تیپ در همان اوایل تأسیس آماده شد تا در عملیات بزرگ فتح‌المبین نقشی کلیدی ایفا کند. این تیپ با ٩گردان مأموریت یافت تا با نفوذ در عمق مواضع دشمن، توپخانه سنگین آنها را در ارتفاعات «علی‌گره‌زد» از کار بیندازد.
در این عملیات، تیپ٢٧ طی 4 مرحله توانست ضربات سنگینی را در مناطق تپه چشمه، شاوریه، بلتای بالا و پایین به دشمن بعثی وارد کرده و مناطق وسیعی از سرزمین‌های اشغالی را آزاد کند.
دومین عملیاتی که تیپ٢٧ در آن حضور یافت، عملیات الی بیت‌المقدس بود که کمتر از یک ماه پس از عملیات فتح‌المبین طرح ریزی و اجرا شد. در این عملیات تیپ٢٧ با 12 گردان پیاده ماموریت داشت تا با پیشروی در عمق ١٧کیلومتری خطوط دشمن، خود را به جاده اهواز- خرمشهر رسانده و از آنجا به سمت ایستگاه نیم نود و گرمدشت پیشروی کند. این مأموریت سخت و مشکل با ایستادگی رزمندگان این تیپ به خوبی انجام گرفت.
در مرحله دوم، تیپ٢٧ با شکستن دژ دشمن در شلمچه، زمینه آزادسازی خرمشهر را مهیا کرد. پس از آن در مرحله سوم عملیات، تیپ٢٧ با بستن راه فرار دشمن در محدوده نهرخین آنها را به محاصره درآورد. در آخرین مرحله نیز با مقاومت سرسختانه‌ای در مقابل پاتک‌های دشمن، آزادسازی خرمشهر را تثبیت کرد. پس از عملیات پیروزمند الی بیت‌المقدس تیپ٢٧ به مأموریت برون مرزی اعزام شد که در همین مأموریت، سردار دلاور اسلام حاج احمد متوسلیان به اسارت در آمد.
بازگشت تیپ٢٧ به ایران مصادف بود با انجام مرحله سوم عملیات رمضان به فرماندهی حاج‌محمد ابراهیم همت که با تمام ساز‌و‌برگ‌هایش در این مرحله از عملیات وارد کارزار شد، در نتیجه توانست با شکار تانک‌های دشمن در منطقه پاسگاه زید ماشین جنگی عراق را زمین‌گیر کند.
پس از عملیات رمضان، تیپ٢٧ با ارتقا به لشکر، به سمت غرب کشور حرکت کرد تا در جبهه میانی وارد عمل شود. عملیات بعدی مسلم بن عقیل(ع) نام داشت که در منطقه سومار به مرحله اجرا در آمد. در این عملیات، لشکر٢٧ محمد رسول‌الله(ص) با نفوذ از محور گیسکه و سلمان کشته توانست تا چند کیلومتری شهر مندلی عراق پیشروی کرده و ضربات سختی را به دشمن وارد کند.
در مرحله دوم این عملیات که به‌عنوان عملیات زین‌العابدین(ع) نام‌گذاری شد، لشکر٢٧ محمد رسول‌الله(ص) مجددا نوک پیکان عملیات محسوب می‌شد که با کشته و زخمی کردن تعداد قابل توجهی از سربازان دشمن و با اسارت گرفتن تعدادی از آنها توانست ماموریت خود را به نحو احسن انجام دهد.
سفر به رملستان‌های فکه و دست و پنجه نرم کردن با موانع گسترده طبیعی و مصنوعی، ماموریت بعدی لشکر٢٧ محمد رسول‌الله(ص) محسوب می‌شد. عملیات والفجر مقدماتی با هدف نفوذ به عمق مواضع و انهدام نیروهای دشمن در حد فاصل تنگه چزابه تا سه‌راهی فکه طرح‌ریزی شد.
لشکر٢٧، در این عملیات ماموریت داشت تا با عبور از میادین وسیع مین و کمین‌های دشمن، خود را به جاده فکه- العماره رسانده و در خیز دوم به مجتمع نفتی بزرگان عراق دسترسی پیدا کند. در مرحله اول رزمندگان لشکر ٢٧ به‌خصوص گردان‌های کمیل، انصار الرسول(ص)، حنظله، و عمار یاسر توانستند پاسگاه‌های عراقی رشیدیه، صفریه و طاووسیه را تصرف کرده و در کانال دوم عراقی‌ها مستقر شوند.
2ماه پس از عملیات والفجر مقدماتی، عملیات والفجر یک در منطقه شمال فکه (شرهانی-ابوقریب) آغاز شد. لشکر٢٧ در این عملیات ماموریت داشت، تا با تصرف ارتفاعات 112، 146 و ١٤٢ دشمن را مجبور به عقب‌نشینی از مواضع پدافندی خود نماید. یک هفته جنگ بیامان و شبانه‌روزی در حالی به اتمام رسید که لشکر٢٧، فرمانده شجاع و دلاور خود حاج‌رضا چراغی را از دست داده بود.
