همشهری‌آنلاین - پروانه بندپی: احتمالاً درباره بزرگ کردن لب‌ها یا پروتز لب قبلا شنیده‌اید، اما درباره «جراحی کوچک کردن لب‌ها و دهان» کمتر. درحالی‌که این عمل جراحی در ایران بسیار قدیمی است و هواداران خود را هم دارد. عملی که قاعدتا افرادِ دارای لب‌های بزرگ و ناهنجار که زیبایی صورت‌شان را تحت تاثیر قرار داده، باید کاندیداهای اصلی آن باشند اما یک عده افراد غیرمتخصص و پزشک‌نما با تبلیغات فریبکارانه و سودجویانه، این حوزه را هم مثل حوزه‌های دیگر آلوده و بدنام کرده‌اند و متقاضیانی را مشتاق این جراحی می‌کنند که هیچ نیازی به انجام آن ندارند.
عمل کوچک کردن لب‌ها در ایران متقاضیان خود را دارد؛ مرد و زن، پولدار و کم‌درآمد اما به گفته جراحان پلاستیک، بسیاری از مراجعین هیچ نیازی به انجام این جراحی ندارند و تنها به دلیل وسواس فکری که گرفتار آن هستند و تحت تاثیر تبلیغات ویرانگر پزشک‌نماها، برای انجام این جراحی زیبایی مراجعه می‌کنند و قطعا بعد از مدتی پشیمان می‌شوند. پشیمانی‌ای که یا دیگر راه برگشت ندارد و یا بسیار پرهزینه و پُرتبعات خواهد بود.
بعضی ها اصرار دارند شکل لب‌شان طبیعی نباشد!
کوچک کردن لب‌ها از طریق جراحی، یکی از روش‌های مورد استفاده برای بهبود ظاهر لب‌ها و ایجاد تناسب بیشتر با سایر قسمت‌های صورت است. در این روش، جراح با ایجاد برش‌ها و ترمیم بافت‌های لب، آن را به شکلی کوچک‌تر و جمع‌تر تغییر می‌دهد.
بهبود هماهنگی و هارمونی صورت و افزایش اعتماد به نفس فرد از مزایای این جراحی است. اما خیلی‌ها بدون در نظر گرفتن بسیاری از موارد اصرار دارند که حتما این عمل را انجام دهند و عده‌ای نیز پافشاری می‌کنند که شکل لب‌شان طبیعی هم نباشد و حتما جلب توجه کند.
دکتر سید مهدی موسوی‌زاده، فوق تخصص جراحی پلاستیک، ترمیمی و زیبایی و عضو انجمن علمی جراحان پلاستیک ایران به همشهری‌آنلاین می‌گوید: خیلی وقت‌ها بیمار برای کوچک کردن لب‌ها مراجعه می‌کند و ما بررسی می‌کنیم و می‌بینیم که لب‌های او نسبت به صورتش تناسب منطقی دارد و نیازی به عمل ندارد. این افراد کسانی هستند که نسبت به برخی اعضای بدن‌شان دچار نوعی وسواس فکری هستند و هیچ وقت از چهره خود راضی نیستند.
موسوی‌زاده می‌گوید: اگر پزشک به موضوع وسواس فکری بیمارش توجه نکند و اتکایش برای جراحی صرفا گفته‌ها و اصرار بیمار باشد، عمل جراحی می‌تواند مشکلات روحی فرد را تشدید کند و نارضایتی او را از خودش افزایش دهد.
آمار این جراحی زیبایی بین مردها
این جراح پلاستیک به آمار بالای تقاضای این عمل در بین آقایان هم اشاره می‌کند و می‌گوید: آقایان زیادی هم متقاضی این نوع عمل هستند و اکثر آنها هم دچار اختلال خودزشت‌انگاری یا Body Dysmorphic Disorder هستند.
موسوی‌زاده تاکید دارد که این اختلال حتما باید از طرف جراح پلاستیک مورد توجه قرار گیرد. وظیفه جراح است که به هر نحوی این گونه افراد را متقاعد و از جراحی منصرف کند اما گاهی اختلال و وسواس در بیمار تا حدی شدید است که به توصیه‌های پزشک گوش نمی‌کند. چنین فردی قطعا مشکلاتش بعد از عمل بیشتر می‌شود.
گزینه‌های مناسب برای انجام این عمل چه افرادی هستند؟
اما چه کسانی برای انجام عمل کوچک کردن دهان گزینه‌های مناسبی هستند و آیا فقط پولدارها به سراغ این عمل زیبایی می‌روند؟ موسوی‌زاده در این باره می‌گوید: این عمل اصلا لاکچری محسوب نمی‌شود و هر قشری با هر وضعیت مالی یا فرهنگی متقاضی این عمل هستند.
