همشهری آنلاین - سیدسروش طباطبایی‌پور: قدمت سکونت در این روستای حاشیه شهر که حالا سال‌هاست به شکل یک منطقه‌ای مستقل به شرق تهران ملحق شد به بیش از ۲۰۰سال می‌رسد؛ اما در گذشته‌های دور و در دوره ناصرالدین‌شاه، اینجا روستایی سرسبز با درخت‌های انار و قناتی پرآب بوده که شاه قاجار، برای شکار به مسگرآباد می‌آمده و از ارتفاعات آن، بالا و پایین می‌رفته.
بیشتر بخوانید:
چراغ‌های خرمالویی تهران در باغ ایرانی
همانطور که ریش‌سفیدان محله نقل می‌کنند اصالت اهالی مسگرآباد به کرمانشاه می‌رسد و در زمان سلسله زندیه به‌دلیل حمایت ایل کلهر از این طایفه، آغامحمدخان قاجار دستور تبعید این طایفه را داد و عده‌ای از این طایفه در آمل، عده‌ای در خراسان شمالی و بخشی دیگر هم در اینجا، یعنی در جنوب‌شرق تهران ساکن شدند.
شغل بیشتر اهالی مسگرآباد دامداری، کشاورزی و کار در معدن بود؛ اما به مرور زمان و با گسترش شهرنشینی و ارتباط با مناطق دیگر، اهالی این محله شغل اصلی خود را رها کردند و به شغل‌های جانبی دیگر روی آوردند.
امروزه کارگاه‌های تولید مبلمان و مصنوعات چوبی جای این دامداری‌ها را گرفته و تا حدودی این محله را تبدیل به یک قطب اقتصادی کرده است. بیشتر شهروندان از نقاط مختلف تهران برای سفارش ساخت مبلمان به مسگرآباد مراجعه می‌کنند
این روستا خاستگاه علمای برجسته‌ای چون حاج آقا میرزا عبدالعلی کلهری معروف به حاج‌آقا عبدالعلی تهرانی و فرزندانشان، حاج‌آقا مجتبی و مرتضی تهرانی است.
مسگرآباد، گورستانی هم داشت که تا ۶۱سال پیش و۷ سال قبل از افتتاح بهشت‌زهرای تهران، آرامگاه برخی تهرانی‌ها هم بود.
گورستان مسگرآباد شرق تهران در دهه ۳۰شمسی
ساختمان غسالخانه گورستان مسگرآباد
بوستان نرجس‌خاتون
ورزشگاه شهدای مسگرآباد