به اعتقاد من این موضوع مهم‌ترین عامل موفقیت یا شکست شوراهاست که اگر شهردار مطلوب را انتخاب کنند می‌توانند نفسی راحت بکشند که وعده های اعضای شورا به شهروندان محقق خواهد شد.
اما همین نامزدهای شهرداری که خیلی سر به‌زیر و مظلوم ظاهر می‌شوند و حرف‌های اعضای شورا را تکرار می‌کنند، وعده می‌دهند که ما با کمک هم مشکلات شهر را بر طرف می‌کنیم، همین که شهردار شدند فراموش می‌کنند، کجا بودند و چه گفتند. انگار آن آدم قبلی وجود ندارد و آدمی دیگر آمده است.
اعضای محترم شوراها، مدیریت تمام شهر و اجازه هزینه کردن میلیاردی را یک روزه به آنها می‌دهند که البته هیچ اشکالی هم ندارد ولی در پایان کار چه بسیار طرح‌ها که در این مدت در شوراها مطرح می‌شود اما اغلب آنها به سرانجام نمی‌رسد یا معمولا به فراموشی سپرده می‌شود. برای نمونه در شهر ما گرگان، طرحهای ترافیکی و عمرانی، ایجاد شرکت سرمایه گذاری و بهسازی بعضی از معابر، ازجمله طرح‌هایی است که هنوز به جایی نرسیده است.
در این مدت مصوباتی را که کمیسیون عمران بعد از مدت‌ها بحث و بررسی ارائه داد مثل پروانه دادن به زمین‌های بدون سند و بازنگری طرح پارکینگ واحدهای مسکونی و تجاری که اولی بعد از مدتی از اجرا توسط دفتر فنی استانداری متوقف شد و دومی هم اصلاً اجرایی نشد!
در حالی که زمان برای شورا و شهردار در این دوره رو به پایان است در رابطه با تغییرات میادین شهر و ایجاد فضایی دلنشین و زیبا هم هیچ‌گونه اقدامی انجام نشده است.
مشخص شدن حریم رودخانه‌ها، ایجاد واحد مستقل پلیس ساختمان و راه‌های جلوگیری از ساخت و ساز بدون پروانه، همچنین ایجاد تسهیلات برای رونق بخشیدن به ساخت و ساز در سطح شهر و پیگیری تسریع انشعاب فاضلاب از دیگر طرح‌هایی است که هیچ‌گونه اقدامی برای حداقل کارشناسی آنها انجام نشد و اگر هم شده است اطلاعی در دست نیست.
شاید این گلایه‌ها برگردد به خود شورا که نمی‌داند باید طرح‌ها را خود تصویب و به اجرا درآورد و شهردار را مجاب به اجرای مصوبات خود کند ولی متأسفانه کمیسیون‌ها، کاری جز رسیدگی به لوایح شهرداری ندارند و جز مطرح کردن دردها و مشکلات و عبور از آنها اتفاق خاصی نمی‌افتد.
شاید بهتر این باشد که شوراها، شهرداران را برای مدت یک‌سال انتخاب و درصورت همکاری با شورا برای سال بعد آن‌را تمدید کنند، تا شاید شهرداران همکاری بهتری جهت اجرایی شدن نظرات نمایندگان مردم داشته باشند یا از شهردارانی که تا حدودی ضعیف‌تر هستند، استفاده شود که در راستای نظرات و پیشنهادات شورا کار کنند؛
شاید از اینکه شهردار قوی باشد ولی خود‌‌رأی، خیلی بهتر باشد. شاید بگویند که شهردار را عوض کنید اما تجربه دوره دوم همان دیدگاه را با شکست روبه‌رو کرد.
در پایان باید بگویم تمامی این مطالب که به‌عنوان یک درددل صادقانه، شفاف و بدون رودربایستی ارائه شد برای این بود که فرهنگ همکاری بین اعضای شورای شهر و شهردار گرگان برای رسیدن به اهداف مدیریت شهری گسترش یابد.
* عضو شورای اسلامی شهر گرگان