شهروند از تبلیغات تا واقعیت

عنصر مشترک تبلیغات هرچند زودهنگام کلیه گروه‌ها و کسانی که امروز وارد عرصه انتخابات شده‌اند، دو موضوع «شهروند» و «حقوق شهروندی» است. شهروند و حقوق شهروندی، مفاهیمی بلند و در عین حال سرشار از جاذبه‌هایی است که گروه‌ها و افراد می‌توانند با بهره‌گیری از آنها، از اقبال عمومی و حداکثری شهروندان بهره‌مند شوند. از این رو است که دو کلمه یا دو مفهوم یادشده ورد زبان گروه‌ها و افراد در این موسم شده است. تمام مدعیانی که خود را در معرض قضاوت و انتخاب قرار داده‌اند، بر این باورند که می‌توانند مقوله «شهروند» و «حقوق شهروندی» را به منصه ظهور برسانند و از رهگذر آن در رسیدن به شهری توسعه‌ یافته و پایدار با محوریت شهر انسانی و شهر اخلاق که در آن رفاه و روح انسانی، موج می‌زند، موفق باشند. البته این گروه‌ها بر این باورند که شهروندان را باید به کارکرد و حقوقشان آگاه کرد تا مشارکت همه‌جانبه آنها را در عموم عرصه‌ها شاهد و نظاره‌‌گر بود. به‌راستی تصور آنان از شهروند و حقوق شهروندی چیست؟
پاسخ به این سؤال که شهروند کیست و چه مختصات و حقوق و مزیتی دارد، ما را در شناخت انگیزه‌های جریانات و گروه‌های مذکور یاری خواهد رساند. در تعریف شهروند می‌توان گفت که شهروند، کسی است که حقوق فردی و جمعی خود را می‌شناسد و از آنها دفاع می‌کند، قانون را می‌شناسد و به آن عمل می‌کند و از طریق آن مطالبه می‌کند، از حقوق معینی برخوردار است. او می‌داند که فرد دیگری هم حضور دارد و دفاع از حقوق او یعنی دفاع از حقوق خودش و فردی که در امور شهری مشارکت دارد. به عبارتی شهروند نه‌تنها به معنای سکونت در یک شهر به مدت مشخص که به معنای مجموعه‌ای از آگاهی‌های حقوقی، فردی و اجتماعی است.
به‌طور قطع جریان‌هایی که خود را وارد عرصه انتخابات کردند در پی شهروند مسئولیت‌پذیر و شهروند موثر هستند؛ چرا که شهروند موثر، از حوادث و مشکلات جاری جامعه آگاهی دارد و در مسائل، مشکلات و امور جامعه ملی و محلی مشارکت فعال داشته و در قبال وظایف و نقش‌های تعویض شده مسئولیت‌پذیر است.
همچنین نگران و دل‌مشغول رفاه و آسایش دیگران بوده و رفتار و عملکرد مبتنی بر اصول اخلاقی است و در عین حال نسبت به قدرت افرادی که دارای موقعیت مدیریتی و نظارتی هستند، پذیرش دارد و توانایی بررسی و انتقاد از عقاید و ایده‌ها را در کنار توانایی اتخاذ تصمیمات آگاهانه را دارا می‌باشد.از این روست که همه آنانی که می‌خواهند وارد پارلمان شهری شوند نیازمند جلب اعتماد عمومی و مشارکت علمی شهروندان مسئولیت‌پذیر و آگاه هستند.