عضو انجمن جراحان پلاستیک ایران درباره گزینه‌های مناسب این جراحی توضیح می‌دهد: افرادی که لب‌های بزرگ و بدشکلی دارند که می‌تواند باعث بدشکلی صورت‌شان شود، گزینه‌های منطقی برای انجام این جراحی هستند. البته عوامل بزرگی لب‌ها متعددند؛ مهم‌ترین عامل ژنتیک است اما عوامل دیگری هم وجود دارند. مثل سابقه ضربه به لب که باعث له‌شدگی و خونریزی داخل لب شده، یا وجود توده‌های خوش‌خیم یا بدخیم یا ضایعات عروقیِ داخل لب‌ها که می‌تواند عامل بزرگ‌تر نشان داده شدن لب‌ها شود. البته هر کدام از این دلایل می‌توانند درمان‌های متفاوتی داشته باشند و برای همین نیاز است که با دقت مورد بررسی و ارزیابی جراح قرار گیرد.
این فوق تخصص جراحی پلاستیک می‌گوید: حتی اگر فردی از نظر ژنتیکی لب‌های بزرگی دارد، ما فوری اقدام به عمل لب‌های او نمی‌کنیم و قبلش بررسی می‌کنیم ببینیم وضعیت دندان‌هایش که زیر لب‌ها قرار گرفته، چگونه است. خیلی وقت‌ها جلوزدگی و برجستگی دندان‌های فک بالا و پایین به خاطر فشاری که از پشت به لب‌ها اعمال می‌کند، باعث بزرگ نشان داده شدن لب‌ها می‌شود. در حالی که خود لب‌ها از نظر ضخامت و میزان توده بافتی نرمال است. در این شرایط، مشکل اصلی بیمار باید اصلاح بشود. نه این که در شکل لب‌ها دست‌کاری شود.
موسوی‌زاده تاکید می‌کند: خیلی از پزشک‌نماها که این روزها از طریق فضای مجازی کار خود را تبلیغ می‌کنند، محتواهای فاقد اصالت و مبنای علمی را به خورد مخاطبان می‌دهند و در این بین بیشتر افراد دچار افکار وسواس‌گونه جذب آنها می‌شوند و به دام‌شان می‌افتند و به دنبال آن حتما دچار ناهنجاری جسمی و آسیب‌های روانی هم می‌شوند.
بیشتر بخوانید؛
- ۱۰ تبلیغ دروغ حوزه زیبایی که خیلی‌ها فریب‌شان را می‌خورند
-
افزایش آمار جراحی‌های زیباییِ ترمیمی در ایران | آرایشگرها و ماماها هم کار زیبایی می‌کنند! | پرطرفدارترین عمل‌های زیبایی بین ایرانی‌ها
-
بکُش و قسطی قشنگ‌ترم کن | کلینیک‌های زیبایی که از مشتری طلا می‌گیرند!
-
ورود خانم‌ها به این مراکز زیبایی ممنوع! | آمار تزریق ژل لب در آقایان؛ از هر ۵ مشتری مراکز زیبایی ۲ نفر مرد هستند | محبوب‌ترین عمل‌های زیبایی بین مردان
بعضی‌ها فقط دوست دارند جلب توجه کنند
در سال‌های اخیر اقبال عمومی نسبت به جراحی‌های زیبایی در ایران بیشتر شده و مهم‌ترین دلیل آن هم همین تبلیغات پر زرق و برق و دخالت‌های افراد فاقد تبحر و علم زیبایی است. غیر متخصصانی که با وجود تعیین نرخ‌های عجیب و غریب، موجب افزایش مراجعه قشر ضعیف جامعه شده‌اند. این را موسوی‌زاده می‌گوید و ادامه می‌دهد: ما قانونی برای زیبایی داریم که در کل دنیا پذیرفته شده و آن هم این است که افراد نرمالی که مشکل روحی و روانی جدی ندارند، هرگز معنای زیبایی را در تقابل با طبیعی بودن نمی‌دانند. چون زیبایی یعنی طبیعی بودن. یعنی نمای طبیعی ظاهر فرد حفظ شود اما زیبا هم به نظر برسد. اگر این دو همدیگر را نقض کنند، مطمئن باشید یک جایی در روش درمان یا ارزیابی بیمار قبل و بعد از عمل مشکلی وجود دارد.
