به گزارش خبرگزاری فرانسه این گروه پژوهشگران از دانشگاه ملی استرالیا که یک بررسی 20 ساله در مورد سلامت و پیری را انجا م میدادند، کارکرد ذهنی گروهی از زنان را پیش و در حین بارداری و در مراحل اولیه مادری مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند.
سرپرست این پژوهش، هلن کریستنسن، در این باره گفت:"ما هیچ تفاوتی از این لحاظ میان زنان پیش و پس از باردار شدن ، یا پیش و پس از مادر شدن پیدا نکردیم، و همچنین تفاوتی میان زنان مادر و غیر مادر و زنان باردار وجود نداشت."
این زنان سه بار در طول هشت سال به عنوان بخشی از بررسی "مسیری از میان زندگی" که سلامت ذهنی را نمونهای تصادفی از 7000 استرالیایی را در طول 20 سال دنبال میکند، مورد آزمونهای شناختی و حافظه قرار میگیرند.
کریستنسن گفت این یافتهها منحصر به فرد است، زیرا هنگامی این زنان وارد این بررسی شده بودند، به آنها چیزی در مورد انجام آزمون در حین بارداری گفته نشده بود، و برای اولین بار آنها میتوانستند مقایسهای با نمرههای پیش از بارداری انجام دهند.
او گفت: "البته در صورتی که در یک تحقیق زنان داوطلب را جلب کنید تا یک بررسی در مورد بارداری شرکت کنند، لزوما دچار پیشداوری نمیشوید. به شرطی که آنها هنگام انجام آزمایش شناختی ندادند که این آزمایش برای انجام میشود که ثابت کند مغز آنها در حین بارداری دچار ناتوانی نمیشود."
بر اساس این بررسی که نتایج آن در نشریه روانپزشکی بریتانیا منتشر شده است، اغلب به زنان باردار در مورد امکان ایجاد مشکلات حافظه کوتاهمدت هشدار داده میشود، عارضهای که در درسنامههای پزشکی به آن baby brain یا placenta brain میگویند. و برای درستی این دیدگاه شواهدی از پژوهشهای علمی یا بازبینیهای نظاممند بررسیهای قبلی ارائه میشود.
اما به گفته کریستنسن این بررسی جدید گرچه تاثیرات محدودی بر سرعت شناختی در انتهای بارداری را نشان میداد، ثابت کرد باردار شدن "هیچ اثر دائمی بر کارکرد ذهنی زن ندارد."
او گفت: "به نظر من این گرایش در میان افراد وجود دارد که وقفههای طبیعی که در حافظه در هر زمانی رخ میدهد، به بارداری نسبت دهند."
کریستنسن گفت این یافتهها نشان داد، کاهش توانایی شناختی در بارداری اجتنابناپذیر نیست، اینکه برداشتها در مورد این نقصان ممکن است بیانگر عوامل عاطفی یا سایر عوامل نامعلوم باشد.