همشهری آنلاین، فاطمه عباسی: کوچه‌های آشتی‌کنان، کوچه‌هایی تنگ و باریکند که بیشتر در بافت قدیمی محله‌ها پیدا می‌شوند. عامه مردم بر این باور بودند وقتی ۲نفر با هم قهر بودند، هنگام عبور از این کوچه‌ها با یکدیگر برخورد می‌کردند، این وضعیت خنده‌دار باعث می‌شد تا بخندند و آشتی کنند.
در گوشه و کنار همین تهران رو به‌سوی مدرنیته، هنوز کوچه‌هایی باریک و خشتی پیدا می‌شوند که عمدتا با نام‌هایی مانند «کوچه باغ» و «کوچه آشتی‌کنان» در پس و پیش خانه‌ها، جای دارند و تعدادشان نیز انگشت‌شمار است؛ کوچه‌هایی که حالا بعد از گذشت سال‌ها، دست نخورده یا با تغییراتی محدود میانه شلوغی‌های شهری با مرزهای پیش‌رونده، باقی مانده‌اند و هویتی غنی از دوره‌های گوناگون آن را به دوش می‌کشند. در تهران چند نمونه از کوچه‌های آشتی‌کنان در محله‌های شمالی و جنوبی شهر دیده می‌شود؛ از محله شمیرانات و پاسداران گرفته تا عودلاجان و پامنار؛ کوچه‌هایی که برای بسیاری از عابران جذاب است و سوژه عکاسی هم می‌شود.
شمیران
لابه‌لای برج‌های بلند این نقطه گران شهر تهران، کوچه‌های قدیمی با معماری سنتی و بافتی کهن وجود دارد. این کوچه‌ها که بینشان کوچه‌هایی تنگ و باریک یا به‌اصطلاح کوچه آشتی‌کنان هم پیدا می‌شود، هنوز بافت سنتی خود را حفظ کرده‌اند و تبدیل به جاذبه گردشگری شده‌اند.
پاسداران
از کوچه‌های آشتی‌کنان تهران کمتر نشانی باقیمانده است؛ اما یکی از این کوچه‌ها در شمال شهر که معماری متفاوتی دارد این روزها مورد توجه قرار گرفته است. این گذر یک گذر طراحی شده به‌دست شهرداری است تا محله حصار بوعلی در خیابان پاسداران را رنگ و رونق ببخشد.
عودلاجان
قبلا در محله‌های سنگلج، عودلاجان و پامنار تهران کوچه‌های آشتی‌کنان زیاد بوده اما از آنجا که شهرداری برای مدیریت بحران عرض کوچه‌ها را بین ۶ تا ۸متر در نظر گرفته است، اغلب این کوچه‌ها تعریض شده و از بین رفته‌اند. با این حال هنوز هم اگر به این محله‌ها سر بزنید، می‌توانید کوچه‌های باریک باقیمانده از تهران قدیم را ببینید.