تاریخ انتشار: ۱۰ تیر ۱۴۰۳ - ۰۱:۲۵

با کوره انس گرفته است. دلش با تولید است و تمام تلاشش را می‌کند تا به رویایی که در سر دارد برسد؛ کسی که هنوز مشتاقانه با رنج دستان پینه‌بسته‌اش هنرش را بر ظروف می‌نشاند.

به گزارش همشهری آنلاین، این قصه یک هنرمند دهه شصتی است که توانست یک کارگاه راه‌اندازی کند. «مریم ناصرنژاد» هنرمند و تولیدکننده‌ای که از فعالیتش در عرصه تولید بیش از ۱۱ سال می‌گذرد. او از زیر صفر یعنی با یک بدهکاری شروع کرد و تا دو، سه سال اول درآمدی از کارگاه نداشت ولی اشتیاق داشت، اشتیاقی که برای شروع خیلی مهم بود.

روزی ۱۰ ساعت یا بیشتر آن هم کنار حرارت بالای کوره کار می‌کند، پنجشنبه و جمعه و ایام تعطیل ندارد؛ ولی حس خوبی دارد و حتی شب‌ها زمان استراحت به فکر مطالعه و تحقیق در این رشته است. این هنرمند کارآفرین جدا از اینکه فرصت اشتغال را برای خودش فراهم کرده، زمینه اشتغال۱۰ هنرمند دیگر را هم فراهم کرده و می‌گوید: «یک روز گرم تابستانی ۴ کوره در کارگاه روشن است؛ اوج گرما در دمای یک‌هزار و ۱۰۰ درجه است؛ طوری که نمی‌توانیم به راحتی نفس بکشیم، ولی برای من مثل روزهای شروع کارم هیجان دارد.»

بیشتر بخوانید: