به گزارش همشهری‌آنلاین، کومو نام یک شهر، یک دریاچه، یک استان و یک باشگاه ایتالیایی است. احتمالا تا چند هفته پیش کمتر نام آن را شنیده بودیم. درباره تیم کومو هم اطلاعات چندانی در دست نداریم. این باشگاه که پس از ۲۱سال به سری‌آ برگشته، قصد دارد با جذب چند ستاره سرشناس اما پا به سن گذاشته برای خودش نامی دست و پا کند. آیا موفق می‌شود؟ آیا استخدام ستاره‌های مسن در سری‌آ هم مثل لیگ عربستان و قطر و آمریکا جواب می‌دهد؟ پاسخ این است که کومو فقط چند بازیکن مسن را به خدمت گرفته. واران ۳۱ساله است و بلوتی ۳۰ساله و فعلا میانگین سنی تیم که ۱۷خارجی در فهرست خود دارد، ۲۶.۸سال است که میانگین جوانی است.
رافائل واران پس از انجام ۹۵بازی با پیراهن منچستریونایتد و زدن یک گل و کسب ۲جام با انتقالی آزاد به این تیم پیوست. او تضمین‌کننده موفقیت نخواهد بود، چون در من‌یونایتد هم عملکرد خوبی نداشت، بارها به‌دلیل مصدومیت از ترکیب بیرون ماند و در مجموع ۴۸بازی را به همین دلیل از دست داد. واران حتی هفته‌های آخر حضور در رئال‌مادرید هم چندان درخشان نبود. او با اینکه در ۳۱سالگی خیلی هم پیر نیست، اما مثل پیرمردها بازی می‌کند. واران در ۱۸سالگی از لانس به رئال رفت و خیلی زود به بازیکنی ثابت تبدیل شد. رافا در خط دفاعی تیمی که پپه و سرخیو راموس را داشت، به‌قدری مهربان و بدون خطا بازی می‌کرد که لقب آقای پاک را دریافت کرد. واران ۱۰سال در بهترین باشگاه جهان دوام آورد و درحالی‌که خرید او از لانس فقط ۱۱میلیون یورو برای رئال هزینه داشت، ولی با ۴۰میلیون به منچستریونایتد فروخته شد.
خود سسک فابرگاس هم اواخر فوتبالش به کومو رفت تا از همین تیم مربیگری را آغاز کند. او هم مثل واران چون از سن پایین رشد کرده و پدیده شده بود، بعد از ۳۰سالگی بازیکن قبل نشد. سسک پیش از پیوستن به کومو در موناکو طوری بازی می‌کرد، انگار ۱۰سال پیرتر است. فابرگاس ابتدا به‌عنوان بازیکن و سپس با نام مربی‌بازیکن، کومو را در سری‌ب همراهی کرد و پس از بازنشستگی به‌عنوان سرمربی تیم زیر ۱۹سال در همین باشگاه مشغول به‌کار شد. با وجود او و تیری آنری که بخشی از مالکیت کومو را خریده بود، نام این باشگاه بر سر زبان‌ها افتاد. سسک خیلی زود به سمت کمک‌مربی در تیم بزرگسالان ارتقا یافت و دستیار اوسین رابرتس شد و پس از صعود به دسته اول، جای او را روی نیمکت تیم گرفت.
بعد از این صعود بلافاصله نام‌های بزرگ از راه رسیدند. غیر از واران، ستاره‌های دیگری مثل پپه رینا (دروازه‌بان ۴۱ساله و اسپانیایی ویارئال)، آندره‌آ بلوتی (مهاجم ملی‌پوش آاس‌رم)، سیمون وردی (مهاجم ملی‌پوش سابق ناپولی و میلان و...)، پاتریک کورتونه، علی جاسم عراقی و آلبرتو مورنو (مدافع چپ اسپانیایی سابق لیورپول و ویارئال) به ترکیب اضافه شدند. حالا هم چند نام مطرح دیگر نظیر آنتونی مارسیال و متس هوملز و... پیرامون کومو شنیده می‌شود. مانوئل پیزانو، مهاجم زیر ۱۹ساله‌های بایرن هم قراردادش را با کومو امضا کرد. بایرن بند دریافت ۴۰درصد از فروش آینده این بازیکن و حق خرید با پیشنهاد برابر را در دست دارد. مبلغ تضمین‌شده قرارداد او ۵۰۰هزار یورو است که با پاداش‌ها می‌تواند به ۱.۵میلیون یورو برسد.
کومو ریشه‌ای دیرینه دارد. قدمت شهر دقیقا به ۲هزار و ۲۰۰سال قبل برمی‌گردد و راه‌اندازی باشگاه همانگونه که در لوگو دیده می‌شود، سال۱۹۰۷ثبت شده؛ یعنی ۱۱۷سال پیش. با این‌حال نخستین باری که کومو به دسته اول راه یافت، ۴۲سال طول کشید (۱۹۴۹). این تیم بعد از یک فصل حضور در این دسته، بلافاصله به دسته پایین‌تر رفت و دوباره ۲۰سال برای حضور در سری‌آ صبر کرد.
کومو در فصل ۰۳-۲۰۰۲ از سری‌آ سقوط کرد. به‌دنبال آن ۳سقوط متوالی دیگر را هم تجربه کرد و در پایان فصل ۰۵-۲۰۰۴ به سری C۲ رفت. بعد از این اتفاق باشگاه اعلام ورشکستگی کرد و از حضور در فوتبال حرفه‌ای ایتالیا محروم شد. این تیم ۳فصل را در سری D، سطح بالای فوتبال غیرحرفه‌ای ایتالیا ماند تا اینکه در فصل ۰۸-۲۰۰۷ به سری C۲بازگشت. کومو سال۲۰۱۶ باز هم اعلام ورشکستگی کامل کرد و منحل شد اما یک سال بعد یک شرکت جدید امتیاز آن را خرید و نامش را احیا کرد. کسی که نام باشگاه را احیا کرد، پونی اسین، همسر مایکل اسین، ستاره غنایی سابق چلسی بود. فابرگاس و آنری و... هم بخشی از سهام را خریدند. در حال‌حاضر آنری ریاست هیأت مدیره را بر عهده دارد. برای آنکه مشکلات حقوقی برطرف شود، شرکت مالک کومو به مدیریت دنیس وایز (بازیکن سابق انگلیسی) به انگلستان منتقل شد و حالا گفته می‌شود وایز به‌دلیل اختلاف با فابرگاس که در حال بالا بردن میانگین سنی تیم است، از مسئولیت خود کناره‌گیری کرده است.