البته غیر از آن، برای مردم برنامه هم ریخته‌اند، که یک ساعت پس از اذان مغرب به مساجد بروند و دوباره سریع به خانه بازگردند تا دقیقه‌ای از سریال‌های جذاب و دیدنی رمضانی را از دست ندهند.
علی‌القاعده این تصمیم به موج انتقادهای گسترده به سریال‌های رمضانی سال گذشته مربوط است که رسانه ملی مجبور شده، فتیله را کمی پایین بکشد. اما جالب آنکه هنوز از موضع قدرت برای مخاطبان برنامه‌ریزی می‌کند و به‌جای آنها تصمیم می‌گیرد.
اساسا برنامه‌ریزی‌های رسانه ملی کنشمند نیست و تجربه نشان داده که تصمیم‌گیری‌ها براساس واکنش‌هایی است که شاید چندان ربطی به نیاز مخاطب ندارد. موج سریال‌های ماه رمضانی از جایی آغاز شد که این برنامه اصطلاحاً «گرفت» و همین شد که رقابت شبکه‌ها که باز هم دلیل آن مشخص نیست، برای ساخت این‌گونه سریال‌ها آغاز شد.
اما کپی کردن از روی دست همدیگر، کار دست شبکه‌ها داد تا جایی که سال گذشته رسانه ملی با حجم بی‌سابقه‌ای از انتقادات مواجه شد تا حالا تلویزیون تولیداتی را روی آنتن بفرستد که کمتر حرف و سخن بیافریند.
این رفتار، تنها محدود به سریال‌های ماه رمضانی نمی‌شود که در ناآرامی‌های پس از انتخابات نیز، رسانه ملی در اقدامی عجیب و بی‌سابقه، تعداد بی‌شماری فیلم سینمایی و کمدی و... را روانه آنتن کرد تا مخاطبان را پای تلویزیون بنشاند.
این در حالی است که نسبت به پخش برنامه «نود» با اجرای عادل فردوسی‌پور دارد دست به عصا راه می‌رود تا یک وقت به مسئولان تربیت‌بدنی یا جاهای دیگر برنخورد.
برخورد منفعلانه صدا و سیما که تا چند روز دیگر درباره برخورد با ربنای شجریان بار دیگر خود را نشان می‌دهد، حاکی از آن است که تصمیم‌گیران این سازمان، صرفاً براساس سلایق خود راه می‌پیمایند و در این بین معلوم نیست تکلیف مخاطبان چه می‌شود؟ شاید بهترین کار آن باشد که مانند استقبال از سریال‌های متعدد فعلی، در ماه رمضان مردم به همان عبادت خود برسند و عطای سریال‌های این ماه را به لقایش ببخشند.