گروه دیپلماتیک - همشهری آنلاین: حکمرانی فضای مجازی در آمریکا به مجموعه‌ای از سیاست‌ها و ابزارها اشاره دارد که برای کنترل و مدیریت فضای سایبری به کار می‌رود.
در این فضا علاوه بر قوانین مشخص، نهادهای امنیتی آمریکایی از جمله سازمان اطلاعات مرکزی (CIA)، آژانس امنیت ملی (NSA) و پلیس فدرال (FBI) به روش‌های مختلف فعالیت کاربران را در فضای مجازی رصد و کنترل می‌کنند. این سازمان‌ها اغلب از تکنیک‌های پیشرفتهای برای نظارت بر فعالیت‌های آنلاین از جمله ایمیل‌ها و داده‌های اینترنتی استفاده می‌کند.
نهادهای مسئول مدیریت و کنترل فضای مجازی در آمریکا
- کمیسیون ارتباطات فدرال (FCC): مسئول تنظیم و نظارت بر ارتباطات و فناوری‌های ارتباطی در آمریکا
- وزارت امنیت ملی (DHS): مسئول امنیت سایبری و حفاظت از زیرساخت‌های حیاتی
- بخش سایبری پلیس فدرال آمریکا: مسئول مبارزه با جرایم سایبری و تهدیدات امنیتی در فضای مجازی
- سازمان ملی امنیت سایبری و ارتباطات (CISA): مسئول امنیت سایبری و حفاظت از زیرساخت‌های دیجیتال
- کمیسیون تجارت فدرال (FTC): مسئول حفظ حقوق مصرف‌کنندگان و نظارت بر رفتارهای ناعادلانه در فضای مجازی
- مرکز ملی امنیت سایبری (NCSC): نهاد مشاور در زمینه امنیت سایبری
برخی قوانین برای مدیریت فضای مجازی
| قانون |
سال اجرا |
موضوع |
| قانون تقلب و سوء استفاده رایانه‌ای (CFAA) |
1986 |
ممنوعیت دسترسی بدون مجوز به اینترنت |
| قانون نزاکت ارتباطات |
1996 |
حفاظت از کاربران به‌ویژه کودکان و نوجوانان در برابر محتوای غیراخلاقی و مستهجن |
| قانون کپی رایت هزاره دیجیتال |
1998 |
حفاظت از محتوای دارای حق تکثیر در فضای دیجیتال |
| قانون حفاظت از حریم خصوصی کودکان (COPPA) |
1998 |
منع انتشار اطلاعات کودکان زیر ۱۳ سال بدون مجوز والدین |
| قانون حفاظت از کودکان در فضای مجازی(CIPA) |
2000 |
قانونمند شدن نحوه جمع‌آوری اطلاعات مربوط به کودکان |
| قانون لایحه میهن‌پرستی |
2001 |
کنترل و نظارت بر تبادل داده‌های کاربران در فضای مجازی |
| قانون تجارت با دشمن (TWEA) |
2008 |
منع تجارت با وب‌سایت‌های کشورهای متخاصم |
| قانون به اشتراک گذاری اطلاعات سایبری (CISA) |
۲۰۱۵ |
اجبار شرکت‌های فناوری به ارائه داده‌های ترافیک اینترنتی به دولت |
| قانون توقف تبلیغات قربانیان استثمار (SAVE) |
2015 |
جرم‌انگاری انتشار آگاهانه محتوای مرتبط با قاچاق جنسی در فضای مجازی |
محتواهایی که سانسور میشود
فیلترینگ محتوا در آمریکا به‌طور عمده بر عهده پلتفرم‌های خصوصی مانند فیس‌بوک، توییتر و یوتیوب است و دولت به طور مستقیم به فیلتر کردن محتوا نمی‌پردازد، بلکه قوانین و مقرراتی را وضع می‌کند که این پلتفرم‌ها باید رعایت کنند. به‌عنوان مثال، از زمان آغاز جنگ غزه و حملات نسل‌کشانه رژیم صهیونیستی علیه غیرنظامیان در این منطقه، پلتفرم‌های فعال در فضای مجازی آمریکا صدها مطلب مربوط به جنایات اسرائیلی‌ها را حذف کرده‌اند. مروا فتاح روزنامه‌نگار مستقل در تارنمای accessnow.org نوشته، از ابتدای جنگ غزه شرکت متا و پلتفرم‌های زیرمجموعه آن (واتس‌اپ و اینستاگرام) به‌طور کاملا سیستماتیک صدای فلسطینی‌ها را سانسور کرده‌اند. گذشته از سانسور چراغ خاموش صدای فلسطینی، محتواهایی که شرکت‌های فناوری موظف به سانسور کردن آن هستند، عبارتند از:
- محتوای مربوط به تبلیغ مواد مخدر، فروش سلاح، و محتوای مربوط به قاچاق انسان.
- نقض حقوق مولف: محتوایی که به طور غیرمجاز از آثار دیگران استفاده می‌کند.
- محتوای نفرت‌انگیز: شامل سخنان نفرت‌پرستانه یا ترویج خشونت علیه گروه‌های خاص.
- اطلاعات نادرست: به‌ویژه در زمینه‌هایی مانند بهداشت عمومی و انتخابات، که ممکن است به گمراهی عمومی منجر شود.
همه چیز درباره رسوایی پریزم
پریزم (PRISM) اسم رمز برنامه جاسوسی گسترده نهادهای امنیتی در فضای مجازی آمریکا بود که آژانس امنیت ملی (NSA) آن را پیش می‌برد. در این طرح سازمان اناسای، داده‌های کاربران را از غول‌های اینترنتی چون گوگل گردآوری کرده تا در صورت وجود اطلاعات مشکوک، این داده‌ها را در اختیار دادگاه قرار دهند.
- پریزم در سال ۲۰۰۷ و در دوران ریاست جمهوری جرج دابلیو بوش آغاز به کار کرد
- این طرح ۶ بعد از شروع در افشاگری‌های جنجالی ادوارد اسنودن پیمانکار آژانس امنیت ملی آمریکا آشکار شد
- در این طرح توافق مالی چند میلیون دلاری بین آژانس امنیت ملی و شرکای پریزم وجود داشت
- پریزم منبع شماره یک اطلاعات خام برای گزارش‌های امنیتی آژانس امنیت ملی بود
- 98درصد داده‌های پریزم از یاهو، گوگل، و مایکروسافت به‌دست آمده بود
- آژانس امنیت ملی در این طرح به شبکه‌های زیرساخت مردمی دیگر کشورها از جمله دانشگاه‌ها و بیمارستان‌ها نیز رخنه کرده بود
شرکت‌های درگیر در رسوایی پریزم
- اپل
- اسکایپ
- یوتیوب
- یاهو!
- اسپرینت
- تی-موبایل
- ای‌تی اند تی
- اینتل
- پالتاک