گروه دیپلماتیک - همشهری آنلاین: یکی از مخدوش ترین تاکتیک‌هایی که رژیم صهیونیستی در جنگ غزه به کار برده استفاده از مفهوم «مناطق امن» است. در حالی که هدف اصلی این طرح قرار بوده حفاظت از غیرنظامیان باشد صهیونیست‌ها از این اغلب برای هدف قرار دادن فلسطینیان استفاده می‌کنند. اسرائیل با ادعای احترام به حقوق بشر و حفظ جان غیرنظامیان برخی مناطق غزه به عنوان منطقه امن معرفی کرده و غیرنظامیان فلسطینی را مجبور می‌کند تا به این مناطق مهاجرت کنند اما خود به هدف حمله نظامی تبدیل میشوند که به افزایش آوارگی، تخریب و از دست رفتن جان‌های زیادی منجر می‌شود.
دکتر عروب العبد کارشناس ارشد مسائل منطقه‌ای مرکز مطالعات لبنان، در تارنمای میدل ایست مونیتور می‌نویسد: هدف مناطق امن در جنگ ایجاد پناهگاهی برای غیرنظامیان با هدف در امان ماندن از خشونت‌های جاری است اما این تعریف از منطقه امن در جنگ غزه وجود ندارد و واقعیت کاملا متفاوت است. مناطق امن غزه اغلب خود به اهداف تبدیل می شوند و بحران انسانی را تشدید می‌کنند.
ببینید:
وداع پدر با نوزاد شهید ( ۱۶+ ) | ویدئو ؛ صحنه دردناکی که از غزه مخابره شد
جهنم ویرانی به نام جبالیا | گزارش تصویری
بر اساس قوانین بین المللی بشردوستانه، حفاظت از غیرنظامیان در طول درگیریهای مسلحانه از اهمیت بالایی برخوردار است. کنوانسیون چهارم ژنو بر مسئولیت طرفهای درگیر برای تضمین امنیت و رفاه غیرنظامیان تاکید می‌کند. با این حال گزارشهای کمیته بین المللی نجات (IRC) نشان میدهد که حملات اسرائیل به رفح، منطقه‌ای که به اصطلاح امن معرفی شده بود، منجر به تلفات قابل توجهی در میان غیرنظامیان شده است. جنگ غزه تاکنون نشان داده که مناطق امن همه چیز هستند جز امن. عروب العبد نوشته: استراتژی نظامی اسرائیل در رفح از جمله گلوله‌باران مداوم و جابجایی اجباری غیرنظامیان یادآور خشونت بازیهای ویدئویی است، جایی که غیرنظامیان اجبار جابجا شده و سپس هدف قرار میگیرند.
هزینه انسانی
این روزها تقریبا هیچ جای امنی در غزه وجود ندارد. همانطور که سازمان ملل و ساکنان محلی اعلام کرده‌اند خانواده‌ها همانطور که از یک مکان به مکان دیگری فرار می کنند اعضای خود را از دست می‌دهند. رفح، در جنوب نوار غزه، به نمادی از واقعیت غم انگیز مناطق امن تبدیل شده است. سازمان پزشکان بدون مرز (MSF) شرایط وحشتناک رفح را اینگونه توصیف کرده است: جایی که افراد آواره در بین ساختمانهای ویران شده و چادرهای موقت ـ در این مناطق به اصطلاح امن ـ حرکت می‌کنند و هر شکلی از ثبات و امنیت از آنان سلب شده است؛ به این مساله گلوله‌باران مداوم چادرها و آتشسوزیهای مهیب ناشی از آن را نیز اضافه کنید.
سازمان دیده بان حقوق بشر (HRW) سیاستهای تل‌آویو را در قبال فلسطینیها به عنوان جنایات آپارتاید و آزار و شکنجه توصیف کرده و خواستار پاسخگویی و اقدام بیشتر قدرتهای جهانی شده است. با وجود این محکومیتها، هنوز هم اجرا نشدن قوانین و کنوانسیونهای بین المللی برای محافظت از غیرنظامیان در مناطق درگیری ادامه دارد. عروب العبد می‌نویسد: در واقع سکوت و بی عملی بسیاری از کشورها و سازمانها اجازه میدهد تا چرخه خشونت در غزه ادامه یابد. تصاویر اردوگاه‌های سوخته در رفح و گریه کسانی که همه چیزشان را از دست داده اند یادآور دردناکی از هزینه انسانی این درگیری است.
استراتژی «عمل انجام شده»
استراتژی «عمل انجام شده» که از سال ۱۹۴۸ توسط رژیم صهیونیستی در غزه و سرزمینهای وسیع فلسطینی به کار گرفته شده است، نشان دهنده یک رویکرد سیستماتیک برای تغییر واقعیتهای جمعیتی و سیاسی منطقه است. این روش، واقعیتهای جدیدی را ایجاد و اجرا می‌کند که محروم سازی سیستماتیک و آوارگی فلسطینیها را تداوم میبخشد. اما واقعیت این است که ویرانی و آسیبهایی که مردم فلسطینی در غزه تجربه کرده اند، نه تنها پیامدهای فوری دارد بلکه بذر مناقشه های آینده است. خشم و تنفر ناشی از تجربه های دردناک ملت فلسطین نه تنها اسرائیل که دامن همه کسانی که با سکوت و بی عملی امروز خود به نوعی همدست صهیونیست‌ها شناخته میشوند را نیز خواهد گرفت. این چرخه خشونت و خشم، چالش جدی برای هرگونه صلح در آینده خواهد بود.