به گزارش همشهری آنلاین، طبق از جنس چوب با ارتفاع حدود ۱.۵ متر و قطر یک متر است که بیشتر قسمتهای آن را آیینهکاری کرده شیای را روی سرمی گذارند و آنرا حمل میکنند. در شهر قزوین در شب تاسوعا، همه دستههای عزاداری از مساجد و تکایای خود به طرف امامزاده سلطان سید محمد به راه میافتند و در آنجا تجمع میکنند و در شب عاشورا به سمت امامزاده حسین(ع) میروند.
حمل طبق در مراسمهای عزاداری دستههای قزوین در ایران منحصر به فرد است، طبق وسیلهای استوانهای شکل و آینهکاری شده با ارتفاع یک تا یک و نیم متر و قطر یک متر است که با چوب ساخته میشود و با پرچم و چراغ تزئین شده و بر روی سر حمل میشود. اگرچه طبقکشی ماه محرم در بخشهایی از تهران نیز مشاهده شده ولی خاص قزوین است و در دوره قاجار شکل و شمایل دیگری داشته و از روی طبقها فانوس آویزان بوده که امروزه آنها را با چراغ تزئین میکنند ...
آیین طبقکشی قزوین در تاریخ ۱۳۹۸/۴/۴ با شماره ۱۹۱۴ در فهرست ملی میراث ناملموس به ثبت رسیده است. طبق که در سایر نقاط ایران به نام حجله نیز شناخته میشود از قدیمیترین ادوات سوگواری به شمار میآید. در شهرهای دیگر ایران طبق را هنگامی که جوانی فوت کرده باشد در مقابل منزل یا محل کار وی قرار میدهند، ولی در قزوین علاوه بر این کاربری در سوگواریهای محرم و صفر نیز استفاده میشود به طوری که آن را بر روی سر گذاشته و به همراه دسته عزاداری حمل میکنند و در مقابل اماکن متبرکه و یا زمان برخورد با دسته دیگر شخصی که آن را به روی سر دارد طبق را میگردانند.