پس از عملیات والفجر یک، نظر فرماندهان جنگ به سمت جبهه‌های غرب معطوف شد. از این‌رو منطقه شاخ‌شمیران و بمو برای اجرای عملیات بعدی در نظر گرفته شد. قبل از انجام این عملیات، لشکر٢٧ به‌منظور ادامه عملیات والفجر٣ در منطقه مهران «کله قندی» وارد عمل شد. از سوی دیگر پس از حدود 6 ماه، شناسایی‌های طاقت‌فرسا و دقیق، عملیات بمو لغو و کلیه یگان‌ها جهت ادامه عملیات والفجر ٤ که در منطقه عمومی پنجوین آغاز شده بود به آن منطقه اعزام شدند.
در مرحله سوم این عملیات، لشکر٢٧ محمد رسول‌الله(ص) با هدف تصرف ارتفاعات ١٩٠٤، ١٩٠٠، ١٨٦٦، کانی‌مانگا و دشت پنجوین وارد عمل شد. رزمندگان لشکر٢٧، روی ارتفاعات کانی مانگا، جنگ سختی را با دشمن آغاز کردند؛ جنگی که نزدیک 20روز به طول انجامید؛ 20روز جنگ بیامان با دشمنی تا دندان مسلح. در این عملیات نیز لشکر ٢٧ مانند دیگر عملیات‌ها چندین سردار دلاور خود را از دست داد؛ سردارانی چون اکبر حاجی‌پور، اصغر رنجبران، مهدی خندان، ابراهیم معصومی و... . عملیات خیبر تجربه خوبی بود تا بتوان عملیات‌های آینده را هم طرح‌ریزی کرد، از این‌رو طرح عملیات آبی ـ خاکی دیگری ریخته شد.
در آخرین روزهای سال١٣٦٣، عملیات بدر در منطقه شرق دجله آغاز شد. در این عملیات، لشکر٢٧ به فرماندهی حاج عباس کریمی مأموریت داشت تا در حد میانی عملیات، ضمن عبور از آبراه هور، خود را از جزیره جنوبی به جزیره شمالی مجنون رسانده و از آنجا با نفوذ به عمق مواضع دشمن در دشت الهاله و رودخانه دجله بر بزرگراه العماره - بصره تسلط پیدا کند.
در این عملیات نیز مانند دیگر عملیات‌ها سنگینی و فشار دشمن، بر رزمندگان لشکر٢٧ محمد رسول‌الله(ص) وارد می‌شد، به‌طوری که وضعیت به مرحله‌ای رسید که فرمانده و معاون‌لشکر با آرپی‌جی7 به شکار تانک‌های دشمن پرداختند. با شهادت حاج عباس کریمی، فرمانده لشکر ٢٧، این نبرد نابرابر نیز به پایان رسید.
11 ماه پس از عملیات بدر، عملیات عظیم والفجر٨ با عبور رزمندگان اسلام از رودخانه عظیم اروندرود شروع شد. در این عملیات، لشکر ٢٧ مأموریت داشت تا از جاده فاو- ام‌القصر به سمت مواضع نیروهای عراقی پیشروی نماید. در مرحله اول عملیات، با تصرف شهر فاو، دشمنان بعثی که تمام حیثیت و آبرویشان به فنا رفته بود، هر چه در چنته داشتند رو کردند تا بلکه بتوانند مواضع از دست رفته را باز پس بگیرند. اما استقامت و پایداری نیروهای اسلام بالاخص رزمندگان لشکر٢٧ در محور ام‌القصر باعث شد تا دشمن نتواند به اهداف خود دست یابد.عاقبت، این نبرد نابرابر نیز پس از 80روز مقاومت و ایثار رزمندگان اسلام و عقب‌نشینی دشمن به پایان رسید.
با سقوط شهر مهران، امام عزیز، با دم مسیحایی خود در کالبد رزمندگان دمیدند و فرمودند که مهران باید آزاد شود. در دهم تیر ماه١٣٦٥، عملیات کربلای‌یک با هدف آزادسازی شهر مهران از چند محور شروع شد. لشکر٢٧ با در اختیار داشتن چندین گردان آماده، مأموریت پیدا کرد تا با گذشتن از خط دشمن، ضمن عبور از رودخانه فصلی گاوی، ده بهروزان و چندین رده خط پدافندی دشمن، خود را به ارتفاعات قلاویزان برساند. این عملیات نیز با موفقیت کامل انجام گرفت و منجر به آزادسازی شهر مهران شد. در این عملیات، قائم مقام لشکر٢٧، حاج‌سید محمدرضا دستواره به خیل شهدا پیوست.
