محمدابراهیم عامری، کارشناس سازمان حفاظت محیط‌زیست با اعلام این خبر به ایسنا گفت: در صورت ادامه وضعیت فعلی به‌زودی توفان شن و نمک، اراضی کشاورزی اطراف این تالاب را نیز نابود می‌کند.
پارک ملی بختگان اخیرا علاوه بر مواجهه با کاهش نزولات آسمانی با احداث سدهای متعدد آسیب بسیاری دیده است. پروژه آبیاری گسترده اراضی بالادست رودخانه کر که منجر به کاهش شدید دبی آب ورودی به پارک ملی و خشک‌شدن کامل ورودی آب به دریاچه شده است،
وجود معادن سنگ چینی در ضلع شرقی پناهگاه حیات وحش، چرای حدود 60 هزار راس دام که 40 هزار راس آنها مازاد به حساب می‌آیند، احداث چند رشته زهکش به‌طول تقریبی 70 کیلومتر در اراضی تالابی دشت کربال و تبدیل آن به اراضی کشاورزی که منجر به ایجاد اختلالاتی در وضعیت هر دو دریاچه شده است و جمع‌آوری و ورود پساب‌های صنعتی و کشاورزی شهری از طریق 2 جریان کر و سیوند و زهکشی و واگذاری بیش از حد اراضی ملی ضلع جنوبی برای توسعه امور کشاورزی از مهم‌ترین مخاطرات و عوامل تهدیدکننده پارک ملی بختگان است و در این میان هیچ برنامه عملی برای نجات «بختگان» وجود ندارد.
احداث سد درودزن نخستین شوک را به سیستم اکولوژیک بسیار پیچ در پیچ تالاب‌های منطقه و از جمله تالاب‌های طشک و بختگان وارد کرد به شکلی که در همان سال‌های نخستین پیامدهای اکولوژیک سد درودزن کم و بیش آشکار شد و نگرانی‌هایی را ایجاد کرد.
در همان سال‌های اول تالاب‌های بیضا، لپوئی، آهوچر و زرقان نابود شدند. هرچند آب کافی برای زمین‌های بیشتر موجود نبود، احداث زهکش‌ها و خشکانیدن تالاب‌ها همچنان ادامه پیدا کرد.
سال گذشته تالاب عظیم کمجان نیز به کلی نابود شد و به‌نظر می‌رسد امسال هم نوبت خرامه است که زهکش آن به‌زودی تکمیل می‌شود. نمونه پیشرفته‌تر دریاچه‌های طشک و بختگان، وضعیتی است که تالاب‌های هامون، به‌ویژه هامون صابری و هامون هیرمند، به آن گرفتار شده‌اند؛ تالاب‌هایی که امروزه به بیابان و در بخش‌هایی، به کویر واقعی تبدیل شده‌اند.