به گزارش همشهری آنلاین کیفیت تخمک‌های زنان با افزایش سن کاهش می‌یابد و میزان موفقیت موارد لقاح آزمایشگاهی با آنها کمتر می‌شود.
اما بررسی جدید که روی موش‌های آزمایشگاهی انجام شده است، نشان می‌دهد که ممکن است بتوان از «جوان‌سازی» تخمک‌های سالمندتر برای افزایش احتمال بارداری موفق و تولد نوزادان سالم از آنها استفاده کرد.
تخمک‌های نابالغ در کیسه‌های پر از مایعی به نام فولیکول قرار می‌گیرند. وقتی تخمک بالغ می‌شود، فولیکول پاره می‌شود و تخمک در طول روندی به نام تخمک‌گذاری آزاد می‌شود.
اکنون پژوهشگران دانشگاه ملی سنگاپور در گزارشی در ژورنال Nature Aging می‌گویند انتقال تخمک‌های پیر به فولیکول‌های جوان‌تر می‌تواند تا حدی عملکرد تولیدمثلی آنها را بازیابی کند و به‌نوبه خود تخمک‌هایی با کیفیت بهتر برای لقاح آزمایشگاهی تولید کند.
این پژوهشگران در آزمایش‌هایی که روی موش‌ها انجام شد، فولیکول‌های سالم را از حیوانات جوان استخراج کردند و آنها را در لوله‌های آزمایش کشت دادند. سپس تخمک‌های حیوانات سالمند را از فولیکول‌های اصلی‌شان استخراج کردند و به درون فولیکول‌های جوان‌تر که تخمک‌های خودشان برداشته شده بود، پیوند زدند.
این پژوهشگران می‌گویند نتایج نشان داد که کیفیت و قابلیت رشدی تخمک پیر را می‌توان به طور قابل‌توجهی، هرچند نه به طور کامل، از طریق «پرورش» در یک محیط فولیکولی جوان بازیابی کرد.
به گفته این پژوهشگران پس از این اقدام، بهبودهایی در سوخت‌وساز، بیان ژن‌ها و تولید انرژی در تخمک‌های پیر مشاهده شد. همچنین شواهد به دست آمد که محیط فولیکولی جوان می‌تواند از فرایندهایی پشتیبانی کند که تعداد کروموزوم‌های غیرطبیعی را در رویان کاهش می‌دهند.
این پژوهشگران می‌گویند این بهبودها در تخمک‌های پیر در موش‌ها موفقیت در رشد رویان پس از لقاح آزمایشگاهی افزایش می‌دهد و منجر به میزان تولد زنده تقریباً سه برابر بیشتر نسبت به میزان تولد حاصل از تخمک‌های مسنی می‌شود که در معرض محیط فولیکولی جوان قرار نگرفته‌اند.
البته این دانشمندان می‌گویند تحقیقات بیشتری لازم است تا معلوم شود آیا این یافته‌ها را می‌توان به انسان هم تعمیم داد یا خیر.
معمولاً به زنان از حدود سن ۴۲ تا ۴۵ سالگی توصیه می‌شود که با تخمک‌های خودشان اقدام به لقاح آزمایشگاهی یا آی‌وی‌اف نکنند، زیرا استفاده از تخمک‌های پیرتر احتمال ناهنجاری‌های جنینی را بیشتر می‌کند.
منبع: رویترز