نگاهی به تله مرگبار صهیونیست ها در جنگ غزه

گروه دیپلماتیک - همشهری آنلاین: یکی از مخدوش ‎ترین تاکتیک‌هایی که رژیم صهیونیستی در جنگ غزه به کار برده استفاده از مفهوم «مناطق امن» است. در حالی که هدف اصلی این طرح قرار بوده حفاظت از غیرنظامیان باشد صهیونیست‌ها از این اغلب برای هدف قرار دادن فلسطینیان استفاده می‌کنند. اسرائیل با ادعای احترام به حقوق بشر و حفظ جان غیرنظامیان برخی مناطق غزه به عنوان منطقه امن معرفی کرده و غیرنظامیان فلسطینی را مجبور می‌کند تا به این مناطق مهاجرت کنند اما خود به هدف حمله نظامی تبدیل می‎شوند که به افزایش آوارگی، تخریب و از دست رفتن جان‌های زیادی منجر می‌شود.

دکتر عروب العبد کارشناس ارشد مسائل منطقه‌ای مرکز مطالعات لبنان، در تارنمای میدل ایست مونیتور می‌نویسد: هدف مناطق امن در جنگ ایجاد پناهگاهی برای غیرنظامیان با هدف در امان ماندن از خشونت‌های جاری است اما این تعریف از منطقه امن در جنگ غزه وجود ندارد و واقعیت کاملا متفاوت است. مناطق امن غزه اغلب خود به اهداف تبدیل می شوند و بحران انسانی را تشدید می‎کنند.

ببینید:

وداع پدر با نوزاد شهید ( ۱۶+ ) | ویدئو ؛ صحنه دردناکی که از غزه مخابره شد

جهنم ویرانی به نام جبالیا | گزارش تصویری

بر اساس قوانین بین‎ المللی بشردوستانه، حفاظت از غیرنظامیان در طول درگیری‎های مسلحانه از اهمیت بالایی برخوردار است. کنوانسیون چهارم ژنو بر مسئولیت طرف‎های درگیر برای تضمین امنیت و رفاه غیرنظامیان تاکید می‌کند. با این حال گزارش‎های کمیته بین‎ المللی نجات (IRC) نشان می‎دهد که حملات اسرائیل به رفح، منطقه‌ای که به اصطلاح امن معرفی شده بود، منجر به تلفات قابل توجهی در میان غیرنظامیان شده است. جنگ غزه تاکنون نشان داده که مناطق امن همه چیز هستند جز امن. عروب العبد نوشته:‌ استراتژی نظامی اسرائیل در رفح از جمله گلوله‎باران مداوم و جابجایی اجباری غیرنظامیان یادآور خشونت‌ بازی‎های ویدئویی است، جایی که غیرنظامیان اجبار جابجا شده و سپس هدف قرار می‎گیرند.

هزینه انسانی

این روزها تقریبا هیچ جای امنی در غزه وجود ندارد. همانطور که سازمان ملل و ساکنان محلی اعلام کرده‌اند خانواده‌ها همانطور که از یک مکان به مکان دیگری فرار می کنند اعضای خود را از دست می‌دهند. رفح، در جنوب نوار غزه، به نمادی از واقعیت غم ‎انگیز مناطق امن تبدیل شده است. سازمان پزشکان بدون مرز (MSF) شرایط وحشتناک رفح را اینگونه توصیف کرده است: جایی که افراد آواره در بین ساختمان‎های ویران شده و چادرهای موقت ـ در این مناطق به اصطلاح امن ـ حرکت می‎کنند و هر شکلی از ثبات و امنیت از آنان سلب شده است؛ به این مساله گلوله‌باران مداوم چادرها و آتش‎سوزی‌های مهیب ناشی از آن را نیز اضافه کنید.

سازمان دیده‎ بان حقوق بشر (HRW) سیاست‎های تل‌آویو را در قبال فلسطینی‎ها به عنوان جنایات آپارتاید و آزار و شکنجه توصیف کرده و خواستار پاسخگویی و اقدام بیشتر قدرت‎های جهانی شده است. با وجود این محکومیت‎ها، هنوز هم اجرا نشدن قوانین و کنوانسیون‎های بین المللی برای محافظت از غیرنظامیان در مناطق درگیری ادامه دارد. عروب العبد می‌نویسد:‌ در واقع سکوت و بی‎ عملی بسیاری از کشورها و سازمان‎ها اجازه می‎دهد تا چرخه خشونت در غزه ادامه یابد. تصاویر اردوگاه‌های سوخته در رفح و گریه کسانی که همه چیزشان را از دست داده‎ اند یادآور دردناکی از هزینه انسانی این درگیری است.

استراتژی «عمل انجام شده»

استراتژی «عمل انجام شده» که از سال ۱۹۴۸ توسط رژیم صهیونیستی در غزه و سرزمین‎های وسیع فلسطینی به کار گرفته شده است، نشان دهنده یک رویکرد سیستماتیک برای تغییر واقعیت‎های جمعیتی و سیاسی منطقه است. این روش، واقعیت‎های جدیدی را ایجاد و اجرا می‎کند که محروم سازی سیستماتیک و آوارگی فلسطینی‎ها را تداوم می‎بخشد. اما واقعیت این است که ویرانی و آسیب‎هایی که مردم فلسطینی در غزه تجربه کرده اند، نه تنها پیامدهای فوری دارد بلکه بذر مناقشه های آینده است. خشم و تنفر ناشی از تجربه های دردناک ملت فلسطین نه تنها اسرائیل که دامن همه کسانی که با سکوت و بی عملی امروز خود به نوعی همدست صهیونیست‌ها شناخته می‎شوند را نیز خواهد گرفت. این چرخه خشونت و خشم، چالش جدی برای هرگونه صلح در آینده خواهد بود.