰مسابقه از ۲۹بازی یک‌گل یا کمتر به ثمر رسانده، با آرسنالی مقایسه کرد که این فصل در رقابتی‌ترین لیگ جهان ۹۱گل به ثمر رسانده است؟ بدون اغراق می‌توان گفت بزرگ‌ترین حسن پایان لیگ، خاتمه‌یافتن مصاحبه‌های جواد نکونام است!