همشهری‌آنلاین - بهروز رسایلی
بعد از وقفه‌ای طولانی، مسابقات لیگ بیست‌وچهارم فوتبال ایران از امروز آغاز خواهد شد. قرار گرفتن این عدد برابر این اسم اما بیش از حد فریبنده است. تقریبا ربع قرن بعد از حرفه‌ای شدن فوتبال در کشور، انتظار می‌رفت امروز در نقطه بسیار بهتری ایستاده باشیم اما چنین اتفاقی رخ نداده و گره‌های کور این فوتبال همچنان به قوت خود باقی است یا حتی بر تعداد آنها افزوده شده. مثلا بعد از این همه سال نه‌تنها مشکل حق پخش تلویزیونی رفع نشده بلکه حالا فقدان زیرساخت‌های اساسی هم بیش از هر زمان دیگری خودش را نشان می‌دهد. بیایید با بررسی چند کلیدواژه، چشم‌انداز نسبی فصل پیش رو را مرور کنیم.
کیفیت
اگر قرار باشد از نکات کمی روشن‌تر شروع کنیم، باید بگوییم انتظار داریم فصل جدید از نظر کیفی بهتر باشد. ستاره‌های بیشتری جذب شده‌اند و مثلا استقلال یک تابستان توفانی را پشت سر گذاشته است. تراکتور هم شبیخون بزرگی به پرسپولیس زد و برای نیمکت سرمربیگری‌اش هم دراگان اسکوچیچ را استخدام کرد که به هر حال چهره جذابی است. در نتیجه احتمال می‌رود شاهد توازن قوای بیشتر و رقابتی دیدنی‌تر باشیم.
شور و حرارت
این شاخص هم احتمالا بهتر خواهد بود. به جای پیکان که تیم خنثی و بی‌حالی بود، خیبر خرم‌آباد بالا آمده و البته چادرملوی اردکان که هر دو تیم‌های جذابی به‌نظر می‌رسند. هرچند نمی‌توانیم آه و افسوس عمیق‌مان را بابت سقوط نفت آبادان پنهان کنیم. جای این تیم در فصل جدید خالی خواهد بود.
کمک‌داور ویدئویی
تفاوت بنیادین این فصل با فصول قبلی فوتبال ایران آن است که قرار شده از همان ابتدا و در حداکثر مسابقات از سیستم کمک‌داور ویدئویی استفاده شود. فعلا در هفته اول ۲مسابقه پرسپولیس - ذوب‌آهن و شمس‌آذر - استقلال از کمک‌داور ویدئویی سود خواهند برد و انتظار می‌رود هفته‌های آینده این امکان برای سایر تیم‌ها هم درنظر گرفته شود. طبیعتا اگر این وقفه طولانی شود، بقیه باشگاه‌ها به بی‌عدالتی و تبعیض اعتراض خواهند کرد.
استادیوم
و البته حادترین مشکل فصل جدید که مشکلات زیرساختی فوتبال ایران را بیش از هر زمان دیگری به رخ می‌کشد. بسیاری از ورزشگاه‌های کشور آماده رقابت نیستند و با مشکلات ریز و درشتی مواجهند. در نتیجه تیم‌های زیادی عملا بی‌جا و مکان شده‌اند و در حال یافتن زمینی برای بازی هستند! پرسپولیس موقتا راهی اراک شده، استقلال بین مشهد و ورزشگاه شهر قدس مردد است، چادرملوی اردکان هم روی زمین شهر قدس دست گذاشته، سپاهان به همسایه‌اش ذوب‌آهن متوسل شده و قرار است فعلا در فولادشهر بازی کند و سایر قضایا. در تهران ورزشگاه آزادی شرایط میزبانی را ندارد و گفته می‌شد مسابقات به استادیوم تختی منتقل خواهد شد اما دیدند شرایط آنجا بدتر است و الان خود تیم ملی هم جایی برای پذیرایی از رقبا ندارد! در مورد این رنج بزرگ، ۲۴سال بعد از حرفه‌ای شدن فوتبال ایران چه باید گفت؟ چه بگوییم که تکراری نباشد و اصلا امید برود مختصر تأثیری روی مسئولان بگذارد؟ هر چه کلمه داشتیم قبلا خرج کردیم، الان فقط غم و اندوه برایمان مانده.
حادترین
مشکل فصل جدید که مشکلات زیرساختی فوتبال ایران را بیش از هر زمان دیگری به رخ می‌کشد. بسیاری از ورزشگاه‌های کشور آماده رقابت نیستند و با مشکلات ریز و درشتی مواجهند. در نتیجه تیم‌های زیادی عملا بی‌جا و مکان شده‌اند و در حال یافتن زمینی برای بازی هستند! پرسپولیس موقتا راهی اراک شده، استقلال بین مشهد و ورزشگاه شهر قدس مردد است، چادرملوی اردکان هم روی زمین شهر قدس دست گذاشته، سپاهان به همسایه‌اش ذوب‌آهن متوسل شده و قرار است فعلا در فولادشهر بازی کند و سایر قضایا. در تهران ورزشگاه آزادی شرایط میزبانی را ندارد و گفته می‌شد مسابقات به استادیوم تختی منتقل خواهد شد اما دیدند شرایط آنجا بدتر است و الان خود تیم ملی هم جایی برای پذیرایی از رقبا ندارد! در مورد این رنج بزرگ، ۲۴سال بعد از حرفه‌ای شدن فوتبال ایران چه باید گفت؟ چه بگوییم که تکراری نباشد و اصلا امید برود مختصر تأثیری روی مسئولان بگذارد؟ هر چه کلمه داشتیم قبلا خرج کردیم، الان فقط غم و اندوه برایمان مانده.