همشهری آنلاین-فرخنده رفائی: کهنگی حس غالبی است که در بدو ورود به بیمارستان پیر و قدیمی بوعلی احساس میشود. با گذر از ورودی بیمارستان و ساختمان اورژانس، به حیاط میرسیم. اینجا ۲چیز جلب توجه میکنند؛ یکی دانشجوهایی با روپوش سفید که در حال ترددند و دیگری حفاریهای حیاط که از نوسازیها حکایت دارند. بخشهای مختلف حیاط بیمارستان را کندهاند و لوله قطور سیاهی در دل آن دیده میشود که میگویند برای آبرسانی و ایمنسازی آتشنشانی بیمارستان کار گذاشته شدهاست. ایمنسازی سازه بیمارستان هم تقریبا از یکماه قبل شروع شدهاست. همراه با علی نصیری، رئیس سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران و جمعی از اصحاب رسانه از روند مقاومسازی بیمارستان بوعلی بازدید کردیم.
تخریب و نوسازی سازههای بیمارستان در ۳گروه
نصیری با نشاندادن سازهها درباره وضعیت ایمنی بیمارستان بوعلی میگوید: جز ساختمان نسبتا نوساز مسجد که آن هم با درجه ایمنی C نیاز به مقاومسازی دارد، بقیه ۱۲سازه بیمارستان باید تخریب و نوسازی شوند. درجههای ناایمنی یکسان نیست و بعضی شرایط وخیمتری دارند. با کمک دادستانی برای متوقفنشدن ارائه خدمات به مردم، سازهها را به ۳گروه تقسیم کردیم و برای تخریب و نوسازی هر گروه ۶ماه مهلت دادیم. این بازه زمانی از اول شهریور۱۴۰۳ شروع شده و تا پایان بهمن۱۴۰۴ باید کل ساختمانهای ناامن تخریب شوند. ضمن اینکه ساخت یک بیمارستان جدید ۲۴۰تختخوابی هم اینجا در دستور کار است.
تخریب ساختمان ناایمن آنژیوگرافی
بیمارستان بوعلی ۱۳بخش سازهای دارد که براساس ارزیابیها ۱۲سازه با درجههای مختلف، ناایمن تشخیص داده شدهاست. با راهنمایی علی مظاهری، معاون اجرایی بیمارستان بوعلی به انتهای حیاط میرویم؛ جایی که زمانی ساختمان آنژیوگرافی بوده و حالا نیست. او میگوید: ایمنسازی بیمارستان قرار است در ۳بازه زمانی ۶ماهه انجام شود؛ به این معنا که تا پایان بهمن سال آینده همه ساختمانهای بیمارستان براساس میزان ناپایداری، مقاومسازی یا درصورت نیاز، تخریب و نوسازی میشوند. برای ۶ماه اول ساختمانهای آنژیوگرافی، فیزیوتراپی، داروخانه و پاویون استادان در برنامه قرار گرفته که از این میان ساختمان آنژیوگرافی تخریب و ۳بخش دیگر پلمب شد.
بودجه، مشکل اصلی بیمارستان
بعد از بازدیدهای رسمی چرخی در حیاط بیمارستان میزنیم. ۲نفر از کارکنان، نزدیک حفاریهای مربوط به لولهگذاری، گرم صحبتاند؛ یکی کارمند کتابخانه است و دیگری از کارکنان آزمایشگاه. آنها از حدود ۲۰سال پیش در این بیمارستان مشغول کارند. وقتی از آنها درباره مقاومسازیها و مشکلات بیمارستان میپرسیم، یکی میگوید: ساختمان بیمارستان قدمت زیادی دارد؛ اما ارتفاع آن زیاد نیست و محوطه خوبی هم دارد که در شرایط اضطرار افراد راحتتر میتوانند خود را نجات دهند. اما برای افزایش ضریب ایمنی بیماران و کارکنان، بازسازی لازم است که خوشبختانه چندماه قبل این روند آغاز شده و میگویند اگر مشکل بیپولی نبود، زودتر انجام میشد.
بیمارستانها برای پروانه نوسازی پول نمیدهند
یکی دیگر از کارکنان بیمارستان هم وارد بحث میشود و میگوید: هزینههای نگهداری بیمارستان بالاست و کمبود منابع باعث شده ایمنسازی، تامین تجهیزات و امکانات بیشتر برای بخشهای تخصصی و حتی رسیدگی به فضای سبز بیمارستان با مشکلاتی همراه باشد؛ اما همین که این کارها شروع شده قدم بسیار خوبی است. موضوع کمبود منابع مالی بیمارستان در حالی مطرح شده که رئیس سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران میگوید: شهرداری با تعاملاتی که در زمینه اعطای پروانه با مراکز درمانی دارد، روند مقاومسازی را تسهیل کردهاست؛ مثلا مقاومسازی بیمارستان بوعلی در قالب تهاتر در حال انجام است و درواقع پولی برای صدور پروانه نوسازی از دانشگاه آزاد گرفته نمیشود که این کمکی به مراکز درمانی دولتی است.
بیماران چه میگویند؟
از ورودی اورژانس و با گذر از راهروها به درمانگاه میرسیم. در اورژانس و درمانگاه همهچیز عادی است؛ نه اثری از ناایمنی آشکار مثل ترَک دیوار هست و نه خبری از بازسازی. یکپارچهنبودن سازه بیمارستان باعث شده بخشهای تخریب یا پلمبشده در معرض دید مراجعان نباشد. از چند نفر از مراجعان درباره وضعیت ایمنی بیمارستان و مقاومسازیها میپرسیم؛ تقریبا در جریان نیستند. بالاخره یکنفر پیدا میشود که تا حدودی از وضعیت ناایمنی بیمارستان مطلع است. او که ۲سال است بهخاطر سرطان در این بیمارستان رفتوآمد دارد، میگوید: به خاطر مراجعه زیاد به این بیمارستان اخبارش را دنبال میکنم و شنیدهام که جزو بیمارستانهای ناایمن تهران معرفی شدهاست. در جریان تخریب بخشها نیستم؛ اما دیدهام که فضای بین ساختمانها را کندهاند.
تعیین تکلیف همه بیمارستانها تا یکماه آینده
علی نصیری، رئیس سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران: ارزیابی میدانی بیمارستانها به پایان رسیده و ۷۰درصد نتایج استخراج شدهاست که بهزودی اطلاعرسانی میکنیم. بهاینترتیب در یکماه آینده همه بیمارستانهای تهران تعیینتکلیف میشوند و مشخص میشود که کدام سازه ناایمن و کدام ایمن است؛ درجههای ناایمنی بیمارستانها هم مشخص میشود و اینکه هرکدام باید چه کاری برای مقاومسازی انجام دهند.