این جراح پلاستیک تاکید می‌کند: اگر فردی راضی می‌شود شکلش از حالت طبیعی بیرون بیاید، مطمئن باشید که دچار حداقل یک اختلال روحی و روانی است. چون این فرد فاقد درک صحیح از وضعیت نرمال و زیبایی است. خیلی‌ها زیبا بودن را با متفاوت بودن، ناهنجار بودن و جلب توجه اشتباه گرفته‌اند. این متفاوت بودن شاید در کوتاه‌مدت آرامش بیاورد اما در درازمدت باعث تشدید مشکلات روانی ازجمله افسردگی و تنش‌های روانی خواهد شد.
مراجعانی از خارج کشور
جراحی کوچک کردن لب‌ها در ایران عمل جدیدی نیست و از کشورهای دیگر هم متقاضی و مراجعه‌کننده دارد. هرچند به گفته موسوی‌زاده، استقبال کشورهای خارجی قبلا بیشتر بود. او می‌گوید: چون کارهای پزشکی در ایران ارزان‌قیمت است و پزشکان هم کار را خوب درمی‌آورند، متقاضیان خارجی در ایران زیادند و البته بیشتر از کشورهای همسایه می‌آیند. اما از کشورهای غیر همسایه هم مراجعه‌کننده داریم.
عضو انجمن جراحان پلاستیک ایران می‌گوید: در سال‌های اخیر، توریسم‌درمانی در ایران به دلیل عدم توجه و دقت مسئولان، مورد غفلت قرار گرفته و از طرف دیگر، ضربه‌ها و آسیب‌های شدیدی ناشی از دخالت افراد غیرمتخصص دیده که موجب بدنام شدن پزشکی ایران شده و کاهش استقبال کشورهای دیگر را به دنبال داشته است.
بروز عفونت، واکنش آلرژیک نسبت به مواد بی‌حسی، عدم تقارن بین لب‌ها، باقی ماندن جای برش و زخم روی صورت و احساس عدم رضایت از نتیجه جراحی ازجمله عوارض این جراحی هستند که اگر پزشک به درستی انتخاب نشود، حتمی خواهد بود. دکتر موسوی‌زاده می‌گوید: اگر کارها دقیق و توسط افراد متخصص انجام شود، هیچ مشکلی از نظر عفونت و سایر عوارض پیش نخواهد آمد. ولی مراجعه به پزشک‌نماهای اینستاگرامی قطعا عوارض و تبعات هم خواهد داشت. موضوعی که روی توریسم‌درمانی هم اثر خود را گذاشته است.
چند می‌گیری کوچک کنی؟
درست است که عمل کوچک کردن لب‌ها جراحی جدیدی در ایران نیست اما همه کلینیک‌ها آن را انجام نمی‌دهند یا وقتی تماس می‌گیرید، به راحتی قیمت نمی‌دهند و از شما می‌خواهند حتما عکس لب‌های خود را ارسال کنید تا پزشک ببیند یا هر توضیحی را به زمان ویزیت پزشک موکول می‌کنند. کلینیک‌ها و مطب‌ها و بیمارستان‌هایی که این جراحی را در لیست جراحی‌های زیبایی خود دارند، بسته به شهرت و موقعیت جغرافیایی‌شان نرخ‌های متفاوتی دریافت می‌کنند و با آنکه ظاهرا عملی لاکچری محسوب نمی‌شود، اما بیشتر در کلینیک‌های زیبایی شمال شهر وجود دارد.
یک کلینیک زیبایی در سعادت‌آباد درباره قیمت این جراحی به همشهری می‌گوید: عمل کوچک کردن یک لب ۷۰ میلیون به بالا درمی‌آید و هردو لب از ۱۵۰ میلیون به بالا شروع می‌شود.
یک کلینیک دیگر در الهیه هم می‌گوید: اگر دهان‌تان گشاد است و می‌خواهید دو طرفش دوخته شود، هزینه کلی‌اش ۸۰ میلیون است. اما اگر می‌خواهید لب‌ها را کوچک یا نازک کنید، هر لب حدود ۷۰ میلیون آب می‌خورد که موجموعا می‌شود ۱۴۰ میلیون تومان.
به گفته کلینیک‌های زیبایی، این عمل دوره نقاهت ندارد و فقط نیازمند کمی مراقبت است تا لب‌های فرد دچار عفونت و دیگر عوارض نشود.
برخی کلینیک‌ها به همشهری می‌گویند این جراحی بدون بیهوشی و سرپایی انجام می‌شود.
بعضی از آنها هم یک سال خدمات رایگان پس از عمل به بیمار می‌دهند و او را مشتاق به عمل می‌کنند. اما موسوی‌زاده می‌گوید: همه چیز بستگی به شرایط فرد و خیلی چیزهای دیگر دارد. بعضی‌ها بدون بیهوشی و فقط با بی‌حسی جراحی می‌شوند و بعضی‌ها هم حتما بیهوش می‌شوند.