برداشتن گام‌های پیوسته و آرام هنگام بالا رفتن از کوه می‌تواند در تقویت عضلات قلب، پا و تقویت ریه مؤثر باشد.
البته باید در نظر داشت که منظور از کوهپیمایی در این مطلب، کوهنوردی حرفه‌ای نیست بلکه کوهپیمایی آماتور و به‌صورت هفته‌ای یکی دوبار است که همین میزان کوهنوردی درصورت استمرار می‌تواند بسیار برای سلامت بدن مفید باشد.
اولین فایده‌ای که کوهنوردی برای انسان دارد، دور شدن از فضای آلوده شهری و ورود به فضایی است که هوای سالم و پاک در آن جریان دارد. هوای پاک و سالم کوه برای ریه انسان بسیار مفید است.
اما مهم‌ترین فایده وجود کوهستان را می‌توان در ترغیب افراد به کوهپیمایی خلاصه کرد. کوهپیمایی هم در تقویت عضلات پا و هم در تقویت عضلات قلب نقش دارد.
کوهنوردی باعث افزایش پمپاژ و برون‌دهی خون از قلب به میزان 20 درصد می‌شود که این امر باعث بالارفتن ضربان قلب از72 بار به120 بار در دقیقه شده که منجر به سرعت یافتن جریان خون در رگ‌ها و جلوگیری از لخته شدن خون در رگ‌ها و مویرگ‌ها می‌شود.
کوهنوردی همچنین سبب می‌شود ظرفیت مویرگ‌ها از15درصد به 95درصد افزایش یافته و بدین طریق، اکسیژن و مواد غذایی در نقاط مختلف بدن با سرعت بیشتری توزیع شود و با کیفیتی بهتر به مغز و عضلات برسد.