این پل فلزی ابتدا برای تقاطع غیرهمسطح انقلاب - روشندلان به عرض 3/8متر و طول 370 متر و تنها برای عبور اتوبوس‌های تندرو طراحی شده بود اما با توجه به طرح تعریض خیابان انقلاب، مقرر شد که این پل با افزایش عرض به 16 متر همزمان برای عبور اتوبوس‌های تندرو و سایر وسایط نقلیه احداث شود.
در بررسی مجدد مقرر شد که این پل به سمت غرب امتداد یابد و از تقاطع‌های خیابان شریعتی و خیابان بهار به‌صورت غیرهمسطح عبور کند.
همچنین تاکید شد که ایستگاه اتوبوس تندرو واقع در خیابان شریعتی در بالای پل احداث شود. براساس مطالعات صورت گرفته سرانجام عملیات اجرایی این پل با متراژ 900 متر مربع و عرض متغیر 16 تا 26 متر با حداقل ارتفاع حدود 5/5متر از کف آغاز شد و امروز می‌توان شاهد آن بود.
عملیات اجرای این پل عملا از مهرماه 87 آغاز شد که 70 درصد از عملیات اجرایی پل فقط در 6 ماهه اول سال 88 و به‌صورت شبانه روزی و در 3شیفت کاری انجام شد. سرعت ساخت پروژه با توجه به محل قرارگیری آن در خیابان پرتردد انقلاب و معارضان متعدد تاسیساتی و ملکی کم نظیر است. از مهم‌ترین تاثیرات ترافیکی این پل، کاهش زمان تردد اتوبوس‌های تندروی خط یک است.
مهم‌ترین مانع اجرایی ساخت پل، ترافیک وسایط نقلیه حین عملیات اجرایی بود که با همیاری مدیران پلیس راهنمایی و رانندگی تهران بزرگ و مسئولان منطقه‌ای این محدودیت نیز رفع شد.