کره دایسون (Dyson sphere) یک ابرسازه فرضی است که به طور کامل یک ستاره را فرامی‌گیرد و قسمت بزرگی از توان خروجی آن را به دام می‌اندازد.

همشهری آنلاین - یکتا فراهانی: علاقه‌مندان انرژی‌های خورشیدی عقیده دارند تنها بخش کوچکی از کل انرژی خورشید به سمت زمین می‌آید. اما اگر ما می‌توانستیم تمام انرژی خورشید را جمع کنیم چه اتفاقی می‌افتاد. در این صورت ما نیاز داشتیم تا از نوعی کره دایسون (Dyson sphere) در اطراف خورشید استفاده کنیم که گاهی به نام پوسته دایسون (Dyson shell) یا ابرسازه شناخته می‌شود.

طول‌موج‌های فروسرخ

Dyson Spheres یک انحراف وسوسه‌انگیز در شکار هوش بیگانه بوده است. اخیراً هفت ستاره به‌عنوان کاندیدای بالقوه شناسایی شده‌اند که بیشتر تابش آنها در طول‌موج‌های فروسرخ منتشر می‌شود.
به طور بالقوه این نشانه گرما از یک ماتریس فضاپیما در اطراف ستاره است، اما مطالعات جدید توضیح دیگری دراین‌خصوص دارند.

شکار بیگانگان

راه‌های زیادی برای شکار بیگانگان وجود دارد که یکی از آنها جست‌وجوی نشانه‌هایی از پروژه‌های بزرگ در فضا ست. واردشدن به کره دایسون ایده‌ای بود که اولین‌بار توسط فریمن دایسون در سال ۱۹۶۰ ارائه شد تا توضیح دهد که تمدن‌های پیشرفته چگونه می‌توانند نیروهای لازم را در اطراف یک ستاره قرار دهند تا از قدرت آن استفاده کنند.

در نهایت چنین زیرساختی احتمالاً کل ستاره را احاطه می‌کند. استدلال دایسون هم آن است که نشانه‌ای مانند تابش مادون‌قرمز می‌تواند توضیح خوبی برای این کار باشد.

بیشتر بخوانیم :

مفاهیم: اشعه مادون قرمز چیست؟

ماتریس و باز تولید فرهنگی

پایان خورشید چه زمانی فرا می‌رسد | چه بر سر ما خواهد آمد؟

کشف ستارگان

به گزارش سایت Sciencealert یافته‌های پروژه Hephaistos هفت ستاره نوع M را از میان ۵ میلیون نمونه ستاره کشف شده توسط گایا نشان داد. البته این ماهواره نجومی برای نقشه‌برداری از ستارگان کهکشان راه شیری استفاده شده که برای بسیاری از تحقیقات مفید بوده است.

داده‌های ۲MASS (Two Micron All Sky Survey) و WISE (کاوشگر مادون‌قرمز میدان وسیع) نیز برای شناسایی ستارگانی که به نظر می‌رسید مازاد فروسرخ مورد انتظار را نشان می‌دهند، استفاده شده‌اند.

استفاده از منابع رادیویی

در مقاله اخیر یافته‌های پروژه بررسی و در ماهیت احتمالی حوزه‌های نامزد تحقیق شد. این تیم اطلاعات را با داده‌های بررسی آسمان و چندین بررسی رادیویی دیگر از آسمان تطبیق دادند.
آنها منابع رادیویی را در شعاع ۱۰ ثانیه قوسی از موقعیت گایا نامزدها جست و جو کردند. توجه داشته باشید که قطر ماه کامل ۱۸۶۰ ثانیه قوس است.

کشف کهکشان پوشیده شده از غبار

منابع رادیویی برای سه نفر از نامزدها به نام‌های A، B و G پیدا شد. دقت منابع به ترتیب در ۴.۹، ۰.۴ و ۵ ثانیه قوس و نامزد G در بررسی‌های رادیویی متعدد یافت شد.

نتیجه‌گیری تیم این است که این هفت ستاره کمتر احتمال دارد که دایسون سفر باشند. اما در عوض نوعی پدیده کهکشانی اضافی هستند. محتمل‌ترین توضیح یک کهکشان دور است که توسط غبار پوشیده شده است.

وجود غبار باعث آلودگی توزیع انرژی مادون‌قرمز در طیف دو جسم می‌شود. به نظر می‌رسد نامزد دیگر به‌عنوان کاندید B هم یک کهکشان دوردست باشد، اما در خط دید بسیار نزدیک یک ستاره کوتوله نوع M قرار دارد که هسته‌های فعال کهکشانی با صدای بلند رادیویی را نشان می‌دهد.

اختروش‌های دوردست

این احتمال هم وجود دارد که کهکشان‌ها اختروش‌های دوردستی باشند که مقادیر بسیار زیادی تابش ساطع می‌کنند، اما ابرهای غبار داغ پنهان، بیشتر تابش‌ها را به جز اشعه فروسرخ پنهان می‌کنند.

اما چهار نامزد دیگر چطور؟ تا به امروز، هیچ منبع رادیویی منطبقی پیدا نشده است. این بدان معنا نیست که مدل کهکشانی داغ و پوشیده از غبار توضیح کافی نیست، بلکه فقط به بررسی‌های رادیویی با وضوح بالاتر نیاز دارد.
ضمن آنکه ممکن است حوزه‌های فناوری در اطراف ستاره‌های دوردست نیز باشند. البته هنوز هیچ مدرک قطعی برای تایید این موضوع وجود ندارد.