پس از عملیات کربلای یک و تا قبل از شروع عملیات کربلای٥، لشکر٢٧ مسئولیت پدافند از خط مهران را نیز بر عهده داشت. با اعزام سپاهیان محمد(ص) به جبهه‌ها و تکمیل گردان‌ها، لشکر٢٧ مأموریت پیدا کرد تا نقش کلیدی در عملیات بزرگ کربلای٥، ایفاء کند. گردان‌های لشکر٢٧، در گام اول با هدف دستیابی به کانال پرورش ماهی، رسیدن به جاده شلمچه ـ بصره و بستن عقبه دشمن از سمت کانال زوجی از قلب مواضع نیروهای دشمن، پیشروی خود را شروع کرده و با پشت سر گذاشتن مواضع وسیع و غیرقابل نفوذ دشمن در شلمچه توانستند به اهداف اولیه عملیات دست یابند.
از طرف دیگر دشمن بعثی، با احساس خطر از نفوذ رزمندگان اسلام، اقدام به پاتک‌های سنگین زرهی کرد به‌طوری که آتش توپخانه و هواپیماهای دشمن لحظه‌ای قطع نمی‌شد. فشار تانک‌های پیشرفته دشمن به حدی بود که یگان‌های مجاور لشکر٢٧، مجبور به ترک مواضع خود شدند. از این‌رو نیروهای لشکر٢٧ در یک منگنه فشار قرار‌گرفته و با تمام توان خود به مقابله با پاتک‌های دشمن پرداختند.
در مرحله تکمیلی کربلای٥ قرار شد رزمندگان لشکر٢٧ با تصرف دژهای نونی شکل، ماشین جنگی عراق را در شلمچه از کار بیندازند که در این مرحله متحمل فشارهای سنگین زرهی دشمن شدند. در مجموع، عملیات کربلای٥ که از ١٩/١٠/٦٥ شروع شده بود، با انجام عملیات کربلای٨ تا نیمه دوم فروردین ١٣٦٦ به طول انجامید.
نزدیک به 100روز جنگ بیامان ادامه داشت تا اینکه با تثبیت مواضع رزمندگان اسلام و تشکیل خط پدافندی، این نبرد سنگین هم به پایان رسید. در این عملیات حاج علیرضا نوری، قائم مقام فرماندهی لشکر به همراه تعداد زیادی از فرماندهان و معاونین گردان‌ها به شهادت رسیدند. در مردادماه ١٣٦٦، لشکر ٢٧ مجددا جهت انجام عملیات، راهی منطقه غرب کشور شد تا در عملیات نصر٧ حضور پیدا کند. در این عملیات، مأموریت لشکر ٢٧، تصرف یال دوپازا و تثبیت ارتفاعات دوپازا بود که به نحو احسن انجام گرفت. شرکت در عملیات سخت و طاقت فرسای بیت‌المقدس٢، در منطقه ماووت، دست و پنجه نرم کردن با دشمن در سرمای چندین درجه زیر صفر منطقه دلبشک و سید صادق مأموریت دیگری بود که لشکر ٢٧، آن را نیز به انجام رساند.
ارتفاعات سرسبز شاخ شمیران عراق، در نخستین روزهای بهار سال ١٣٦٧ میزبان دریادلان بسیجی بود تا در رزمی دیگر پنجه در پنجه دشمن اندازند. تصرف ارتفاعات شاخ شمیران، شاخ سورمر، تیمورژنان و سد دربندی‌خان از اهداف این عملیات بود که طی چندین روز جنگ بیامان به پایان رسید. بعد از عملیات بیت‌المقدس٤ عراق با تقویت سازمان رزم خود، به انجام عملیات‌های محدود برای بازپس‌گیری مناطقی که در تصرف ایران بود اقدام‌کرد و بعضا هم موفق شد. عراق توانست فاو، مجنون، شلمچه، فکه و… را باز پس بگیرد.
جهت مقابله با پیشروی‌های دشمن، طرح عملیات بیت‌المقدس٧، در منطقه پاسگاه زید-کوت‌سواری ریخته شد، که بلافاصله هم به مرحله اجرا درآمد. در بیستم خرداد١٣٦٧، لشکر٢٧ مأموریت پیدا کرد تا با عبور از کانال ادب، خود را به کانال پرورش ماهی، در منطقه شلمچه برساند.
چند روز پس از این عملیات، دشمن پاتک سنگینی را در منطقه ابوقریب آغاز کرد. جهت مقابله با دشمن، رزمندگان گردان عمار یاسر به همراه سردار دلاور اسلام حاج غلامرضا صالحی به منطقه اعزام شدند که پس از نبردی شدید، عاقبت با شهادت تعدادی از رزمندگان گردان عمار یاسر و سردار دریا دل و باصفا، حاج غلامرضا صالحی، قائم‌مقام فرماندهی لشکر، دشمن به عقب رانده شد.
منبع: پژوهشگاه علوم و معارف دفاع مقدس
