به گزارش همشهری آنلاین هر چند معماری ایرانی تعریف خاص خودش را داشته و عمارت‌ها و بناهایی منطبق با معماری ایرانی در همه جای کشور بر یک شیوه استوار بوده، اما خانه‌های سنتی در هر گوشه از کشور سر و شکل منحصر به فردی دارد و مردمان این اقلیم سازگار با طبیعت پیرامون خود به فکر ساخت خانه بودند.
به تازگی تصویری از خانه‌ای از جنس کاهگل، پوشال و کنف در بریتانیا پر بازدید شده که به ارزش ۶۰۰ هزار پوند به فروش رسیده است. جالب اینکه در ساخت این خانه تکنیک‌های سنتی ساخت و ساز و مصالحی مانند کاهگل مورد استفاده قرار گرفته. روش‌های خانه‌سازی سنتی در ایران نیز با توجه به اقلیم متفاوت سرزمین کم نیستند و به این بهانه به برخی از این روش‌ها نگاهی می‌کنیم.
گِدام
گدام، سیاه چادر عشایر بلوچ است که پشم بز درست می‌شود. پشم بز خاصیت ضد آب دارد و سبب می‌شود هنگام باران داخل چادر خیس نشود.
بُهون
سیاه‌چادر بختیاری‌ها یا همان بُهون از سوی زنان عشایر بختیاری و با موی بز بافته می‌شود. بهون‌ها عرض کم و طول زیاد دارند. بهون بختیاری‌ها به عنوان میراث ناملموس نیز به ثبت رسیده است.
قره‌اوی، آلاچیق ترکمن‌ها
خانه ترکمن‌های یکجانشین «تام» نامیده می‌شود که ایوان و مهمانخانه دارد. سرپناه عشایر ترکمن قره اوی، آلاچیق یا آغاج اوی است. زن‌های ترکمن اوی‌ها ترا با چوب درخت عرعر درست می‌کنند و روی آن را با نمدهای ترکمنی می‌پوشانند. یک حصیر هم دور تا دور آن می‌پیچیند.
کپر
این نوع اقامتگاه که یکی از قدیمی‌ترین سازه‌های بشر به شمار می‌آید، در تابستان فضایی خنک را برای ساکنان فراهم می‌کند. مصالح آن از درخت خرماست و علاوه بر هرمزگان در استان‌های سیستان و بلوچستان و کرمان هم ساخته می‌شود.
خانه خشتی
کویرنشینان هم برای ساخت سرپناه از خشت و خاک کویر استفاده می‌کردند. رطوبت کم محیط سبب می‌شد تا این خانه‌ها سال‌ها پابرجا بماند. خانه «حاج آقا علی» بزرگترین خانه خشتی جهان در رفسنجان معرفی شده‌است.
بیشتر بخوانید:
پرو متعلق به ایران است؟ | نشانی دقیق !
خانه های این روستاها در ایران سنگی است