نیروهای سپاه پاسداران و ارتش جمهوری اسلامی ایران، به‌طور مشترک و همزمان از 3محور، نخستین حمله هماهنگ خود را به اجرا گذاشتند. این عملیات با فرماندهی مشترک سپاه و ارتش در منطقه الله اکبر به اجرا درآمد. 2عملیات در سوسنگرد و شمال کرخه و غرب سوسنگرد انجام شد تا عملیات اصلی در 4محور فرعی در شمال رود کرخه، روی تپه‌های «الله اکبر» صورت پذیرد.
پیش از انجام عملیات امام علی۷ که با هدف آزادسازی این تپه‌های مهم در منطقه‌ای به وسعت 100کیلومتر مربع انجام شد، پس از عقب راندن دشمن از محور شمال و شمال غرب سوسنگرد، نیروهای خودی با رها کردن آب رودخانه وحشی کرخه در حد فاصل این رود تا تپه‌های معروف‌‌الله‌اکبر، از پیشروی مجدد دشمن جلوگیری کرده و طی چند مرحله تک و گریز، آنها را از روستای «هوفل» تا روبه‌روی روستای «سید خلف» پس زده بودند.
نیروهای صدام تلاش کردند تا با ساخت سد خاکی، علاوه بر خشک‌‌کردن زمین، به خط پدافندی خود ثبات و وسعت دهند، تا آنکه با پایان فصل زمستان و بارندگی، منطقه شمال کرخه به مرور خشک شد و نیروهای ایرانی مجدداً خط پدافندی خود را تا روبه‌روی روستای سیدخلف پیش بردند.
دشمن نیز در 3 مرحله تلاش کرد تا مواضع ازدست‌داده را بازپس‌گیری و اشغال کند، اما در تمامی مراتب ناکام ماند. در عملیات امام علی، 2گردان از لشکر ۹۲ زرهی اهواز (ارتش)، 2 گردان پیاده از سپاه و 2گردان از ستاد جنگ‌های نامنظم نیروهای شهید مصطفی چمران حضور داشتند. با این حمله تپه‌های‌‌الله‌اکبر، منطقه «شحیطیه» و اراضی شمال سوسنگرد آزاد شدند. همچنین با عملیاتی که نیروهای تحت امر سپاه- به‌طور همزمان- در غرب سوسنگرد و به‌منظور پشتیبانی عملیات اصلی انجام دادند، دشمن را تا سه کیلومتری سوسنگرد عقب راندند.
طی این عملیات تعداد ۲۵ دستگاه تانک و نفربر از تجهیزات و جنگ‌افزارهای دشمن منهدم و ۲۰ دستگاه تانک و نفربر آنها به غنیمت رزمندگان ایرانی درآمد. همچنین در جریان این عملیات ۳۰۰ تن از نیروهای دشمن کشته و زخمی‌شده یا به اسارت نیروهای ایرانی درآمدند. در این عملیات یک گردان زرهی (تانک) عراق به‌نام «الکندی» تماماً به غنیمت نیروهای ایرانی درآمد و دشمن توانست تنها یک تانک خود را از مهلکه نجات دهد.