همشهری آنلاین، فاطمه عباسی: آن زمان تهران یک شهر ۱۰۰هزار نفری بود و این جمعیت نیاز به یک سرویس حمل‌ونقلی داشت. دولت وقت ایران مجوز تاسیس نخستین شرکت درشکه‌رانی را به یکی از کارمندان عالی‌رتبه وزارت امور خارجه ایران، میرزا جوادخان داد و به این ترتیب او ۳۰دستگاه کالسکه را از دیار فرنگ وارد کشورمان کرد و در مراسمی با ورود آنها به خیابان‌های تهران جشن گرفته شد.
درشکه‌های یک اسبه در ۴ نقطه تهران می‌ایستادند؛ میدان توپخانه، سبزه میدان، اطراف سفارت انگلیس و میدان سرچشمه. این درشکه‌ها برای مسافرت و یا برای ساعتی کرایه می‌شدند. در سال ۱۳۲۲ فخرالدوله(دختر مظفرالدین شاه قاجار) یک‌صد دستگاه خودرو از نوع فورد به تقلید از اروپاییان وارد تهران کرد تا دوره کسادی بازار درشکه‌ها از راه برسد. از این خودروها به‌عنوان تاکسی استفاده می‌شد.
در تهران تا قبل از آن تنها وسیله‌ای که اهالی تهران در کنار درشکه‌ها با آنها رفت‌وآمد می‌کردند، گاهی اتوبوس‌های شهری و تعداد کمی از اتومبیل‌های کرایه بود. شروع کار تاکسی‌ها در تهران با رقابت شدیدی از طرف درشکه‌داران تهران مواجه شد و این رقابت کم‌کم به اعتراض و ناراحتی صاحبان درشکه‌ها منجر شد. تنزل زیادی که در درآمد درشکه‌چی‌ها به‌وجود آمد، بزرگ‌ترین دلیل آنها برای اعتراض و درخواست جمع‌آوری تاکسی‌ها بود، اما اعتصاب ۱۰ روزه درشکه داران نتیجه‌ای نداشت و آنها دوباره مجبور به ادامه کارشان شدند. با این تفاوت که درآمد آنها از یک سوم قبل از ورود تاکسی‌ها هم کمتر شد و تعدادشان روزبه‌روز با افزایش خودروها، کاهش پیدا کرد.
با این حال تا اوایل دهه ۶۰ برخی از درشکه‌ها در تهران فعالیت می‌کردند، اما فعالیت آنها نیز خاتمه یافت. حالا تعدادی درشکه در بازار تهران به‌صورت سمبلیک و به‌عنوان یادی از گذشته مشغول حمل گردشگران تهرانی در این ناحیه هستند.